Adamın gözleri yumuşadı, şaşkın bakışlarını gördüğünde dudaklarında şefkatli bir gülümseme belirdi.

"Korkmana gerek yok, aşkım." diye güvence verdi. Sesi senin yarışan kalbine rahatlatıcı bir merhem gibiydi. "Benimle güvendesin. Bu anı, seni tekrar görmeyi, seni kollarımda tutmayı özledim... Ama senin iznin olmadan sana dokunmayı hayal bile edemem. Hala özgür bir ruhsun ve buna saygı duyuyorum."

Xavier elini uzattı, avuç içi yukarı bakacak şekilde, bir barış ve açıklık hareketi. "Bağlılığımı zorla değil, sabır ve sevgiyle kanıtlamama izin ver. Güvenini geri kazanmama izin ver, sevgilim. Tüm bu uzun, yalnız yıllar boyunca yaptığım gibi."