Gölge timi hastanede Erdem Yarbay'ın tam kapısının önünde bekliyordu. Erdem Yarbay görevde yaralanmıştı. Ve tim ondan gelecek bir haber bekliyordu. Kıdemli Üsteğmen Murat Erdoğan, Astsubay Nil Kalaycı, Astsubay Ceren Kara, Astsubay Cem Kara, Üsteğmen Çınar Güner, Üsteğmen Ata Yüksel. ​Nil odada, Yarbay'ın yanındaydı. Erdem Yarbay onu çağırmıştı. 15 dakikadır içerideydi. 10 dakika konuşmuşlar. Ve son 5 dakikası Nil'in veda etmesi ile geçmişti. Şuan oda camından time bakıyordu. Nil soğuk kanlıydı. Bu timi toplayacak tek kişiydi. Erdem Yarbay bunun için çağırmıştı onu. Yarbay öleceğini biliyordu ve timi toplaması için Nil ile konuşmak istemişti. Murat Üsteğmen'den bunu istemezdi çünkü tim komutanı olsa bile, yıkılırdı ve sinirlenirdi. Diğerlerinden de istemezdi. Sadece Nil'i istemişti Yarbay. Çünkü biliyordu bu timin komutanı o olmasa bile, lider konumunda olduğunu biliyordu. Tim komutanı Murat'dı ama bir karar verilecekse ilk sordukları kişi Nil olurdu. Dertleneceksen Nil'e giderdin. Kavga edeceksen, yanına ilk alacağın kişi Nil olurdu. Nil oda camından şuan time bakıyordu. Tim komutanı Murat, sürekli volta atıyordu. Yarbay'dan gelecek iyi bir haberi bekliyordu. Nil'in " Bitti artık. Yarbay iyi olacak " demesini bekliyordu. Cem ve Ceren birbirine sarılmıştı. Yerde oturup, bir noktaya gözlerini dikmişlerdi. Cem ve Ceren kardeşti. Çok küçük olmasalar bile, diğerlerinden daha küçüklerdi. Ata'da iki dakika sonra, tim komutanı Murat'a ayak uydurmuş ve onunla birlikte volta atmaya başlamıştı. Çınar telefonu ile ilgileniyordu. O kadar emindi ki Yarbay'ın sağlam şekilde o odadan çıkacağına, endişe etmesine gerek yoktu. Bu yüzden çok rahattı. Telefonundan video izliyordu. Nil camın arkasından onları düşünmüştü. Nasıl söyleyecekti. " Yarbay Şehit oldu. Bize artık Komutanlığını yapamayacak " diye nasıl söyleyecekti. Nil bunları düşünürken, üstünde bir göz hissetti. Dönüp oraya baktığında Murat'ı görmüştü. Murat doğrudan Nil'e bakıyordu. Önce kaşlarını çattı daha sonra gözlerine bir pus düştü. Anlamıştı. O yüz okumada timin en iyilerinden biriydi. Herkesi okurdu. Özellikle kendi timini iyi tanırdı. Murat, Nil'in yüz ifadesinden anlamıştı Yarbay'ın şehit olduğunu. Nil derin bir nefes çekerek, odadan çıktı. Herkesin yüzüne baktı. Cem ve Ceren oturduğu yerden kalkıp, Nil'in karşısında durmuştu. Ata volta atmayı bırakmış, ve Cem ve Ceren'in hemen yanında durmuştu. 3 kişide gelecek olan iyi bir haberi bekliyordu. Murat'ın umudu yoktu. Çünkü Nil'in yüzünden çoktan Yarbay'ın şehit olduğunu anlamıştı. Sadece bunu Nil'in söylemesini bekliyordu. Çınar hala telefonuna bakıyordu. " iyi bir haber gelecek . Neden bakayım ki " modundaydı.

" Söyle " dedi Murat. " Şehit oldu. Ve biliyordu. Son kez benimle konuşmak için çağırmış. " dedi Nil.

( 15 Dakika önce )

" Komutanım? " Nil odaya girdiğinde ne olduğunu anlamamıştı. Hemşire gelip,

' Hasta sizi görmek istiyor. " demişti. Nil hemen odaya girmişti. Ne için konuşmak istediğini bilmiyordu ama yüz ifadesi kötü bir şey olacağını gösteriyordu. " Komutanım beni neden istediniz ? " Yarbay, Nil'e bakıyordu. O kadar güzeldi ki. Dışarda biri görse sadece yeşil gözleri için aşık olurdu. Yarbay onu kendi kızına benzetiyordu. Karısı ve kızı şehit olmuştu. Bir suikasta kurban gitmişti. Yarbay, Nil'i ilk gördüğü andan beri kızına benzetiyordu. Kızım yaşasaydı Nil olurdu diyordu. Ya da Nil ile çok iyi anlaşırdı diyordu. Karısı olay yerinde ölmüştü ama kızıyla ölmeden önce konuşma fırsatı olmuştu 5 dakika da olsa. " Sorun değil " demişti kızı. Yarbay onlar ölürken bir suçlama beklemişti. " Bizi sen öldürdün." şeklinde konuşmasını beklemişti ama kızı bunu yapmamıştı. Sadece o şerefsizleri bulmasını, başkanlarının da canını yakmalarını istememişti. " Gel kızım. " Yarbay konuştuğunda, Nil'in boğazında bir yumru oluşmuştu. Onu babasına benzetiyordu. Ama babasından daha iyiydi. Nil yanına, koltuğa oturmuştu. " Ben şehit olacağım kızım. " Nil yutkundu ama canı acımıştı yutkurken. " Komutanım. Demeyin böyle. Şehit olmak var mı? Hemde dibine kadar. Ama bizim ilk hedefimiz yaşamak ve sivilleri yaşatmak. "

