Öldürmüşlerdi...
O gün onun için çok zor olmuştu ablası ölmüştü.... Haftalar geçmisti hala yas tutuyodu ama yas tutmakla kalmayıp her geçen gün intikam ateşiylede büyüyodu.
Doğum günü yaklaşmıstı ama içinde bı sevinç yoktu 18 ine giriyordu ama her yer sessiz di o gün and içmisti ablasının intikamını alacağına...
Artık yalnız basına hayatına tutunması gerekiyordu ama intikam ateşi onu sarmıştı intikamdan başka gözü bişey görmüyodu..
Annesi ve babası ablasını ve kendisini küçükken terk etmişlerdi yemtimhanede büyümüşlerdi ablası 18 ine bastığı zaman kardeşini yetimhaneden alıp İzmir`e yerlesmislerdi mutlu bı hayatları vardı.Herseyi düşünüyordu sabahlara kadar uyumayıp ablasının kimin niçin öldürdügünü düşünüyordu ama hiç kimse aklına gelmiyodu Dur bı dakika ablamın eski sevgilisi onu öldürmüs olabilirdi ama o İzmir`de değil ablamdan ayrıldıktan sonra İstanbul`a tasınmıstı diye düsündü... Kanepenin üstünde bunları düsünürken çok yorgun düstügü için uyumuştu.Sabah oldu kapının calmasıyla birlikte uyandı kapıda kimin olduğunu bakmaya gitti ama kimse yoktu etrafa bakarken yerde bir mektubun olduğunu gördü merakla mektubu alıp içeri girmişti kanepeye oturup mektubu okumaya başladı söyle yazıyodu
"Selam küçük kız ismini bilmediğim için kücük kız diyorum neyse küçük seylere takılmıyalım ablanın ölümüne çok üzüldüm ama en çok senin o küçük gözlerinden akan yaş damlalarına...ablanın kimin öldürdüğünü biliyorum yarın akşam saat 22:00 da Evinin bulunduğu yerden 2 sokak sonrası köprü altına gel...Mektupta yazılanlara çok şaşırdı gidip gitmemek aradında kalmıstı ama ablasının kimin öldürdüğünü biliyor olabilirdi ama bilmiyoda olabilirdi diye düsünürken telefon çaldı telefonu açmaya gitti açtı ama kimse konuşmuyordu `alo alo` diye bağırdı kimsiniz benden ne istiyorsunuz dedi ama cevap yoktu mektubu sizmi yolladınız dedi ama gene cevap yoktu ve telefon aniden kapandı çok korkmuştu ama bı yandanda onunla kimin ugrastığını merak ediyordu.Telefin tekrar çalmıstı ama bu sefer en yakın arkadası aramıstı actı telefonu
"Gamze en yakın arkadaşı"
Gamze:Selam Deniz ne yapıyosun bu gün dedi.
Deniz:Hiç hergünkü gibi aynı.
Gamze:İşin yoksa dışarı çıkalım mı dedi.
Deniz:İşim yok ama dışarı çıkmak istemiyorum dedi
Gamze:1 aydır evdesin seni 1 aydır görmüyorum hadi hazırlanda çıkalım.
Deniz: İyi peki hazırlanıp çıkalım.
Gamze:Tamam.Egede gelecek
"Ege denizin ve gamzenin en yakın arkadaşı"
Deniz:Tamam nerde buluşucaz.
Gamze:Milli parka gidelim.
Deniz:Tamam
Buluştular ve bı banka oturdular 3`üde sessizdi.Deniz etrafa bakarken onlara bakan
Siyah şapkalı siyah eşofmanlı her tarafı siyah kaplı olan birini gördü önce önemsemedi ama uzun süre onları izledi.Başını çevirdi ama tekrar baktığında hala onları izliyodu tedirgin olmuştu.Bi yandan da yarın akşamki saat 22:00 da olan buluşmadaydı.Ege seslendi ama deniz dalgın olduğu için duyamamıstı ege tekrar seslendi bu sefen duymuştu .
Deniz: Efendim
Ege:İymisin
Deniz:Evet iyiyim.
