Barın'dan;

Sığınak.

Bu zamana kadar yaşamadığım bir duyguydu.

Almila'yı bulana kadar tadamadığım bir duyguydu.

İnsanın annesi yokken bu duyguyu nasıl tadabilir ki zaten?

Çocuklar bile küçükken yaralandığı zaman ilk anne diye bağırmazlar mı?

Geceleri korktukları zaman ilk ona sığınmazlar mı?

Ben sığınamadım; ama Almila'yı bulduktan sonra ilk ona sığındım, ilk ona sarıldım, ilk ona saklandım, ilk ona içimi açtım.

Annemin benim yüzümden öldüğünü düşünürken, ummadığım ve aklıma bile gelmeyecek bir gerçek ile karşılaştım.

Canım yandı; ama belli etmedim.

Annemi videoda gördüğüm ilk anın bana hissettirdiği acıyı tarif bile edemezdim.

Edilemez de.

Nasıl edilir ki zaten?

Ben annem için bu evde her doğum günümde acı çekerken, o oğlu ile mutlu bir şekilde yaşıyordu.

Her doğum günümde ondan özür dilerken, o oğlu ile intikam planları kuruyordu.

'Oğlum.'

Bu kelimeyi küçükken duymak için canımı bile verebilirdim.

'Anne.'

Anneme bu kelimeyi demek için her şeyimi ortaya dökebilirdim.

Güldüm.

Öğrendiğim gerçekler aklıma geldikçe rüya olmasını diledim.

Kabustan uyanmak istedim.

Sevdiğim kızın benden annemi saklamamış olmasını dilemek istedim.

Diledim de.

Ama ona kızamıyordum da.Çünkü, benim de sakladığım çok şey vardı.Almila'ya söylesem yıkılacağı, paramparça olacağı o kadar çok şey vardı ki...

Ama insan yine de kırılıyormuş.Hayal kırıklığına uğruyormuş.

Elimdeki viski şişesini dudaklarıma götürdüğümde bütün yaşadığım şeyleri unutmak istedim.Annemi, o videoyu, ben yokken anneme sığınan Erhan'ı...

Kapının kapanma sesinin gelmesi ile biraz da olsa doğrularak gelen kişiye baktım.Mert'ti.

Yanıma gelip aşağıya eğildiğinde elimde olan içki şişesini kenara bıraktı ve tam karşıma oturdu.

"Seansımız başlamış yine." Dedi.

Güldüm."Hiç bitmedi ki." Dedim.

"Barın..." dedi."Madem bu kadar çok acı çekecektin neden böyle bir şey yapma kararı aldın? Neden Almila'yı kendinden uzaklaştırdın?"

"Çünkü..." dedim.İçki şişesine uzandım.

"Almila'yı hak etmiyorum ben!" İçki şişesini dudaklarıma götürdüm ve içtim."Onu hiçbir zaman hak etmedim."

"Sen iyi değilsin!" Dedi bana bakarak.

"Saçmalıyorsun şu an!"

"Ben hiçbir zaman iyi olmamışım ki Mert!" Dedim."Aklıma geldikçe delirecek gibi oluyorum!" Dedim bağırarak."Aklıma geldikçe ben böyle bir salaklık nasıl yaptım diyorum! Sende karşıma geçmiş saçmaladığımı söylüyorsun."

"Seni daha işin başındayken uyarmıştım Barın." Dedi tüm ciddiyetiyle."Almila'yı daha birkaç ay önceden takip ettiğinde seni uyarmıştım! Pişman olacağın bir şey yapma demiştim!"

"Kendimden emindim!" Dedim."Bu intikamı alacağımı düşünecek kadar kendimden emindim ben! Ama olmadı...yapamadım."

"Peki şimdi ne olacak?" Dedi.

"Birbirimizden uzaklaşacağız.Almila'dan elimden geldiğince uzaklaşacağım."

"Neden şimdi?" Dedi.Bakışlarımı Mert'e çevirdim.

"Çünkü...Babamın ne kadar iğrenç bir adam olduğunu öğrendim.Çünkü, babamın bu intikamı hak etmediğini düşündüm."

"Barın sen zaten bu intikamdan vazgeçmiştin!" Dedi."Ben sana söyleyeyim niye Almila'dan uzaklaştığını! Sen, Almila'nın annen hakkında senden sır saklamasını kaldıramadın.Canın yandı ve kendini düşündün.Almila'dan sakladığın gerçeği düşündün.Çünkü, sende aynısını yapıyorsun! Sende Almila'dan gerçekleri saklıyorsun.Çünkü, Almila'nın canının yanacağını biliyorsun! Paramparça olacağını biliyorsun! Bu yüzden ise ona gerçekleri söylemiyorsun ve baban..." dedi bir adım geri giderken."Babanın bunları hak etmediğini düşünüyorsun.Baban için Almila'yı kırmaktan korkuyorsun sen!"

