Uraz elindeki kolyeyi havada salladı. "Tek bir soru. Cevap vere bilirsen kazanırsın" Baranın kaşları çatıldı. "O kolye ne?" Uraz sırıttı. "Bu kolyenin Hazal için önemi ne" Baran sinirle yumruğunu sıktı. "Hazala ait olan kolye neden sende?" Uraz güldü. "Bu uzun zaman önceden bende. Hazaldan kalan tek şey" yüzü ciddileşti.

Boğazını temizledi. "İki dakikan var"
Baran sıkıntılı bir nefes verdi. Hazal o kolyeden hiç bir zaman bahs etmemişti. "Bak Hazal bana bu kolyeden hiç bir zaman bahs etmedi" Uraz sırıttı. "Demek o kadar da yakın değilsiniz" Baran sinirle gözlerini kapattı.

"Zamanın başladı" Baran derince yutkundu. Böyle basit bir kolyenin Hazal için nasıl anlamı ola bilir ki. Uraz işaret parmağıyla kolundaki saati tıklattı. "Tik tak. Tik tak. Zamanın azalıyor" Baran sessiz kaldı.

"Kayb ettin. Zamanın bitti" Baran sinirle Uraza baktı. "Sonuncunu bu günmü yapalım yarınmı?" "Yarın" Cevap vermesine izin vermeden binadan çıktı. Arabasına binerek eve sürdü.

_______

Odaya çıktığında Hazalı görmemesiyle kaşları çatıldı. İçeri giren hizmetçiyle bakışları ona döndü. "Karım nerde?" "Adena hanıma hazırlanan odada" Baran derin bir iç çekti. "Çıka bilirsin".

Tam odaya giricekti ki Hazalın sesiyle durdu. İçeri baktı. Hazal elini karnına koyarak okşadı. "Kızım. Adenam. Annen senin için savaşıcak tamammı. Ben seni bırakmıycam. Senden vaz geçmiycem" Baran boğazını temizleyip içeri girdi. "Karım." Hazal gülümseyerek ona baktı.

"Kocam. Neredeydin?" Baran Hazala sarıldı. "Küçük bir işim vardı." Hazal başıyla onayladı. "Baran" Baran Hazalın saçını okşadı. "Efendim Karım." Hazal dudağını ısırdı. "Ben kızımdan vaz geçmiycem. Direnicem. Lütfen sende bana destek ol lütfen" Baran okşadığı saça öpücük kondurdu. "Eminmisin?" "Eminim".

Hazalı kucağına alarak odaya getirip yatağa yatırdı. Kendi üzerini değişip Hazalın yanına geçti. Kolunu Hazala sardı. Kafasını Hazalın boynuna gömerek küçük bir öpüçük kondurdu.

"İyi geceler karım ve iyi geceler kızım".

___________

Hazal'dan:

Gelen gün ışığıyla gözlerimi birkaç kez kırpıştırdıktan sonra açtım. Belime sarılı olan kolların sahibine baktım. Gülümseyerek sağ elimi yanağın koyup okşadım. Bir anda gözlerini açmasıyla elimi hızla çektim. Bir anda beni altına almasıyla küçük bir çığlık attım. "Günaydın" sırıttı "Günaydın Karım" Dudaklarını dudaklarıma bastırdı.

Kollarımı boynuna doladım. Geri çekildiğinde bir kaç saniye yüzüme baktı. "Karım sana bir şey sora bilirmiyim?" Gülümsedim. "Sor" gözlerime baktı. "Kilitli bir kolyeyle nasıl bir bağın var?".