Hayat Demirhan

Yağan yagmuru umursamadim. Teni cayi cayir yanan birinin üzerine yagan yağmur yanlizca tenini üşütürdü fazlasi değil. İslanan siyah tutamlarimi kulağımın arkasina ittirdim. Soguk mezar tasina parmaklarimi sürdüm. Ben anneme birtek böyle dokunabiliyordum.

"Nasilsin anne?"

"Ben kötüyüm nabicam bilmiyorum ama babama kizma onun bir suçu yok bu fazla nazlı kızinla yeterince ilgilenmeye çalisiyor zaten"

"Anne sana her gelisimde Alaz'i anlatiyordum ya hani bi kiz arkadasi var ama bana daha birkac hafta önce ona hicbirsey hissetmedigini soylemisken simdi neden böyle oldu bilmiyorum , babam iyi merak etme ne isler cevirdigi hakkinda bir fikrim yok ama öğrenicem belki bir gün yanina gelirim o zaman başımiz dizine koyarim ve oyle konusuruz. Şanslisin ki sen hic yaşlanmiyorsun"

"Tek arkadasimida kaybetmek üzereyim ne ironik ama dimi bir de Korel var okulda arada nasilsin falan diyor saolsun o kadar iste."

"Okulu ektiğim için ozur dilerim anne ama bugun orda iyi hissedemiyordum ve sen günlüğünde bir sayfaya iyi hissetmiyorsan oraya ait değilsindir kaç ve uzaklaş yazmistin ben öyle yaptim iste kaçtim ve ait oldugum yere yani sana geldim"

"Babam sana benzedigimi soyleyip duruyor ama sen fazla guzelsin anne bu halimle pek sana benzemedigime eminim" kalkip elimdeki bir buket beyaz zambağı mezarin üzerine biraktim.

"Simdi gitmem lazim okul saati bitti ve babam evde olmazsam korkabilir kendine dikkat et olur mu bende etmeye çalışırim"

Adimlarimi yavas yavas atarak eve dogru yürümeye başladim. Eve vardigimda üzerimdeki islak kiyafetleri siyirip sepete attim ve kısa bir duş alip uzerime pijamalarimi geçirdim. Odamdan çıkarken gözüm babamin çalışma odasina takildi onu asla açik birakmazdı hatta çogunlukla kilitlerdi başlarda gücenirdim ama sonrasinda alismistim şuanda kapisi aralikti sanki aceleyle girilip çıkılmis gibi. Yapmamam gerektigini biliyordum ama yinede iceri girmekten alıkoyamadim kendimi. Masasina ilerleyip anahtar uzerinde olan bir cekmeceye carpti gozum buda normalde kilitliymis ama acik unutulmus gibi bir havasi vardi. Eğilip icindeki dosyalara uzandim kalin siyah bir dosya vardı. Masanin üzerine alip içini actigimda baslikta yazan buyuk isme takildi gözlerim

Korhan Sargın

Sayfayi gozlerimle taradim burada pek birsey yazmiyordu arka sayfaya baktigimda ise dehsete kapildim babamin bunlarla ne işi olurdu.

Mayfa lideri , kaçakçi eş zamanli katil kayda geçen son cinayet vaka tarihi

Boğazım düğüm oldu

27 ekim

Henüz yeniydi ve babam bu adamin dosyasini neden kilitli dolabinda tuturyordu. En dis kapinin açıldigini duyunca hemen onu yerine birakip odadan ciktim ve kendi odama girdim. Babamin bu adamlarla ne isi vardi ustelik calisma odasina girdiginde sirketle ilgili birseyler calistigini dusunuyordum her aksam odasinda saatler boyu bunlarla mi ugrasiyordu. Kafamdaki dusunceler odamin calinan kapisinla dağildi

"Kızim"

"Efendim babacim" dedim çatallaşan sesimle

"Alaz kapida seni soruyor"

"Tamam iniyorum simdi" bir sen eksiktin diye söylenerek üzerim gri hirkami gecirdim ve aşagiya indim. Alaz kapinin onunde endiseli gozlerle bana bakiyordu yanina gittigimde hemen kollarini bedenime sarip göğsüne cekti. İcimdeki ses " şu kaosun ortasinda bir tek şuna ihtiyacim vardi" diye soylenirken yumuşacik sesini duydum.

