Yeni bölüme hoş geldinizzz lütfen oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin keyifli okumalarr❤

Ig: aleynaasil0

Bölümü düzenlemeden atıyorum hatam varsa affola:)

3.BÖLÜM

🍁"YEMİN"🍁

"Yakılan ateşlerde yananlar değil çıkan dumanlar görülürdü sadece."

A.

Aylin Karşısında kahve içen kıza bakıyor soruları için doğru anı kolluyordu Mardindeki her şeyden haberdar olan Şerifeyi eve çağırmıştı ondan Berwanlar hakkında bir şeyler öğrenmeyi planlanıyordu.Aylin annesi ve babasının yokluğundan faydalanmalı bu işe bir çare bulmalıydı. Aksi halde Babasının olanları öğrenmesi felaketten başka bir şey değildi.

Şerife, Ayline bakarak "senin gözlerin neden kızarık kız neye ağladın öyle" diye merakla sordu.

Aylin gülümsemeye zorladı kendini bir şeyi de merak etmese olmuyordu!"Bir şey yok canım adetim biraz ağrılı geçiyor o yüzden ağladım." Dedi.

Şerife kahvesini höpürdeterek içtikten sonra "yanlış anlamazsan birşey soracağım Aylin"

Aylin kahvesinden bir yudum aldıktan sonra başını tabi sor dercesine salladı.

"Sizin evin önünde geçen Berwanlardan Celal ağayı gördüm hayırdır inşallah Semih abi ile Berwanlar dünür mü olacak yoksa?" Diyerek sordu Aylinin ağzından laf almaya çalışıyordu bunu Aylin zaten hemen anlamıştı içinden sinsice gülümsemeden edemedi konuyu istediği yere çekmeden Şerife kendi çekmişti.

Aylin Elindeki fincanı önündeki sehpaya bıraktı "Bilmiyorum Şerifecim babama kalmış iş ama az endişelenmiyor değilim pek bir şey bilmiyorum Berwanlar hakkında. İnsan merak ediyor biliyor musun" Diyerek konuştu Aylin.

"Ayy kız Aylin hakklarında neler neler biliyorum dur sana da anlatayım" diye sevinçle konuşan Şerife ile Aylin içinden sevinç çığlıkları attı.

İşte bu bingo! Balık yemi yutmuştu.

"Anlat bakayım" Aylinin meraklı sesiyle Şerife her şeyi bir bir anlatmaya başladı.

"Bu Celal ağanın var ya bu aralar pek zorda olduğu söyleniyor işleri sarpa sarınca yiğenine sarmış."

Aylinin kaşları havalandı "yiğeni mi?"

"Evet yaa yiğeni Berzan Berwan geçmişte artık ne geçtiyse aralarında Berzanın anası yıllarca Arnas konağında çalışmaya başlamış. Biliyorsun Arnaslar Mardinin bir tarafında biz bir tarafındayız baya uzak düşmüş bunlar birbirine. Berzanın anası vefat edince kanserden, Arnaslar bakmış oyla kardeşi Ademe ondan sonra da bunlar hiç bir araya gelmemiş dediklerine göre Berzan ve kardeşi tüm bağlarını Celal ağa ve ailesi ile kesmiş. Geçen buralara herhal bir iş için uğramış tüm kızlar hayran hayran baktı Berzana kız bir görsen heybetinden yer titrer Emir ağanın da en yakın arkadaşı."

"Emir ağa mı Zahir aşiretinin ağası?"

"He o bilirsin pek merhametli bir adamdır en genç ağalardan ama onu da kaptılar geçen ay düğünü oldu taa burdan düğününe gittim kızda Kıraçlardan Dilşah diye bir kız pek güzeldi lakin az zayıftı o esnada yanımdaki kızlar Emir ağa evlendi bari Berzan ağa bize kalsa diye konuşuyordu." Şerifenin bakışları hülyalı hülyalı daldı. "Ahh ahh o yeşil gözleri uzun boyu heybetli vücudu pek yakışıklı pek maşallah"

Aylim merak etmeden duramadı daha önce Celalin Berzan adında yiğeni olduğunu bilmiyordu. Bir ışık doğdu sanki kardeşi için ama emin olamıyordu.

"Nasıl biri peki bu Berzan kişilik olarak."

"Pek sessiz diyolar gerekmedikçe konuşmazmış ama bir kötülüğü görülmemiş kendi halinde bir adam zati Emir ağanın yanında olan biri çocukluktan beri arkadaşlar ikisinin dostluğu kıskanılacak cinsten"

"Emir ağanın yanında mı çalışıyor peki" diye mırıldandı Aylin.

Hakkında elinden geldiğince her şeyi ögrenmesi gerekiyordu.

Şerife, Aylin komik bir şey söylemiş gibi gülmeye başladı "kızım kendine gel adam Mardinin sayılı zenginlerinden biz kendi küçük dünyamızda tıkılıp kaldığımız için haberimiz daha doğrusu haberiniz yok." Dedi gülüşlerinin arasından.