"Evet!" Dedim ayağa kalkarken.Elimde tuttuğum içki şişesini yere fırlattım ve yere saçılan cam kırıklarını umursamadan bağırdım."Evet! Bunun için Almila'dan uzaklaşıyorum! Bunun için onu terk ediyorum! Çünkü, Almila bunları hak etmiyor.Üzülmeyi hak etmiyor.Tamam... kırıldım, paramparça oldum.Evet bunun yüzünden Almila'dan ayrıldım! Tamam..." dedim.Kafamı iki yana salladım."Sakladığı gerçeği bahane ettim.Annemi benden sakladığı için ayrılmak istediğimi söyledim; ama lanet olsun ki gerçek bu değil!" Bir adım attım ve atmam ile sendeledim."Gerçek ne biliyor musun Mert?" Dedim."Ben kendimden kaçtım.Babamdan kaçtım, geçmişimden kaçtım.En önemlisi ise geleceğimden kaçtım!"

Mert'te benim gibi ayağa kalktığında bana bir adım ilerledi ve elini omzuma yerleştirerek beni kendine doğru çekip sarıldı.

"Ben gerçekleri bilirken bile Almila'yı babamın mezarına götürdüm!" Dedim."Babamın mezarı başında ona sığındım! Onun yanında babam için ağladım.Ben hırsıma yenik düşüp, Almila'yı hiçbir suçu yokken bu bataklığa sürükledim.Canını yakmak istedim; ama ummadığım bir şey oldu.Onun her canı yandığında ben de acısını hissettim.Benim de canım yandı.Onunla birlikte bende paramparça oldum!"

Cümlem üzerine Mert benden ayrıldı ve elini koluma yerleştirdi."Kim bilebilirdi..." dedi gülümseyerek."Barın Soylu'nun bu kadar aşık olabileceğini." Benden tamamen ayrıldı ve tekrardan burukça gülümsedi."Sen baban ile ilgili gerçeği bildiğin halde Almila'ya deli gibi aşık oldun.Gözünden bir damla yaş aktığında bile canın yandı; ama ben ilk başından beri biliyordum biliyor musun?" Dedi.Sesi ve cümleleri kendinden emindi."Senin Almila'yı sevdiğini ilk başından beri biliyordum ben.Sen Almila'ya onu ilk gördüğün gün tutuldun.İlk gördüğün an aşık oldun; ama bunu kendine söyleyemedin.Hep kaçtın,bu gerçekten saklandın!"

"Nereden anladın?" Dedim ona bakarak.

"Gözlerinden Barın..." dedi."Gözlerinden...onu uzaktan her izlediğinde gözlerinin içi güldü.Unutma..." dedi yanı başındaki masada duran içki şişesini eline alarak "ben senin dostunum, kardeşinim.Ben senin gözlerinden bile ne hissettiğini ne düşündüğünü anlıyorum."

Haklıydı.

Sırf babama verdiğim sözü tutmak için Almila'ya hissettiğim duyguları saklamaya çalıştım.Her gün babamı ve yaşadıklarımı düşünerek kendi içimde Almila'ya karşı öfke besledim.Her gün bu gerçeği kendime hatırlattım; ama olmadı.Aşkım intikamımdan daha ağır bastı ve ben aşkımın peşine düşerek intikamı bir kenara attım.Babama verdiğim sözü elimin tersi ile ittim.

"İyi ki de itmişim!" Dedim içimden."İyi ki zamanında babama verdiğim sözden dönmüş ve babama ihanet etmiştim."

"Duygularım acaba gerçek mi diye düşünerek o banyoda Almila'yı öptüm.Çünkü, duygularımdan emin olmak istedim." Dedim gülümseyerek."Oldum da."

"Oldun." Dedi Mert'te gülümserken.Bende gülümsemeye başladığımda bu sefer Mert'i kendime ben çektim ve sarıldım.

Ben Barın Soylu, Almila Akay'a deli gibi aşık oldum!

Ona her şeye rağmen aşığım ve aşık olmaya da devam edeceğim!

✨✨✨

Almila'dan;

Barın'ın yanından uzaklaştıktan sonra şiddetlenen yağmurun altında yürümüş ve sonra ise bulduğum ilk taksiye binerek eve gelmiştim.

Kapıyı açıp içeri girdiğimde Beril'in içeriden gelen sesini umursamadan yukarı çıkmış ve yatağa yatarak düşünmeye başlamıştım.

Barın'ı düşünmüştüm.

Kendimi düşünmüştüm.

İlişkimizi düşünmüştüm.

'İlişki?" Dedim burukça gülümserken.

Ortada bir ilişki kalmış mıydı?