"Nerdesin sen Hayat çok korktum"

"Tamam sakin ol iyiyim"

"Neden okuldan gittin"

"Oyle gerekti iste herneyse sana kizgin degilim tamam mı senin kendi kararlarin sadece susup saygi duyabilirim"

Sacimin arasina bir opucuk birakirken ne konustugumu önemsemez bir hali vardı. Daha fazla bu sarilma seramonisi uzamasin diye geri cekildim. Kokusu uykumu getiriyordu ve suan çok daha ciddi islerim vardi.

"Baska birsey yoksa odama çıkmam lazim haftaya sinavlar var ve çalismaliyim"

"Gece uyurken bana yazabilir misin?"

"Uyuya kalmazsam yazarim"

"Tamam iyi geceler"

"Iyi geceler Alaz" kapiyi kapatip içeriye ilerledim. Koridorun sonundaki odasindan babam cikti ve calisma odasinin kapisini acik biraktigini farketti. Bakislari ben ve oda arasinda gidip gelirken ona merak ettigi seyin cevabini verdim.

"Oraya girmedim ozel alanini ihlal edecek değilim" dedim. Içimdeki ses tam bir yalancisin diye cigliklar atarken buna mecburdum yoksa neler karistirdigini öğrenemezdim.

"Bunu sormadim bile"

"Aklindan geçenleri biliyorum baba ben annemin kiziyim unuttun herhalde"

Gülümseyip kapiyi cekip kilitledi ve anahtari cebine atti. O odaya birdaha girmeliydim ve dosyayi tam anlamiyla incelemeliydim. Sadece bir sayfasina bakmak bile beni vahsete dusururken ilersi basima dert acabilirdi ama babami tek basina bu islere birakamazdim. O odasina girip uzerini degsitirirken bende odama döndüm ve birkac saat ders calistim. Mutfaga inip iki bardak kahve hazirladiktan sonra ikisinide alip calisma odasindaki babama goturmek icin adimladim kapiya gelince tiklatip musait oldugunu anladigimda iceri girdim ve bardagi masasina biraktim. Önundeki siyah dosayaya odaklanmis durumdaydi ama benim gorus alanima girecegini hissettigi an hemen kapadi.

"Sağol bitanem"

"Baba"

"Efendim"

"Bu siralar biraz fazla yoğunsun sanki"

"İsler biraz fazla ne oldu bir sorun mu var?"

"Yok öyle sormak istedim ben yaticam sen daha oturucak misin?"

"Sen uyu bitanem benim birkac isim daha var burada"

Onun odada duracağından emin olduğumda iyi geceker dileyip ciktim. Kapisini kapatip yatak odasina dogru ilerledim bu anahtarin bir yedeginin daha olduguna emindim ve bu kaybolmadigi surece ona ihtiyaci yoktu birkac gunlugune ödünç alsam yüksek ihtimal bunu farektmezdi. Yatak odasina suzulup aynali komidine uzandim. Annemin gülümsedigi resimler karşıladi beni. Buna duygulanacaktim ki yapmam gereken aklima geldi ve çekmeceye uzandim burda degildi. Ilerdeki gardropa uzanip orayida karistirdim ama yoktu. En son bakmadigim tek yer olan son çekmeceye uzandim ve iste burdaydi. Hemen sudyenimin icine salip odayi buldugum haline çevirip sessizce ciktim. Bugunluk bu kadar heyecan yeterliydi. Yarin okuldan gelince o eve gelene kadar herseye bakma firsatim olurdu o yuzden simdi sadece odama gidip uzun bir uyku çekmek istiyordum. Odama girip kapisini kapadigimda derin mi derin bir nefes verdim. Anahtari icimden cikarip çantamin içine saldim. Simdilik orda durabilirdi. Masanin uzerindeki telefunumu alip yatağa uzandim. Saat 2 buçuga geliyordu ve Alaz uyumus olmaliydi. Yinede uyumadan yaz dedigi icin ona karsi kendimi kotu hissetmistim ve mesaj kismina girdim.

Ben: Uyuyorum yarin okulda görüşuruz iyi geceler

Ben mesajimin oylece tek tik kalmasini beklerken hemen gormustu. Bir dakika yani ben yazana kadar beklemis miydi ya uyuya kalmis olsaydim o zaman sabaha kadar oturacak miydi.