Sözlerine devam etti, "Emir ağanın yanında kendi şirketini kuracaktı lakin o zamanlar Emir ağa Zahir şirketinin başına yeni geçmiş o yüzden ertelemiş diyolar."

Aylin başını sallayıp "anladım" dedi.

Yaklasık bir saat boyunca Şerifenin tüm dedikodularını bıkkınca dinledi zorla sırıtmaktan çenesi ağrımıştı sırf Berwanlar hakkında bir şey öğreneceğim diye başı şişmişti. Gelen telefon üzerine Şerife ayaklanmış ve gitmişti.

Kısa bir vedalaşma faslından sonra Şerifeyi yolcu edip hemen Hazanın odasına koştu.

Odaya girince yatağın köşesinde oturmuş kollarını bacaklarına sarıp yerde oturmuş Hazanı gördü. Kestane rengi saçları dağılmış kızarmış gözleri ile ruhsuzca yere bakıyordu.

Aylin sertçe yutkundu kardeşini daha önce hiç böyle görmemişti o olaydan sonra Hazan gitmiş yerine başka biri gelmiş gibiydi.

Konuşmuyordu içine kapandıkça kapanmıştı. Yaşayan bir ölü gibiydi. Hazan kaybolmuştu ruhu kaybolmuş çaresizlik içinde çırpınıyordu. Düşünüyordu günlerdir karnındaki bebekle ne yapacağını düşünüyordu ve günlerdir aklında olan tek bir düşünce dönüp duruyordu

Bebeği aldırmak.

Tek çaresi buydu istemediği bir adamdan istismar sonucu bir çocuğu olsun istemiyordu. Çok değil daha 2 hafta önce yakın zamanda olacak ünüversite sınavına girecek iyi bir ünüversite kazanıp ailesinden uzaklara gidecek ablasını da yanına alacaktı ne olursa olsun bunu yapacaktı.

Ama şimdi ölmek için Allaha yalavrıyordu. Şimdi karnında bir can taşıyordu masasının üstündeki test kitaplarına bakıp saatlerce ağlamıştı.

Babasının yaptığı tek bir hareket tüm hayatını alt üst etmişti.

Sığamıyordu Hazan ne bu eve ne de bu şehre.

Kardeşinin yanına yaklaşan Aylin yanına oturdu Hazanın ellerini kendi ellerinin içine aldı.

"Hazan bu çocuğu istiyor musun?" Diye sordu günlerdir Hazanın konuşmaması onu endişelendiriyordu bebek hakkında tek bir cümle kurmamıştı.

Boş bakışlarını yerden kaldırıp ablasına çevirdi bir kaç saniye ablasının gözlerine baktı gözleri dolmuştu sağ gözünden bir yaş süzülmeye başladı "bilmiyorum" dedi titrekçe "bilmiyorum abla hiç bir şey bilmiyorum"

Aylinin de gözlerinden yaşlar süzülmeye başladı karanlık bir kuyuya düşmüş çaresizce çırpınıyorlardı. Ne el uzatan ne de gören yoktu.

Elinden gelen tek şeyi yaptı kollarını kardeşine sardı Hazan göğsüne başını yaslamış sessizce ağlarken o yapacağı şeyleri planlıyordu.

"Kurtarıcam seni Hazanım hem bu evden hem de bu insanlardan ne olursa olsun kurtarıcam." Dedi yemin eder gibi.

İçindeki şeytan gidip Celalin kafasına sıkma hayalleri kursa da durdurdu kendini Hazanın ondan başka kimsenin olmadığı düşüncesi her tarafını acıyla sardı.

O adamın pis kanını eline sürüp cezaevine girerse kızı yalnız kalırdı.

"Kurtarıcam seni" dedi bu defa hırsla bir ablanın hırsından yaktığı ateş herkesi çemberine aldı.

Bu ateş çemberinde kimin yanacağı ise bilinmiyordu.

🍁🍁🍁🍁

Sigarasından derin bir nefes alan adam dumanı sakince dışarıya üfledi. Başını oturduğu koltuğa yaslayıp gözlerini yumdu bu aralar oldukça yoğundu kendi işini kurma peşindeydi ve bu sandığından daha fazla yorucuydu.

Başını kaldırıp sigarasından bir nefes daha çekti Oturduğu evinin balkonundan Mardinin manzarasına baktı. Her yerde anıları acıları vardı avcunun içi gibi iyi bilirdi Mardini, insanını tanımadığı insan yoktu. Bakardı insanları anlamak için kelimelere ihtiyacı olmazdı Berzanın o gözlemlerdi. Sakindi hatta öyle ki duygularını anlamak bazen imkansızdı.

Düşünceler eşliğinde Mardinin manazarasına bakarken kapısının aceleyle çalmasıyla "gir" diye seslendi.