Gamze:Kafanı dağıtmak ićin biraz yürüyelimmi.
Deniz:olur yürüyelim.
Yürümek için kalktılar.Deniz tekrar etrafa baktığında adam kaybolmuştu ama kadında olabilirdi...Kendi aralarında konuşurken önlerinde siyah şapkalı siyah eşofmanlı biri duruyodu aynı onları izleyen kişi gibi her tarafı siyahtı.Gamze ve Ege takmamıstı ama Deniz o kisiye dalıp gitmişti aynı Denizin daldığı gibi o kişide denize bakıp dalmıstı.Ege ve Gamze Denize seslenmisti ama duymadı Gamze denizin yanına gitti ve konulndan tuttu
Gamze:Kızım sen bizi duymuyomusun ikidebir nereye dalıp gidiyorsun dedi
Deniz: Hiç dedi
Ve tekrar yürümeye basladılar biraz yürüdükten sonra arkadına baktı ama kimse yoktu yoluna devam etti.
Deniz onlardan ayrılıp eve gitmişti uzandı ve düsünmeye basladı ablamın intikamını nasıl alacam diye.Ve aklına o kapısının önüne bırakılan mektup geldi.Kafası çok karısmıstı.Diye düsünürken uyuya kaldı...
Gece çığlık atarak uyandı kavuş görmüstü.Kaltı bı bardak su içmeye.Geri yatmaya giderken telefon çaldı.Gece gece ne telefonu diye söylenmeye basladı.Telefonu açmaya gitti actı.
Deniz:Alo
Ama kimse cevap vermiyodu.
DENİZ:"KİMSİN SEN NEDEN BANA CEVAO VERMİYOSUN BENDEN NE İSTİYOSUN GECE GECE BENİ RAHATSIZ EDEMESSİN"
Diye bağırdı.Ama gene cevap yoktu telefonu kapattı ve yatğına yatmaya gitti ama yatamıyodu düsünüyodu kim diye onu rahatsız eden kim buluşmak isteyen kim ayrı kişiler de olabilir aynı kişilerde diye düsünerek uykuya daldı...Sabah olmuştu ögle saatlerinde uyandı çok yorgun ve uykusuzdu.Kaltı yüzünü yıkadı hazırlanıp dışarı cıktı evde bunalmıştı.Nereye gittiğini kendiside bilmiyodu aklı bu akşamki buluşmadaydı.Yolin karşı tarafına geçmesi gerekiyordu yolu keserken bı araba ona tam çarpacakken arkadan bı adam gelip onu kurtarmıstı o anki düsüncesi sadece acaba o mektubu yazan veya arayan o adammıydı yada beni takip eden diye düşünüyordu derken adam bı anda ona seslendi
Adam:Hey önüne baksana az kalsa ölüyodun
Denzi şaşkın gözlerle adama bakıyodu ama bı anlam çıkarmıyordu.
Adam:Bı dahakine önüne bak ikimizde geberiyoduk .
Deniz:Özür dilerim dalmıştım.
Adam:Farkındayım.
Deniz:Hayatımı kurtardığın için tesekkür ederim.
Adam :rica ederim.Senin adın ne ben Rüzgar
Deniz:Benim adım Deniz .
Rüzgar: Bende tanıstığıma memnun oldum.Bi okadar ukala ve dalgınsın.
Deniz:Sende bi o kadar kabasın.
Rüzgar:Tşk ederim
Deniz: Rica ederim
Dedi ve ikiside oradan ayrıldı Deniz evine gidiyordu saat:6.30 olmuştu saat gittikçe yaklaşıyordu.Kafasını dağıtmak için TV actı.Tv dalmıştı saatin kaç olduğundan haberi yoktu derken saate baktı ve saat 21.50 ydı.Çok korkmuştu gidip gitmemek arasında çok kararsızdı ama gitmek istiyordu ablasının katilinin kim olduğunu bilmek istiyodu ve karar vermişti adamın veya kadının dedigi yere gidicekti hazırlanıp çıkmıstı.Yolda yürüyodu kimse yoktu.Biraz daha ilerledikten sonra bı adam gördü ve dönüp kalmıştı....