Alazım: sorun ne neden hala ayaktasin?"

Ben: hicbirsey sadece uyku tutmadi

Alazım: Çocuk mu kandiriyosun Hayat ben seni ezbere bilirim

Ben: Bazen ezberleri bozabiliriz Alaz tipki gecen hafta yaptigin gibi degil mi?

Alazım: Benim ezberim bozulmaz Hayat hele o sensen iyi geceler

Telefonun ekranini kapatip yan döndum ve üzerimi örttüm. Gercekten muazzam günler geciriyordum. En tek yakin arkadasimi kaybediyorum , babamin bir seri katille ne isi olabilir onu anlamaya calisiyorum ve sinav haftam yaklasiyor. Derin bir nefes verip göz kapaklarimi serbest biraktim. Batti balik yan gider dedi ic sesim benimki hic duz gitmiyordu ki. Bir tek Alaz varken düz gidiyordu simdi oda yok.

*********************************

Bugun sabah sorunsuz bir sekilde babam beni okula birakmisti. Öğleden once 3 saat matematikten sonra nihayet ögle yemeğindeydik. Alaz Korel ve Simay yukarda konusurken onlari birakip yemekhaneye inmistim. Kenara oturup yemegimden bir kaşik aldigim sirada yanimda olusan gölgeye çevirmedim bakislarimi. Ama az ilerde oturan Simay ve Alaz'ın yaninda olmadigina göre bu Korel olmaliydi ki konuşmasiylada bu fikrim dogrulandi

"Naber?"

"Gordugun gibi iste"

"Bisey göremiyorum"

"Anlamadim"

"Birşey göremiyorum diyorum Hayat göstermiyosun Alaz haric kimseyle konuşmuyosun hatta 1 haftadir onunla bile konuşmuyosun"

"Neyi konusayim?"

"Bilmem sevdigin seyleri anlat yada aksam ne yaptin onu , derslerin nasil yada benden bizden nefret ettigini soyle ama boyle susup uyuma"

"Korel bak ben-"

"Hayat bak sadece arkadaşın olmak istiyorum tamam mı bu kadar"

Gozlerine baktim. Duygu yukluydu onunda siyah tutamlari alnina degiyordu. Korel iyi biriydi ama onunla yakin olmak zaten yeterince kaos dönen okulda Alazla arkadasligim benide ister istemez bunlarin icine sokarken dahada bulasmama sebep olurdu. Bir sure oylece bakip önume dondum tam ona cevap verecegim sirada bakislarim Alaz'a takildi. Tam bize dogru kilitlemisti sert bakışlarini. Önemsemedim ve

"Tamam mesafeli olmamayi denerim" diye bir cumle cikti ağzimdan. Elini omzumda hissettim

"Çok sagol" dedi oda. Tekrar onume donup yemegimi yedim ve bahçeye çıktim. Okulun en köşesindeki bank boştu.

Bugun muthis dedikoducu kiz grubu dedikodu icin baska bir mekan secmis olmaliydi. Bir süre orda oturdum. Kucağıma sokulan turuncu siyah kediye degdi bakislarim. Sevgiye ihtiyaci var gibiydi. Bi anne şevkatiyle okşadim basini o sirada ic sesim yine canimi yaklmakla meşguldu. "Sen anne şevkatini nerden biliyorsun ki Hayat" hakliydi bir halt bildiğim yoktu. Tek istedigi eve gidip guzel bir duştan sonra o dosyayi enine boyuna incelemekti. Bakislarim karşıdan gelen Alaz ile kesişti. Koyu siyahlari oylesine güzeldi ki bazen elimi uzatip dokunasim gelirdi. Gelip bankta boş olan yanima oturdu.

"Korel sana ne dedi de gulumsedin?"

"Sanada merhaba Alaz"

"Hayat" diye cikişarak yuzume dondu ve yaklasti.

"Ne var Alaz sevgilinle öğlen kahvesi falan içsene ne isin var benim yanimda" diye soylendim ellerim hala kucagimdaki kedideydi.

"Ne sacmaliyosun birsey sordum"

"Neden Korelle ne konustugumuzu her seferinde merak ediyorsun senin arkadasin benim degil ona gidip sorsana"

Ofuldanarak arkasina yaslandi ve dakikalarca kivranip en sonunda merak ettiği soru dudaklarindan döküldü.

