Baran Hazalı zorda olsa odaya çıkardı. Odaya girdiği an Barandan gür kahkaha koptu "Hazal o yaptığın neydi öyle" Hazal ters bir bakış attı "Gülme" Baran Hazala yaklaşarak onu belinden yakalayıp kendine çekti. Hazalın elleri ani hareketle Baranın göğsünde dayandı. "Baran napıyorsun" "Dudakların" Hazal şaşkın gözlerle Barana baktı. "Ne?" Baran Hazala dahada yaklaştı "Dudaklarının tadını bilmek istiyorum".

Hazal geri çekilmek istediğinde Baran buna izin vermedi. Bir elini yanağına koyarak yüzünü Hazalın yüzüne yakınlaştırdı. Hazal onu geri itmek istediğinde diğer eliyle iki eline kavrayıp arkasında tutarak engel oldu.

Dudakları yumşak dudaklarla kavuştu. Baran öpüşünü sertleştirerek Hazalın alt dudağını ağzına aldı. Hazal onu itmek istedi amma içinden bir his ona engel oluyordu.

Sonunda Baranın öpüşüne karşılık verdi. Öpüşleri dahada ateşlenince Baran Hazalı yatağa itti. "Baran olmaz" Baran kaşlarını çatarak Hazala baktı "Sen benim karımsın" "Olmaz dediysem olmaz".

Baran Hazalı dinlemeden gömleğini çıkarıp Hazalı üzerine çıktı Hazal şaşkın gözlerle ona baktı."Baran in hemen üstümden" Baran yine duymamazlıktan gelip Hazalın boynunu emmeye başladı.

"Baran dedim" Baran Hazalın boynunu sertçe ısırdı "Ah napıyorsun" sonra ısırdığı yeri yalamaya başladı. Bir elini Hazalın kadınlığına getirip elbisenin üzerinden okşadı. Hazal istemeden de olsa inledi.

"Baran dur!" Baran onu dinlemeden devam etti. "Baran lütfen" Baran Hazalın sesindeki garipliği fark edip başını kaldırdı. Gördüğü yaşlı gözlerle Hazalın üzerinden kalktı onuda kaldırıp yüzünü avuçlarının arasına aldı.

Baş parmağıyla Hazalın göz yaşlarını sildi. "Ağlama tamam hiç bir şey yapmıycam amma sende ağlama tamammı?" Hazal cevaap vermek yerine başını olumlu anlamda salladı.

__________

Hazal ne kadar dışarı çıkmak istesede Baran buna itiraz ediyordu. "Baran lütfen" "Hayır dedim Hazal dışarı çıkmıycaksın cezalısın" Hazal sinirle konuştu "Ne cezası? Çocukmuyum ben Allah aşkına".

Korumalardan biri koşarak yanımıza geldi. "Baran ağa Fuad ağa gelmiş" Baran sinirle yüzünü sıvazladı. Hazal oturduğu yerden kalktı. Korumaya bakarak soruştu "Nerde?" Koruma başı eğik bir şekilde cevap verdi. "Kapıda hanımım" Hazal kaşlarını çattı "Neden beklettin içeri alsaydın ya" koruma Barana baktı.

"Ya da dur ben gidip karşılıyayım" Baran Hazalın söyledikleriyle kaşları çatıldı. Hazal tam gidicekken Baran kolunu tuttu. "Nereye gittiğini sanıyon. O Fuad denen itle görüşmene izin vericeğimimi sanıyorsun" Hazal sinirle konuştu "ne var ya" Baran baş parmağını kaldırarak Hazala salladı. " Burdan hiç bir yere gitmiyorsun beni burada bekle. Anladınmı" Hazal hiç bir şey söylemedi.

"Anladınmı dedim" Hazal kollarını göğsünde bağlayarak kalktığı yere geri oturdu. "Tamam ya anladık ne bağırıyon öküz" son söylediğini alçak sesle söylemişti. Amma Baran duymuştu. Alayla kaşlarını çattı "Öküzmü?" Hazalın gözleri kocaman oldu.

"Ne öküzü be nerde,hani" Hazal hiç birşeyden haberi yokmuş gibi etrafa boylanınca Baran alttan alttan güldü. "Geldiğimde gösteririm öküzü" Diyip gitti.

Baran geri geldiğinde yanlızdı "Fuad nerde?" Baran Hazala sert bakış attı. "Napıcakmışsın Fuadı" Hazal göz devirdi. "Hiç belki öpüşürüz dedim" Hazalın alayla söyleği şeyi Baran ciddiye almıştı.

Birden Hazalın belinden tutarak onu kendine yapıştırdı. "Bana bak bir daha ağzından öyle bir şey duymuycam duyarsam seni öyle bir öperim ki dudakların acıdığı için konuşamazsın bile!" Hazal şaşkın yüzüyle Barana baktı.

"Şaka yapalım dedik adam tehtit etti. Senin belden yakalama gibi bir hastalığınmı var acaba" Baran Hazalı biraz daha kendine çekti. "Bu hastalık sadece sen olunca tutuyor napalım ilacı sensin".Hazal zorda olsa Barandan kurtuldu. "İlocu sönsün öküz" Baran kendini taklit eden karısına güldün. "İyi hatırlattın öküzü sormuştun hani, bende gelip göstericem demişdim" Hazal sessiz kaldı. Masum bakışlarla Barana baktı.

"Iııı şey benim ocakta yemeğim var" diyip oradan kaçtı. Baran kendi kendine gülüp konuştu. "Bu kadın beni deli edicek"