" Sözümü kesme kızım. Ben biliyorum şehit olacağımı. Seni istiyorum Nil. "

" Anlamadım Komutanım. "

" Timini korumanı, yıkılmalarına izin vermemeni, yanlış yola sapmalarına engel olmanı istiyorum. "

" Komutanım ben bu timin içindeyim. Ama timin sahibi ben değilim. Sizde biliyorsunuz. Bu timin Komutanı Murat Üsteğmen. "

" Yapma Nil. Sende biliyorsun en az benim kadar. Bu time sahip olmak rütbe işi değil. Murat ne zaman senden habersiz iş yaptı ? "

" Hiçbir zaman komutanım. Çünkü biz timiz ve aileyiz. Murat Üsteğmen kimseden habersiz bir şey yapmaz. "

" Bir karar verildiğinde kime sorulur ? "

" Bana Komutanım. "

" Bundan bahsediyorum işte. Bu rütbe işi değil. Bu timin Komutanı Murat Üsteğmen ama ayakta tutan timin iskeleti sensin. Bana söz ver Nil. Yıkılmalarına asla izin vermeyeceksin. "

" Emredersiniz Komutanım. " Yarbay gözlerini kapatmıştı. Nil, Yarbay şehit olana kadar, ağlamamıştı. Yarbay gözlerini kapattıktan sonra gözlerinden akan yaşa engel olamamıştı. Biraz durduktan sonra gözyaşlarını silmiş ve camın önüne geçmişti. Time bakıyordu.

Murat gözlerini kapadı. İlk defa olmuştu bu onun için. Daha önce timi olmuştu. Komutanları olmuştu ama ilk defa kendi timinden birini kaybetmişti. Bunun acısı üstündeydi. Ata'nın eli yumruk olmuştu. Cem şok içindeydi. Bir ses gelmişti. Bir şeyin düşme sesi. Nil o tarafa baktığında, Çınar'ın elinde ki telefonu yere düşürdüğünü fark etmişti. Ama o telefon Çınar'ın umurunda değildi. Kimsenin umrunda değildi. Çınar'ın gözlerinde oluşan hayal kırıklığı umrundaydı herkesin. O kadar inanmıştı ki sağlam çıkacağına, gözlerinde oluşan hayal kırıklığı buydu. Tek bir kişi eksikti aralarından Ceren yoktu. Cem etrafına baktığında Ceren'i görmemişti. Cem, koridora doğru yürümeye başladığında tim de arkasından geliyordu. Ceren'i bahçede ağlarken görmüşlerdi. Ceren aralarından en duygusal kişiydi ama onun da farklılığı vardı. Çok ağlardı ama asla kimseye göstermezdi. Onu ağlarken görmelerini istemezdi. Ceren ağlayacağını anlayınca dışarıya çıkmıştı. Yarbay'ın şehit töreni yarındı. Ceren timin ona doğru geldiğini görünce, gözyaşlarını silmiş ve hazır olda Murat'ın karşısında durmuştu. Murat, rahat komutu verdikten sonra Ceren'e sarılmıştı. Daha sonra hep birlikte birliğe geçmek için, araca binmişlerdi. Cem ve Ceren yanyana oturmuştu. Ceren'in başı, Cem'in boynundaydı. Nil ve Murat öndeydi. Arabayı Murat Komutan kullanıyordu. Çınar dışarıyı izliyordu. Ata da gözlerini kapatmıştı.

​​...........

​​​​​​( Askeriye )

" Komutanım, Ali Komutan hepinizi toplantıya bekliyor. " Askeriye gelir gelmez bir asker Gölge timinin karşısında durmuş ve toplantı için beklendiklerini söylemişti. " Tamam koçum. Geliyoruz. Sağ ol. "

" Emredersiniz Komutanım. "

" Çocuklar biliyorum acınız büyük. Bunu dediğim için belki benden nefret edersiniz ama devlet bize yani sizin yanınıza yeni bir Yarbay atamayı düşündü. Bizde kabul ettik. Şehit töreninden sonra burada olacak. Şehir dışından geliyor. " Timin diğer üyelerinin gözleri Nil ve Murat Komutan'daydı. İkisinden gelecek bir kelime bir cümle bekliyorlardı. Nil bu fikri sevmemişti. Her asker hem Komutan aynıydı normalde onun için ama uzun zamandır bu timin içinde ve Erdem Yarbay'ın gözetimi altındaydı. Onu babası yerine koymuştu. Murat ifadesizliğini koruyordu. " Toplantı bitti mi Komutanım? " Nil'in konuşmasından sonra Ali Komutan başını aşağı yukarı sallamıştı. Bu bitti demekti.

" Emredersiniz Komutanım. " Murat'ın son konuşması ve ayağa kalkması ile diğerleri de ayağa kalkmıştı. Şuan bir masada hepsi oturuyordu. " Yeni Yarbay kim olacak ? Şehir dışı dedi. " Ata sessizliği bozduğunda herkes ona bakmıştı. " Emin değilim. Ama ben tanıdık biridir diye düşünmüştüm. Şehir dışı dediğinde biraz kafam karıştı. " Murat'ın konuşması ile herkesin kafası karışmıştı. " Komutanım, tanıdık biriyse Ali Komutan şehir dışı dediyse peki ? " Çınar'ın konuşması ile herkesin kafası daha çok karışmıştı. " Sanmıyorum. Şehir dışından gelmese, Ali Komutan direk söylerdi. " son konuşmayı Nil yapmıştı. " Yarın öğreniriz. Gidin dinlenin. Yarın zor geçecek bizim için gün. " Murat'ın son konuşması ile herkes dağılmıştı.

​​​

​​​

​​​​​​​​​​​​