"Onunla aranizda birşey mi var?"

Büyük bir kahkaha attim iste tahmin ettigim buydu onu dahada kivrandirmak adına cevabim hazirdi.

"Bu senin icin ne degistirir?"

"Soru soran benim once benim soruma cevap ver?"

"Bilmiyorum Alaz saçma sorularindan sıkıldim zaten yeterince derdim var"

"Ne demek bu bilmedigim birsey mi var?"

Onunla aramiz nasil olursa olsun herseyi anlatirdim. Alaz benim kosulsuz şartsiz sevgi ve guven hissettigim 2 insandan biriydi digeride tabiki babam.

"Babam birşeyler karistiriyor onu anlamaya calisiyorum"

"Hayat bizim babalarimiz bok içinde yuzuyor tabiki birseyler karistiracak"

"Alaz pis işleri oldugunu duymustum ama masum seyler olduguna inanmistim bir seri katille ne işi olabilir?"

Bunu biraz sesli soyledigimde yanliz olup olmadigimizi kolaçan etti.

"Ne?"

"Ciddiyim akşam odasindaki dosyayi gordum"

"Sen Alp amcamin odasina nasil girdin?"

"Açik unutmus iste bende girdim ama eve erken dondu hicbirseye bakamadim sadece basini okuyabildim"

"Adamin ismi neymis belki daha once babamdan duymuşumdur"

Bende etrafi kolaçan ettim ve ona dahada yaklastim sesimi fisildar tona getirdim.

"Korhan Sargın"

"Siktir" diye bir kufur savurdu. Ve ayaklandi hemen sonra bir volta atip geri oturdu.

"Bak Hayat sakın bu işe bulaşmiyosun" sesinde tehditkar bir ton vardı. Ama dik duruşumu korudum

"Sana fikrini sormadim ayrica ne var bu adamda bu kadar"

"Sakin dedim Hayat adam psikopat aklinin alamayacağı katliam şekilleri var ve seni oldururken bir dakika dahi dusunmez anliyor musun o adam bebekleri bile oldürüyor"

Dondum kaldim babamin bu adamla ne isi vardi neden onun dosyasini evimizde sakliyordu? En onemlisi babami ve beni hatta Alazi ve Demir amcalari taniyor muydu?

"Ne?"

"Ciddiyim." dedi sert ses tonunla

"Babam bu adamin dosyasini neden evimizde sakliyor?"

"Bilmiyorum ama ögreniriz"

Korkuyla titreyen bakislarimi fark edince sarilmak icin yeltendi ama geri durdum.

"Sevgilin var uluorta sarilma insanlar o kotu kiz arkadas oldugumu dusunsun istemiyorum"

"Sikeyim Hayat umrumda mi insanlar ne dusunuyor"

"Benim umrumda Alaz o yuzden lutfen artik sinifa cikalim ders saati geliyor "

Kediyi kucağımdan indirip birkac adimla yurumeye devam ettim birlikte yukari ciktik. Koridora girdigimizde etrafi kolaçan ediyordu ne yapıyorsun diye sormama firsat kalmadan kolumdan cekip ikimizide yine müzik odasina aldi. Olayin hizinla anlayamamistim ama tam şuan ikimiz bu odada yanlizdik ve ben onunla kapinin arasinda kalmistim.

"Ne yaptigini saniyosun sen?"

"Uluorta sarilma dedin" deyip kollarini bana sarmaladi. Huzur bulmadim desem buyuk yalan olurdu neredeyse sabahtan beri bunun icin her hücrem karincalaniyordu. Ayrildigimizda nefesi yüzume carpti.

"Tamam gidelim artik istedigin oldu mu?"

"Simayla iliskimizi bitirdim"

"Banane bundan"

"Hic oylesine soyledim"

"O kizi zaten sevmiyordun Alaz sadece duygularinla oynadin"

"Ben kimsenin duygularinla oynamadim Hayat denemek istedi ve olmadi bu kadar"

Derin bir nefes vererek aradan siyrildim ve oda cekilince uzanip kapiyi acip ciktim. İc sesim mutluluktan taklalar atarken çaktirmamaya calistim. 18 yasinda ve yanlizsaniz yada sadece anneniz olmadigi icin bile boyle hissediyorsaniz hayat size kafaniza vura vura birseyleri ogretiyordu.