İçeriye yakın adamlarından Nadir girdi telaşla Berzan bakışlarını gelen Nadire çevirdi Nadirin telaşlı yüzü tek kaşını kaldırmasına neden oldu. Nadir hemen söze girdi "Abi dışarıda biri var ağlıyor Berzan ağanın yardımına ihtiyacım var diyip duruyor napalım"

Berzan bıkkınca bir nefes verdi " salak mısınız oğlum içeri alın."

Nedim "tamam abi" dedikten sonra odadan çıktı.

Bir kaç dakika sonra odaya bir kadının girmesiyle Berzanın bakışları kadına döndü dolu gözleri Berzana baktı elindeki çantayı sıkı sıkıya tutmuştu Berzan koltuğu gösterip "oturun lütfen" dedi Aylin gösterdiği yere oturup burnunu çekti.

"Bir şey içmek ister misiniz?" Diyen adamla kuru bir sesle su dedi sadece.

Berzan Nadire bir baş hareketi yapınca Nedim çıktı. Berzan karşısında oturmuş kadına merakla bakıyordu titreyen elleri gözleriyle etrafı inceleyip ayaklarını stresle sallaması Berzanın gözünden kaçmamıştı her an ağlayacakmış gibiydi kadın her ne söyleyecekse söyleyeceģi şeyin onun için kolay olmadığını anlamıştı. Kapısına gelen pek kimse olmazdı kadın geldiyse vardır bir şey diye içinden geçirdi.

Nadir bir bardak su getirip Aylinin önüne bıraktıktan sonra çıktı.

Aylin sudan bir yudum içtikten sonra göz yaşlarıyla dolmuş gözlerini Berzana çevirdi

Düz bir yüzle ona bakıyordu Berzan. Aradaki sessizliği bozan "Yardıma ihtiyacım var demişsiniz, dinliyorum." Diyen Berzandı.

Aylin yutkunup Berzana döndü gözlerinden yaşlar süzülmeye başladı. "Celal" dedikten sonra derin bir nefes verdi "Celal Berwan, kardeşime tecavüz etti." Dedikten sonra ağlamaya başladı. Berzanın kanı dondu söylenen sözlerden sonra. Kaşları çatılıp yüzü ürkütücü bir hal almaya başladı.

Gözlerini sıkıca sinirle yumdu yumruklarını sıkmış kendini sakinleştirmeye çalışıyordu.

Ağlayan Ayline dönüp "nasıl oldu bu" diye sordu sakin çıkarmaya çalıştığı sesi ile. Gidip amcasını öldürmemek için zor duruyordu.

Aylin göz yaşları ve hıçkırıkları eşliğinde olanları anlattı. Ağzından çıkan cümlelerle Berzan adeta deliriyordu.

"Bir çöp gibi kapının önüne bırakıp gitmişler kardeşimi kaç gündür ölü gibi her şeyden uzaklaştı onun okulu vardı." Dedikten sonra burnunu çekti Aylin "sınava gireckti hayalleri vardı ama şimdi..." Acı gözlerle Berzana baktı "şimdi hiç birini yapamaz çünkü" dedikten sonra ağlayışları şiddetlendi Berzan hıçkıra hıçkıra aglayan kadına hüzünle baktı her şeyi anlatmıştı Berzan babasına itinayla sövmüşdü aklından bin tilki takla atıyor ne yapacağını planlıyordu masadaki suyu Ayline uzattı titreyen elleriyla suyu alan Aylin zar zor suyı içti "çünkü devamını getir lütfen" diyen Berzan ile ağzından çıkan cümle yanacak ateşin kıvılcımları tutuştu.

"Çünkü Hazan, Hazan o...o adamdan hamile."

Tek cümle. Ağzından çıkan tek cümle Berzan için bardaktan taşan son damlaydı. 17 yaşındaki kızın yasadıkları kanını dondurmuştu.

Ayaklarına kapanıp nolur kardeşime yardım et diyen Aylinin çaresiz sesiyle saşkınlıkla ayaklarına kapanan kadına baktı hemen kaldırıp yerine oturttu. Güven veren gözlerle yüzüne baktı.

Kıvılcımları tutuşturan ateşi harmanlayan Berzanın öfkesiydi, öfkesi ile her yeri yakmaya and içti.

Ağzından çıkan yeminin hayatının merkezini etkileyeceğini bilmeden Ayline ciddiyetle bakarak.

"Sana Şerefim üzerine yemin ederim ki, kardeşini koruyacak onun hayatını mahvedenlerin hayatını cehenneme çevireceğim."

Bir Hazan Vakti edilen yemin her şeyi baştan yazdı edilen yeminler iki hayatı tutuşturdu kendileri ateş olup herkesi yaktılar.

🍁🍁🍁

Bölüm nasıldıı

Bu bölümden sonra olaylar başlayacak inşallah dmmddmc

Sizce Berzan ne yapacak

Aylinin yaptığını doğru buluyor musunuz

Başka bir yol deneyebilir miydi?

Bir diğer bölüm görüşmek üzereee

Bildirimlerden haberdar olmak için wattpat hesabımı takip edebilirsiniz:))

ÖPTÜWMM💋