Kağıdı aldığım günün üzerinden bir hafta geçmişti. Her sabah harf yerine cümleler olan kağıtlarla karşılaşıyordum. Bugünki mektubda yazanlar korkumu artırıyordu.

Beklenmedik zamanda çıkıcam ortaya
Kocanla en mutlu anında
Gelecekteki Karım!

Kahretsin son harf olmadığı için kim olduğunu bilmiyorum. Düşündüğüm kişi olmasın. Stresden odada ileri geri yürüyordum. "Off kim bu kim" banyoya girip yüzüme su vurup aşağı indim. Kapı çaldığında hizmetçi açıcağı sırada onu durdurup ben açtım. Kapıyı açtığımda çakma sarışın bir kadınla rastlaştım. "Buyurun kime bakmıştınız"
Saçını kulağının arkasına sıkıştırdı. "Ben Baran beye bakmıştım" kaşlarımı çattım. "Ben karısıyım" beni baştan aşağı süzüp yüzünü buruşturdu.

Şeytan diyor geçir yüzüne yumruğu. "Konuşucağım şey Baran beyle benim aramda" kadının üzerine yürüdüm. "Ne konuşucaksan benimle konuş. Baran karısından bir şey saklamaz" sinirle bana baktı. "Ko-" "Ece?" Baranın sesiyle sözünü yarım kesti. Yapmacık bir gülümsemeyle Barana baktı. "Barancım" sinirle ellerim yumruk oldu. Barancımmı dedi o?. "Kocam hoş geldin" yanına giderek dudağına öpücük kondurdum.

Şaşırsada bozmadan elini belime attı. "Hoşbuldum Karım" Eceye baktığımda yüzünü buruşturdu. "Karımmı? Karıcım deyince daha nazik çıkıyor" gözlerimi devirdim. "Baranın bana Karım. diye hitap etmesini seviyorum Ececim". "Barancım ben sesinle bir şey konuşucaktımda" Baran başıyla onu onayladı.

Onlar odadayken ben burda takla atıyordum. Acaba benim kocamla ne konuşucak o çakma sarışın. Dayanamadan yukarı çıktım. Baranın çalışma odasının karşısında durarak kapıyı tıklatıp içeri girdim. İkisininde bakışları bana döndü. "Bende oturucam." Birşey demelerine izin vermeden koltuğa oturdum. Konuşmalarına devam ettiler. İşle ilgili konuşmaydı. Susadığım için ayağa kalkıp Baranın yanındaki içi dolu su bardağını alıcaktım ki bilmeden büyük kağıdın üzerine döktüm.

Baran hızla kalkarak kağıdı eline aldı. "Hazal naptın sen" sinirlenmişti çünki bana Hazal diye hitap etti. "Ben bilerek yapmadım" bağırarak konuştu. "Bu dosyayı Ece kaç güne hazırladı haberin varmı. Doğru ya, nasıl olsun ki sen evdar bir kadınsın. Nerde çalışmışsın ki bilesin. Öğretmen okumuşsun da nolmuş. Senin bu kıskançlığın yüzünden evraklar battı." Gözlerim dolu dolu ona bakıyordum. Amma bu ağırdı. "Bara-" işaret parmağıyla kapıyı gösterdi.

"Hazal odadan çık" ne yani çakma sarışın için hem bana bağırdı. Hemde odadan kovuyor. "B-" tekrar bağırdı. "Hazal odadan çık." Gözümden bir damla yaş düştü. Ona bakmadan odadan çıktım. Odama çıkıp telefonumu alarak konaktan çıktım. Arabaya binmeden sahile doğru yürüdüm. Bir bankaya oturmuş öylece denizi izliyordum. Sağolsunlar göz yaşlarım beni yine yanlız bırakmadılar.

Telefonum ne kadar çalsa da açmadım. Hava karardığında ayağa kalktım. Karanlık olduğu için taksi çağırdım. Konağa geldiğimde Baran delirmiş gibi ileri geri yürüyordu. Beni görmesiyle addımlarını benim yanlma ilerletti. Yanıma geldiği gibi bana sıkıca sarıldı.

"Karım. Nerdesin sen? Neden haber vermede çıktın?" Onu kendimden uzaklaştırdım. Gözlerime baktığında dişlerini sıktı. "Karım. Ağladınmı sen? Gözlerin kıp kırmızı olmuş" elini yanağıma getiricektiki elini ittim. Kaşları çatık bir ekilde bana baktı. "Sana ne" cevap vermesine izin vermeden odaya çıktım. Yatağa uzanarak gözlerimi kapattım.

Kapı açıldığında Baranın geldiğini anladım. Yatağın bir tarafı çöktüğünde gözlerimi açtım. Ben tarafta oturmuş öylece yüzüme bakıyordu. Tekrar gözümü kapattım. Elini yanağımda hiss ettiğimde gözlerimi açtım. "Karım. Özür dilerim san-" yüzümdeki elini çekerek konuşmasını böldüm "Yarın iş başvurusu yapıcam" sesim kırgın çıkıyordu. Bana yapma dercesine baktı."Karım. Hamilesin" "Olsun yorulmayacağım bir iş yapcam" yanıma uzanarak belimden tutup beni kendine çekti. Bir eli yanağıma koydu. "Karım. Yapma" alnıma öpücük kondurdu. Cevap vermeden uyudum.