Hepimizin sağlığı iyiydi, birimiz hariç...

Semih.

Artık okula da gelmiyordu, sadece gruptan konuşuyorduk.

En son görüştüğümüzde baya bir kilo kaybı yaşamış, şiddetli karın ağrıları başlamıştı.

Aslında bunlar olmadan önce deri döküntüleri vardı ve bazı çölyak belirtileri gösteriyordu.

Tabii ki gerekli testler yapılmadan kesin bir sonuca varılmamalı ama Hilal ile ben Semih'in çölyak olduğunu düşünüyorduk...

"Özel Dostlar" Grubundan 1 Yeni Mesajınız Var.

"Arkadaşlar selam, yarın genel cerrahiye sonuçlarımı göstermeye gideceğim. Artık her neyim varsa tanı konulsun istiyorum." Diye yazmıştı Semih.

"Umarım kötü bir sonuç çıkmaz, tekrardan çok geçmiş olsun Semih..."

"Eminim yakında iyileşir ve aramıza dönersin Semih."

"Çabuk iyileş! Sensin tüm grup çok sıkılıyoruz :)"

"Evet, sensiz grubun ne tadı ne de tuzu kaldı :D" yazıp yolladım ve mesajlardan çıktım.

Mutfaktan kendime atıştırmalık bir şeyler alıp odama döndüm.

Telefonumu elime aldığımda kısa bir şok yaşadım.

"Özel Dostlar" Grubundan 243 Yeni Mesajınız Var.

Hiçbirini okumadan son mesaja baktım.

"Herkese iyi akşamlar :)" yazmıştı Yare, eh sohbet bitmiş geç kalmışım.

✓✓✓

Odamda bir yandan film izliyor öteki yandan atıştırıyordum.

Lise de dersler nasıl gidiyor diye soracak olursanız ki sormayın çünkü ben hiçbir şey anlamadım.

Her şey bir akışa bağlıydı ve ben anlamadığım bir şekilde bu akışa uyum sağlıyordum.

Aslında bunu hep yaşıyordum.

Hayatımda aniden bir şeyler oluyor ve aniden düzeliyor.

Buna alıştım artık.

Alıştığım bir şey daha...

Ah yarın cumartesi!

Hilal, Şevval, Mira, Yare, Nur ve ben buluşacaktık.

Buluşma fikrini ortaya atan Mira'ya bir mesaj yazmaya başladım.

"Selam Mira, sabah kaçta ve nerede buluşuyoruz?" Yazdığım anda çevrimiçi oldu.

"Selam Damla, saat 10'da buluşalım. Nerede? Hmm şu bizim okulun aşağı sokağındaki park var ya, orada buluşalım derim."

"Tamam o zaman, kızlara atıyorum mesajı."

"Hehe at, hepiniz geliyorsunuz değil mi?"

"Evet şuanlık hepimiz geliyoruz."

"Süper, yarın görüşürüz o zaman? :)"

"Tamamdır, yarın görüşürüz. :D" yazdım ve saat ile konumu kızlara atarak mesajlardan çıktım.

Tüm bu sırada film de bitmişti.

Annemin içeriden "Yemek hazır" seslenişi üzerine yemeğimi almak üzere odamdan çıktım ve saniyeler sonra yemeğim ile odama geri döndüm.

Yemeğimi bitirip uyumak için hazırlandım ve sabaha alarm kurdum.

Yarının hayallerini kurarak uykuya daldım gittim...

✓✓✓

"Daha ne kadar yürüyeceğiz?"

"Yoruldum..."

"Açım!"

"Mola mı versek?"

"Daha yeni yola çıktık ne molası ya?"

"Kızlar, ben sıkıldım."

"Kırk yılın başı bir gezelim dedik, kötü mü?"

Her kafadan ayrı bir ses.

Umarım gideceğimiz yere bir an evvel varırız yoksa şimdi bizimkiler birbirlerini yiyecek.

Kimse kahvaltı yapmamış piknik yapacaz diye, evet yine bir piknik.

Örtü serildi, bulaş riski az olacak şekilde yerleşildi, sepetler boşaltıldı, yemekler yerleştirildi ve sonunda piknik başladı.

Fakat bu defa ki piknikte sadece yemek yiyip sohbet etmiyeceğiz, kitap okuyacağız ve müzik dinleyeceğiz.

Ben Hilal'in önündeki kısıra uzanırken Hilal benim önümdeki sarmalara uzanıyordu.

Şevval poğaça, Mira ile Yare börek ve Nur da mercimekli köfte yiyordu.

Her şey güzel gidiyordu ki telefonlarımız aynı anda titreyene kadar.

"Özel Dostlar" Grubundan 2 Yeni Mesajınız Var.

"Arkadaşlar selam, size kötü bir haberim var..."

"Sonuçlarıma göre ben ince bağırsak kanseriyim..."

Hepimiz şok içindeydik.

Hızla yazmaya başladım.

"Peki sebebi neymiş, neden?"

"Hilal ile haklı çıktınız, çölyak hastasıymışım."

İşte asıl şok buydu.

İlk defa haklı çıktığım için mutsuzdum.

Semih ise bizi dinleyip başlarda doktora gitseydi belki de böyle olmayacaktı...

İşte bu da erken tanının önemiydi.

Bir rahatsızlığınız varsa erken tanı almak en önemlisi çünkü gerçekten de erken tanı hayat kurtarır...