Yeni Üyelik
1.
Bölüm

1. Bölüm

@aleynaasil_

Yeni kurguma hoş geldiniz🍂

Keyifli okumalar umarım beğenirsiniz💕

Bölüm isminin altında yazılan sözler bana aittir:))

 

Lutfeenn oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin özellikle yorumlarınız benim için çok değerli aşklarımm<3

 

Bildirimlerden haberdar olmak için wattpat hedabımı takip edebilirsinizz

 

Bölüm şarkısı: Koma Zelal Li Qamışlo

 

1.BÖLÜM

 

🍁"KİRLİ RUH"🍁

 

"Kirletilen ruhlar vardı kimsenin haberi olmadan atılan çığlıklar."

 

Ölü adımlarla yürüyordum ne bir telaşım ne de bir endişem vardı bende artık hiç bir şey yoktu içi boş bir bedenedim ruhum çekilmişti. Benim bu gün ölüm günümdü.

 

Ben bu gün ölmüştüm lakin üstüme toprak atılmamıştı. Üstüm başım dağılmış elbisem yırtılmıştı. Kanayan dudağımdaki kan kurumuştu.

 

Ben bu gün tecavüze uğramıştım.

 

Etraf sessizdi neydi bu sessizlik böyle? Halbuki ruhum çığlık çığlığa ağıt yakıyordu. Neydi bu sükut?

 

Gecekondu olan eski evimizin bir kaç adım ötesine atıp gitmişlerdi beni tıpkı bir çöp gibi... kapıyı çaldım açan olmadı yine çaldım bu defa telaşlı ayak sesleri geldi.

 

Kapıyı açan ablama ölü gözler ile baktım. Gözleri endişe ve şaşkınlıkla kocaman açılmıştı.

 

"Hazan!" Diyen sesi ile sabahtan beri tek damla yaş düşmeyen gözlerim yağmur olup yağdı.

 

Kollarına adeta atıldım. Her zamanki gibi annemden görmediğim sevgiyi ve merhameti ablamın kollarında buldum.

 

Bir şey demedi ama o da benim gibi ağlıyordu ona tutundum birlikte odamıza gittik. Üstümdeki elbiseyi şevkatle çıkardı. Banyoya sokup yıkadı. Hiç bir şey sormadı. Biliyordu anlatacağımı. Kirliydim ben bu su artık beni temizlemezdi ki vücudumdaki darbeleri görmüş olacakki dudaklarından bir hıçkırık firar etti.

 

"Ne yaptılar sana ablam, ne yaptılar?" Diye acıyla konuştu.

 

"Beni kirlettiler abla." Dedim ağlayışlarımın arasından "bu su beni temizlemez ki kirliyim ben artık hiç bir su beni temizlemez." Dedikten sonra kollarımı çıplak vücuduma doladım.

 

"Ben kirliyim kirlettiler beni" diye mırıldanıp bir ileri bir geri banyonun zemininde sallanmaya başladım.

 

Kollarını bana doladı gözyaşlarının arasından saçlarıma ufak ufak öpücükler kondurdu. Zorlamadı şevkatle yıkadı banyo lifiyle her tarafımı temizledi. Sen kirli değilsin dercesine her tarafımı lifledi. Elleri titriyordu. Onun elleri benimde ruhum ve bedenim.

 

Biliyordu, her şeyimi ona dökeceğimi zaten en iyi o beni biliyordu. Ben ağladıkça o da benimle birlikte sessizce göz yaşı döküyordu.

 

Banyodan çıktık usul gözlerimden yaşlar akıyordu Üstümü giydirince yatağa uzandım. Saçlarımı okşaması ile ağlayışlarım ve hıçkırıklarım arttı.

 

"A-abla" diyerek titrekçe konuştum.

 

"Söyle ablam" dedi titreyen acı dolu sesi ile.

 

"Abla beni kirletti o adam." Dedikten sonra ağzımdan acı dolu bir inilti firar etti. O adam benim hayatımı mahvetti bir genç kızın ruhunu yok etti. Nasıl unutacaktım hafızamdan o iğrenç anları nasıl silecektim?

 

Saatler önce olanlar zihnime doldu... Aynı acıyı aynı çaresizliği bir daha yaşadım.

 

Saatler önce:

 

"Baba yalvarırım bırak istemiyorum o adamla bir yere gitmek." Diyen kız babasına yalvararak bakıyordu. Bileğinden sıkıca tutmuş Hazanı sürükleyerek evin çıkışına sürüklüyordu babası.

 

"Kes sesini! Ben ne diyorsam o olacak!" Hazan babasının ağzından çıkan sert sözlerle gözlerinde akacak olan yaşlara engel olamadı.