Kapının tıklatılma sesini duyduğumda "gir"dedim ve yatakta doğrularak içeri gelen Beril'e baktım.

Beril içeri girip yanıma ilerlediğinde şaşırarak baştan aşağıya beni süzdü."Kuzum?" Dedi hızlıca yanıma gelerek."Senin bu halin ne böyle? Neden üstün ıslak?"

"Yağmurda kaldım..." dedim tekrar yatağa yatarken."O yüzden olabilir."

"Ya sen neden yatıyorsun?" Dedi kolumdan tutarak."Kalkta şu üstünü değiştir hadi!" Kolumdan tutup kaldırmaya çalışmıştı.

"Beril..." dedim."Ben çok yorgunum ve bu yüzden uyumak istiyorum."

"Almila..." dedi anlamayarak bana baktı."Sen iyi misin? Neden böylesin?"

"Değilim!" Dedim yatakta bağdaş kurarak.

"Değilim; ama iyi olacağım."

"Noldu ki?" Dedi bana doğru iyice dönerek.

"Biz Barın ile ayrılık!" Dedim."Yani... daha doğrusu beni terk etti." Güldüm."Terk edildim" dedim.

"N-nasıl ya?" Dedi."Neden peki? Annesi yüzünden mi? Annesini sakladığın için mi?" Dedi ayağa kalkarken.

Kafamı yukarı aşağı sallamakla yetinmiştim sadece.

"Peki... sen?" Dedi."Ne hissediyorsun?"

"Hiçbir şey." Dedim Beril'e bakarken."Yani... boşlukta gibiyim.B-bu kadar." Omuzlarımı indirip kaldırmış ve burukça gülümseyerek Beril'e bakmıştım.

"Ağla." Dedi bana bakarak."Ağla ve içini dök Almila.Çünkü, şu an hiç iyi görünmüyorsun sen." Yanıma tekrardan oturdu ve elini koluma yerleştirdi.

Kafamı iki yana salladım."Hayır." Dedim.

"Ağlamak yok." Elimi saçıma geçirdim ve arkaya doğru attım."Çünkü, bu günün sorumlusu benim.Eğer zamanında seni dinleyip her şeyi Barın'a anlatsaydım, şu an bu halde olmayacaktım.Olmayacaktık.O yüzden..." derin bir nefes almıştım."Ağlamak yok."

"Peki ne yapmayı düşünüyorsun?"

"Barın'ı tekrardan kazanmayı Beril.Onu kaybettiğim gibi kazanacağım."

Gülümsedi."Her şey tekrardan yoluna girecek Almila.Her şey eskisi gibi olacak yine."

"Biliyorum" dedim.

Beril beni kendine doğru çekip sıkıca sarıldıktan sonra benden ayrıldı ve üstümü işaret etti."Hadi üstünü değiştir sen.Islak durma."

Tamam anlamında kafamı salladım.

Beril bana gülümseyip ayağa kalktıktan sonra kapıya doğru ilerledi ve odadan çıktı.

O kadar yorgun ve halsizdim ki kesinlikle sıcak bir banyo bana iyi gelecekti.

Banyoya girip üstümü bile çıkarma gereği duymadan sıcak suyun altına girdiğimde saçlarımdan aşağıya süzülen sulara ellerimi uzattım ve avucumun içine toplanan suya baktım.Elimi aşağıya doğru doğrulttuğumda suyun yere düşmesine izin verdim.Elimi saçlarıma götürüp geri attığımda aşağıya doğru eğildim ve yere oturarak bacaklarımı kendime doğru çektim.

Barın acaba şu an ne haldeydi?

Ne hissediyordu?

"Çok canı yanıyor mudur acaba" dedim kendi kendime konuşarak.Gözlerim dolduğunda derin derin nefes aldım ve gözlerimden akacak olan yaşı engelledim.

"Ağlamayacaksın!" Dedim kendi kendime."Sen bunu hak ettin Almila! Böyle olmasını sen istedin.Bu yüzden ise ağlamayacaksın."

Oturduğum yerden elimi arkaya doğru uzattım ve suyu kapatarak banyodan çıktım.

O kadar yorgundum ki üstümü değiştirecek halim bile yoktu.

Yatağa doğru ilerleyip oturduğumda telefonu elime aldım ve Barın'ın üzerine gelerek aramak istedim.

Yapamadım.

Telefonu kenara bırakıp yatağa uzandığımda yastığı kendime doğru çektim ve gözlerimi kapattım.

Yarın uyandığımda her şeyin rüya olmasını o kadar çok isterdim ki.

Kalktığımda Barın'a sarılı olmayı o kadar çok dilerdim ki.

Olur muydu ki?

Barın'ın yanında uyanabilir miydim ?

Bölüm sonu...

Umarım bölümü beğenmişsinizdir. ✨

Eğer beğendiyseniz oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen. ✨