Yazardan

Baran eve geldiğinde annesi telaşla yanına geldi. "Oğlum Hizmetçiler odayı temizlerken bir şey buldular" Baran kaşlarını çattı. Odaya girdi. Hazalın makyaj masasının üzerinde küçük kutu vardı. Ağzı açılmıştı. Küçük katlı kağıtlar masaya dökülmüştü. Baran masanın yanında durarak kağıtlardan birini eline alıp açtı.

Kağıtta 'A' harfi yazılmıştı. Arkasına '3' rakamı yazılmıştı. Baran diğar kağıtlara baktığında arkalarında rakamlar yazılıydı. Kağıtları sırayla düzdüğünde ortaya 'Uraz' ismi çıkmıştı. Baran gözlerini kıstı. Telefonu eline alarak Hasan ağayı aradı. "Alo" "Baran. Bir şey mi oldu?" "Uraz kim?" Bir kaç saniye sessizlik oldu. "O nerden çıktı?" Baran sinirle bağırdı. "Soruma cevap ver!".

"Uraz. Hazalın eski aşkı" Baran sinirle yumruğunu sıktı. Hazal bundan hiç bahs etmemişti. "Devam et" "Bir gün bazı söylentiler dolaştı. Bende inandım. Hazal sorduğumda yalan olduğunu söyledi. Hazal vurdum. Elim kırılsaydıda vurmasaydım amma vurdum. O da bir birlerini sevdiklerini ve evleniceklerini söyledi. Urazı çağırttım. O Hazalın dediklerinin tam aksini söyledi. Kızıma sürtük dedi. Amma yalanmış. Kızım doğruları söylüyormuş amma ben." Devam etmedi.

Baran telefounu kapattı. Sinirle masaya vurdu.

Kapı açıldığında içeri koruma girdi. "Abi bulduk" Baran hızla odadan çıktı. Aşağı inip arabasına bindi. Arabayı korumanın söyleği yere sürdü. Bir evin karşısında durdu. Dışarda kormular vardı.

Elini alnına getirerek ovaladı. "Abi napalım" elini direksiyona vurdu. "Abbas sen bir şekilde onlara görünmeden içeri gir. Evin arkasına git. Silah sık hepsi oraya toplanır" koruma kafasıyla onayladı. Duvarın biteceğine gelip tırmandı. Korumalara çaktırmadan evin arkasına geçti. Silahı yukarı tutarak havaya sıktı.

Korumalar bir birine bakarak evin arkasına koştular. Baran bundan faydalanarak içeri girdi. İkinci kata çıktığında odaları yokladı. Bir odayı açmak istediğinde açılmadı kilitliydi. Bir iki addım gerileyip kapıya dirsek attı. Kapı açıldığında içeri girdi. Sandalyeye bağlı şekilde oturmuş Hazalla hızla yanına gitti. Gözü kan çağına dönmüştü.

El ayağını açarak onu kucağına alıp evden çıkardı. Arabaya bindiklerinde Baran Hazalın yüzünü avcuna aldı. "Karım." Hazal ona bakmadı . İfadesizce ellerine bakıyordu.

"Baran hastaneye gidelim lütfen" Hazalın üzerinde yara izleri falan yoktu. "Karım bir şeymi oldu?"

Hazal bağırdı. "Hastaneye sür" elini karnına koyarak ağlamaya başladı. Baran arabayı hastaneye sürdü.

Hazal arabadan indiğinde koşarak hastaneye girdi. Dengesini kayb edip düşücekken Baran onu belinden yakaladı. Kendisini düzeltip Barana baktı. "B-Baran" Baran Karısının yüzünü avcuna aldı. "Bebeğim" ağlaması daha da arttı.

Baran kaşlarını çattı. "İğne, iğne vurdu. Bebeğime zarar vericek." Karan bağırdı. "Doktor doktor yokmu" hemşire geldiğinde Hazalı bir odaya aldı doktor onu yoklayıp uyku iğnesi yaptı.

Doktor dışarı çıktığında Baran hızla ayağa kalktı. "Doktor bey bir şeymi oldu?"