 

"Baba yapma nolur" diye önlerine geçen ablasıyla korkusu bir nebze dinmişti. Bakışları ilerde onları izleyen öz annesine kaydı her zamanki gibi hiç bir şey yapmıyor sadece izliyordu. Üvey annesi de sessizce köşesine sinmiş olanları izliyordu.

 

Semih bey yıllar önce eşi Hilalin ona erkek çocuk vermememesi üzerine üstüne kuma olarak Nurcan hanımı getirmişti bir süre sonra hamile kalan Nurcan, Semih beye bir erkek çocuğu vermişti.

 

Hilal, Semihin üstüne kuma getirmesine sebep kızlarını görmüş onlara sevgi namına bir şey göstermemişti. Tek amacı eşine sırnaşmak Nurcandan daha fazla sevilmekti.

 

Semihin ise maddi durumu bir zamanlar oldukça iyidi lakin Hilal hanımın Hazanı doğurması üzerine üstelerine adeta bir karabulut çökmüş tüm mal varlıklarını kaybetmişlerdi. Semih tüm bunların sorumluluğunu küçücük bir bebeğe yüklemiş sebebini Hazan olarak görmüştü. Hilal hanımın da Semih beyinde nezdinde Hazan uğursuzdu.

 

Hazan demişti ona Hilal hanım onun doğumu ile baharları sona ermiş son baharlarını yaşamışlardı. Hazan baharın ölümünün geldiğinin habercisiydi, Hazan baharlarına son getirmiş onlara yalnız kara kuru bir sonbaharın umutsuzluk içindeki ölümünü müjdelemişti Hazanın sonbaharda doğması ise ayrı ironiydi. Sevmezdi Hazanı ona göre Kızları yüzünden kocası ona kuma getirmiş onu sevmeyi bırakmıştı onları peşindeki lanet gibi görürdü. Doğurduğu çocuklara annelik yapmayı ise asla becerememiş yapmamıştı.

 

İki kızı da onun düşüncesine göre uğursuzdu.

 

Ona bakmayan annesinin yokluğunu ablası Aylin üstlenmişti.

 

"Çekil lan önümden!" Diyen Semih bey önündeki Ayline tokat attı Babasının attığı tokatla yere düşen Aylin pes etmeyip tekrar ayaklandı "Baba o daha küçük tek başına yollama bari nolursun korkuyor"

 

"Gidecek ve kendini Celal ağaya sevdirecek o adam bizim kurtuluşumuz olacak! Bir işe yaradığınız yok zaten." Semih bey kapının önüne gelince Hazanın kolunu hızla çekip sıtını sertçe kapıya yasladı Hazanın ağzından bir inilti firar etti babasının parmakları boğazını sarınca babasına baktı "Bana bak eğer kendini sevdirmeyip saçma sapan şeyler yapıp bu eve geri dönersen seni mahvederim." Babasının bu şekilde konuşması ile sertçe yutkunmaya çalıştı boğazını saran el geri çekilince bir kaç saniye nefes almak için eğildi.

 

Aylin hızla kardeşinin yanına gidip yardımcı oldu. "özür dilerim Hazanım" diye konuştu göz yaşlarının arasından.

 

"Üzülme abla sen bir şey yapmadın ki" diyerek karşılık verdi Hazan.

Nefesleri düzene girince başını kaldırdı Babası onlara bakıyordu en merhametsiz gözler ile "Hayde adam seni dışarda bekler unutma yapacağın tek hata ablanı da etkiler ona göre!" Dedi.

 

Hazan istemiyordu gitmek Cemal ağa Berwan aşiretinin ağasıydı kötü işleri ile bilinirdi Hazanı nerde gördüyse artık beğenmişti Hazan okuldan çıkarken karşısına çıkmış ahlaksızca konuşmuştu Hazan onu gördüğü an yolunu değiştirir sertçe uyarırıdı.

 

Cemal ağa daha fazla duramamış Hazanı beğendiğini babasına söylemişti Semih bey bu duruma sevinmişti kızı varlıklı bir aileye gidecek bundan faydalanacaktı.

 

Kapıyı açıp karşısındaki siyah arabaya baktı binmek istemiyordu Aylin kardeşinin elini bırakmıyordu "Gitme ablacım" diye fısıldadı "kaç ben başımın çaresine bakarım git burdan" acıyla konuşan ablası içini yakmıştı böyle bir şey yaparsa babası acısını çok ağır bir şekilde ablasından çıkartırdı bunu ablasına yapamazdı hem kaçsa dahi gidecek bir yeri yoktu. Babasının vurduğu yer kızarmıştı ablasına yaklaştı üstünde olan gözlere aldırmadan ablasının yanağını öptü "gelicem abla bir şey olmayacak" dedikten sonra kapıdan çıktı siyah arabanın içinden ona pis pis bakan adamla gözyaşlarını sildi ürkek adımlarla arabaya bindi.

 

Cehenneme adım attı. Hayatının dönüm noktasına ayak bastı.

