Ares'ten;

Yokuştan Alesia gereğinden fazla hızlı inerken işlerden gelen ok'u fark ettim
"Alesia!" Ama çok geçti ok yemişti atımı daha da hızlandırdım Alesia'nın yere düşeceğini anladığımda atımla önüne geçip durdum atımdan atlayım alesiaya koştum yere düştüğü gibi acı çığlığı attı ama sesini bir ben duymuş olmalıydım
"Yardım edin"
"Alesiam, Alesia bana bak uyuma!"
Alesia'nın kafasını bacağıma koydum "Alesiam yapma kapama o güzel gözlerini"
Gözünden bir damla yaş aktı içim parçalandı hemen sildim
"Hekim nerde kaldı hızlı olun!" Alesia ya döndüm
"Alesiam kapamak yok kaparsan karanlık olur sen korkarsın karanlıktan kapama iyi olucaksın güzelim hem iyi ol ben seninle yine oynicam söz" dediklerimi duymuyordu büyük ihtimal ama hissedderdi o gôzleri ağır çekimle kapandı "Alesiam" sesi ben bile zor duymuştum yarası derindi
"Ben arya buranın hekimiyim prensesi sağlık odasına götürelim"
"Tamam ben taşırım" yavaşça kucakladım hızlı ama sarsmadan dediği yere taşıdım çift kişilik yatak vardı ortaya doğru sarsmadan koydum hekime döndüm
"Bağlamak gerek yarayı çık sen"
"Gerek yok ben kalıcam"
"Ama"
"Ama falan yok olucam dedim hayde ne durursun" alesianın üstünü çıkardı oku kırdı hançeri ısıtmaya başladı canı yanacaktı belkide uyanacaktı dayanamaz Okadar acıya o hançeri ateşten çektiğinde alesianın elini sıktım omuzlarından onu sabitledim sabit kalması gerekiyo gözümün dolduğunu biliyodum hançeri yaraya bastırınca dişimi sıktım Alesia kıpırdanmaya başladı okun bütün yanlarına yaptı sonra oku çıkardı en ortaya bastırırken gözümü kapattım Alesia acı inlemelerini duyunca açtım gözümü bağırmamak için zor duruyordu ve ben onu kıpırdamaması için tutuyorum hançeri sonunda çektiğinde bandaj getirdi kolunu hafif kaldırdım bandajı dolayıp bitirdiğinde
"Ares" sesi varla yok arasındaydı hekime çıkmasını işaret ettim çıktığında Alesiamın eliyle oynamaya başladım bunu en son küçükken Alesia uyumadan yapardım sonra hemen uyurdu
"Ares üşüyorum" örtü örtemezdim küçükken yaptığımı yaptım yanına yattım sırtını göğsüme yasladıkollarımı yarasına değmicek şekilde sardım daha çok yaslandı daha çok sarıldım
"Önceden böyle uyuduğumuzda göğsün yumuşacıktı şimdi sert" bişey diyemedim bu konuda diyemezdim "hep birlikte olucağımızı hayal ettim hatta bir keresinde benden önce uyudun saçınla oynayıp yanağından öpmüştüm ama büyüyünce hepsi birbirinden güzel anılar olarak kaldı" elimle oynamaya başladı devam etti "ben küçüklüğümden beri abimden önce hep sana güvendim çünkü nolursa olsun beni bırakmiyacağnı biliyordum ama şimdi çok yalnız hissediyorum sensizim"
"Ben hep seninleyim koruman olduğum için değil" derin bir nefes alıp devam ettim
"Çünkü ben seni hep olması gerekenden çok seviyorum Alesia buyüzd-"
"Bende seni seviyorum Ares prenseslik kaideler hiçbirşey umrumda değil sadece seni istiyorum"
"İyileş önce bunları konuşuruz tamam mı hayde şimdi eyice uyuyasın güzelim" hareketlendi bedeniyle bana döndü bir kolunu boynuma doladı
"Alesia" yüzümüz öncekinden daha yakındı
"Alesia iyileşmelisin yaralısın canın yanıcak" gözleri gözlerime sabitlendi sonrasın da dudakları dudaklarımın üstündeydi sabrımı deniyordu yaralıydı kanayabilirdi kafamı geri çekiyim derken eli boynumu tuttu ensemdeki saçlarla oynamaya başladı sabrım buraya kadardı sanırım üst dudağını esir aldım oda alt dudağımla meşguldü esir almış emiyordu tanrım şuan beni öldürebilir söylediği herşeyi yapardım öpüşü yavaş ve istekliydi sonra bianda çekilince affalladım gözlerime baktı kaşlarını çatmıştı çok tatlı duruyordu ve ben gülmeden edemedim.

"Ares eğer öpmek istemiyorsan öpme" dediğinde bir elim boynuna gitti baş parmağım şah damarından gelen nabız hızı beni daha fazla gülümseddi boynundan acıtmicak şekilde kendime çektim gözleri kapandı alt dudağını alıp emdim bıraktım bu sefer üst dudağını emdim geri çekilirken alt dudağımı kapıp emdi bende en iyi şekilde onu karşıladım artık öpüşüyorduk eli ensemden biraz yukarı çıkıp saçlarımı esir aldı benim ise elim sırtına gitti karşımda yarı çıplak diyebileceğim şekilde yatıyordu ve ben iyi bile sakin kalmıştım bel oyuğunda yukardan aşağı doğru kaydırdım Alesia inledi ama acıdan olduğu barizdi geri çekildiğimde eli yarasına gitti elini çektim yara ama o yok oluyo yara vücudundan siliniyordu resmen nasıl imkansız daha önce orda yokmuş gibi yara silindi "Alesia yaran yok" yüzüne baktım o da şaşkındı "ama imkansız yaram noluyo ya" deyip ağlamaya başladı dik oturdum ve onu kendime çektim "ağlama güzelim yok bişeyin sakin ol iyisin tamam mı abin bilmiyorum abin belki nolduğunu biliyordur bak ben yanındayım" dedim ne dediğimi kendimde bilmiyordum
"Abimde bana yalan söylüyo Ares onu gaya ile konuşurken gördüm bişey saklıyorlar ama ama ben bilmiyorum" bir kere daha hıçkırdı dikeldi etrafa baktı sonra üstünde bişey iç çamaşırı harici bişey olmadığını hatırlamış olmalı ki elleri ile gizlemeye çalıştı ayağa kalktım üstünü ona verdim ve arkamı döndüm
"Ben görceğimi gördüm Alesiam benden istediğin kadar gizle ben yine görücem" sesim kendinden emindi ayağı kalktığını duyunca ona döndüm dönmemle omzuma şaplak yedim kaşlarını çatmıştı
"Burdan sana bir gösteririm Ares görürsün bak bana sen yaramaz olmuşsun diyene de bakın hele yürü ya" deyince gülmeye başladım önümde sabır çekiyordu karanlık basmıştı ve biz atlarımızı bulduğumuz gibi binip saraya yol aldık.


BÖLÜM SONU BİRAZ KISA KOMİK VE AZ BİRŞEY ROMANTİZM EKLEDİM YARIN GÖRÜŞÜRÜZ