Bu gün ilk günümdü. Saat 8 de orada olmam gerekti. Banyoya girip işlerimi hall ettim. Hamile olduğum için rahat elbise giydim. Sade makyaj yapıp saçımın altını açık koyarak yanlardan bir tutam alıp tokayla arkada sabitledim. Aynada kendime son bir bakış atıp aşağı indim.

Kahfaltı sessiz geçiyordu. Baranın bakışlarını üzerimde hiss etmem yemek yememe engel oluyordu. Yemeğimi bitirdikten sonra ayaklandım. "Size afiyet olsun" Baranda elini çırparak ayağa kalkıp çeketinini düzeltti. "Ben bırakırım" ona yandan bir bakış attım. "Gerek yok Rüstem amcayla giderim ben." Dilini damağına vurarak bakışlarını bir süre yüzümde oyalandırdı. Yanıma gelip kolumu nazik bir şekilde tuttu.

"Napıyorsun" dış kapıya yöneldi. "Karım. Söz dinlesen bir kerecik de söz dinlesen nolur ki? Yani illa zoru kullanmam gerek" arabaya binip kollarımı göğsümde kenetleyip dudaklarımı büzdüm. Sürücü koltuğuna geçip elini direksiyona attı. Bana bakıp derin bir nefes aldı. "Karım" cevap vermedim. Bakışlarını bende çekip yola çevirdi. Arabayı çalıştırarak konaktan çıktı.

Tam arabadan inicektim ki Baran kolumu tuttu. Çatık kaşlarla ona baktım. Sırıtarak konuştu. "Kocana öpücük vermiycekmisin" sabır dilercesine yukarı baktım. "Yoksa bırakmam" sinirle Baranın yanağını öpücektim ki yüzünü çevirdiğinde dudaklarım dudaklarının üzerinde durdu. Gözlerim kocama açıldı.

Geri çekildiğimde halimden eğlenircesine sırıttı. "İyi işler Karım. Ha eğer bir şey olursa beni ara. Orada çok erkek var hiç biriyle muhattap olma tamammı?" Alayla ona baktım. "Baran sana burdan bir uçarım" eliyle saçlarını düzeltti. "Keşke uçsan" sinirle kapıyı kapattım.

Odamda oturmuş telefonumda ki mesaja bakıyordum. Bilinmeyen numaradandı.

Bilinmeyen numara: Çok az kaldı Hazal'ım hemde çok az.

Kaşlarım çatık bir şekilde mesaj yazdım.

Siz: Ne istiyorsun bizden

Bilinmeyen numara: Seni

Sinirle nefes verdim.

Siz: Salak salak cümleler yazdığın kağıda sadece son harfı yaz.

Görüldü

Telefonu masaya koydum. "Hah birde görüldü atıyor" kapı açıldığında içeri uzun sarışın biri girdi. "Selam kapıyı çalmadan girdiğim için özür dilerim." Tebessüm ettim. "Önemli değil" elini uzattı. "Ben Hakan" uzattığı elini sıktım "Hazal" eli hala elimi sıkıyordu. "Tanıştığıma memnun oldum" "Bende" elimi elinden çektim. Elindeki evrakları bana uzattı. "Bunları kayd edermisin" başımı tamam anlamında salladım.

İş çıkışı Hakan yeniden gelmiş bazı evrakları vermesi gerektiğini söyledi. İş çıkışı olduğu için numaramı aldı. Kötü bir tipi yoktu evrakları atmak için istemişti.

Birlikte binadan çıktığımızda arabaya yaslanmış Baranı görmemle dudağımı ısırdım. Kaşları çatık bir şekilde bize bakıyordu. "Görüşürüz Hakan" tebessüm etti "Görüşürüz." Yanına gittiğimde arabanın kapısını açtı. Arabaya oturduğumda kapıyı kapatıp kendi koltuğuna geçti. "Kimdi o piç?" Aha başladık yine. "İş arkadaşım" alayla kaşları havalandı. "İş arkadaşın öylemi?" "Evet" sinirle güldü. "İş arkadaşı" sinirle arabayı çalıştırdı.

Eve geldiğkmizde üzerimi değişip aşağı indim. Yemek yedikten sonra yorgun olduğum için odaya çıktım. Yatağa uzanarak gözlerimi kapattım. Kapı açılınca bakmaya tanazzül etmedim. Yatağın yan tarafı çöktüğünde büyük el beni kavrayıp kendine çekti. Kafasını boynuma gömdü.

"Karım. İş arkadaşınla çok muhattap olma tamammı" gözlerimi açtım. "Baran adı üstünde iş arkadaşım" boynuma öpücük kondurdu. "Sen yinede çok yakın olma tamammı?" "Tamam".