 

Arabaya binince 40 lı yaşların başındaki Celalin bakışları arka koltukta oturan Hazana döndü.

 

"Pek güzel olmuşsun neden ağladın güzelim benden iyisini mi bulacaksın?"

 

Hazan sert gözlerle yüzüne baktı göz altları kızarmıştı biri ona vurmuş olacakki elmacık kemiği morarmıştı ağır sigara kokusuna karışmış alkol kokusu Hazanın midesini alt üst etmişti.

 

"Bunak adamlar dikkatimi çekmiyor." Dedi düz bir sesle. Şimdi güçlü olmalıydı. Ailesi tarafından sevilmeyen çocuklar kendilerini bir savaşçı gibi yetiştirmek zorundaydı. Hazanın güçlü bir dili vardı söyleyeceklerini esirgemez ne varsa söylerdi sırf bu yüzden babasından da annesinden de defalarca dayak yemişti. Onlara annelik ve babalık yapamadıklarını ima etmişti ablasına oranla daha dik başlıydı. Celalle bu gün gelmemek için bile babasına karşı çıkmıştı onu döven Semih, Hazanın inadını görünce ablasıyla tehdit etmişti 'sen gitmezsen ablan gider" demişti. Ablası onun her şeyiydi onun kılına gelecek tek bir zararla tüm dünyayı yakardı.

 

Ablası onun zaafıyfı ve zaaflar insana her şeyi yaptırırdı.

 

"Görürüz bakalım bunaklar ilgini çekiyor mu çekmiyor mu." Diyen Celal pis pis gülerek arabayı sürmeye başladı.

 

■■■

 

Karşısında içkisini yudumlayan adama nefretle baktı bir eve getirtmişti Hazanı, kollarını göğsünde bağlamış önündeki hiç bir yiyeceğe elini sürmeden buradan bir an önce gitmek istiyordu getirdiği yer pek tekin bir yere benzemiyordu her ne kadar belli etmemeye çalışsada korkuyordu.

 

Celal ayaklanınca korkuyla yutkundu dibine gelen Celalle kendini geri çekti "uzak dur benden" diyerek yerinden ayaklandı pis pis gülen Celal "aaa oluyor mu böyle gelecketeki kocana çok ayıp" dedi.

 

Tiksinerek Celale baktı arkasını dönüp gidecekken bileğinden tutan bir güç buna izin vermedi endişeyle arkasını dönünce çatık kaşlarıyla bileğini tutan Celali gördü "Nereye güzelim daha seninle işimiz bitmedi" dedi. Kelimeler ağzından yayık çıkıyor hafif çıtır keyif olduğu hareketlerinden belli oluyordu.

 

Hazan sertçe kolunu çekmeye çalıştı lakin gücü Celale yetmedi "Bırak beni adi herif" diyerek çırpınmaya başladı Hazanı kendine çekti Celal, Hazan bu hareket üzerine daha fazla korktu Celalin kasıklarını bir tekme attı, atılan tekmenin acısıyla inleyen Celal ondan kaçan Hazana yetişip saçlarından tuttu "Nereye kaçıyorsun lan" diyerek saçlarını daha fazla çekiştirdi saçlarının acısıyla Hazan acıyla inledi.

 

"Bırak beni adi piç" diyen Hazanın sesi titriyordu ağlamamak için zor tutuyordu kendini, yüzüne inen tokatla yere adeta yığıldı dudağındaki sızı dudağının patladığının habercisiydi vücuduna inen darbelerle yerden kalkması zorlaştı Hazana vurmayı bırakan Celal kendinden geçmemek için zor duran Hazanı kaldırıp Yemek yedikleri odanın bir köşesindeki koltuğa fırlattı Hazan Zayıf vücudundaki ağrı ile inledi gözlerini açınca kemerini çıkarıp üstüne gelen Celalle çırpınışları, kaçışları ve çığlıkları tüm evi sardı.

 

Hazanın ruhu çığlıkları ve yalvarışları arasında kirlendi acı olan ise bunun sebebi ailesiydi.

 

17 yaşında içine bir ateş düştü düşen ateş kalbini yaktı ruhu alevler içinde tutuştu Hazan acı içinde kıvrıldı daha nelerle karşılaşacağını bilmeden.

 

Hazanın çığlıkları tüm mardinde yankılandı ama kimse duymadı.

 

Ölmedi, yaşadığı ise muammaydı.

 

🍂🍂🍂

 

İlk bölümümüz hayırlı olsunn💕

 

Şunu belirteyim Hazan Vakti kitabının bölümleri kısa olacak.

 

Bölüm hakkındaki düşünceleriniz neler?

 

Lütfeen oy ve yorumlarınızı eksik etmeyinnn

 

Allaha emanet♡

 

Başlangıç T.: 26.04.24

 

Loading...
0%