"Siz kimsiniz?"

Hazal şaşkın bakışlarla karşısındaki iki erkeğe bakıyordu. O an doktor içeri girdi. "Doktur be-" "Biliyorum bir süreliyine hafızasını kayb etmiş" "Peki çokmu uzun sürer" "Bu onun kendisine bağlı. Amma çok üzerine düşmemeli başında keskin ağrılar yarata bilir. Şimdi taburcu ola bilir" . "Tamam"
_________
"Ben senin kocanım" ikiside aynı anda konuştular. Hazal kaşlarını çatarak konuştu "Nasıl yani" "Bunu şimdi konuşmasak iyi olur". Fuad konuştu "Amma sen benimle geliceksin" Baran kaşlarını çatarak ona baktı "Hayır benim karımı kimse benden alamaz" Fuad sırıttı "Karın olduğu şimdimi aklına geldi" Baran sessiz kaldı.

Hasan ağa kapıdan içeri girdiği gibi kızına sarıldı "Canım kızum iyimisun ha de bakem hele canın aciymu?". "Acaba siz kimsiniz?" Hasan ağa kaşlarını çatarak kızından ayrıldı "ne diysun kızum babanu nasul tanumazsun" Fuad konuştu "Hasan ağa doktor geçici bir hafıza kaybı yaşadığını söyledi" Hasan ağa kızının yüzünü ellerinin arasına aldı. "Kızum keşke seni onlara vermeseydim keşke. O zaman bunlar başumuza gelmezdü" "Nasıl yani?". Fuad Hasan ağanı Hazaldan ayırarak kulağına konuştu. "Doktor dediki üzerine çok düşmesin" Hasan ağa kızına bakarak derin bir iç çekti.

_____________
"Seç kimle geliceksin benimlemi yoksa Baranlamı" Hazal ikisinin arasında kalmıştı. "Buraya düşmemin sebebi hanginiz?" Fuad konuşucaktı ki doktorun söyledikleri aklına geldi. İkiside sessiz kaldı "Evet?" Yine sessizlik "Tamam eşyalarım hanginizin evinde?" "Benim" konuşan Barandı."o zaman seninle gelicem" Baran Hazala bakarak gülümsündü "Tamam ozaman ben sana yardım edeyim" diyerek Hazalı kucağına aldı. Odadan çıkmadan önce Fuada sert bir bakış attı. Odadan çıktıktan sonra Fuad küfür edib duvara sert bir yumruk attı.

"Alıcam onu senden alıcam görüceksin Baran efendi".

________
Baran evi arayıp Hazalın eşyalarını kendi odasına yerleştirmelerini söyledi. Eve geldiklerinde Hazalı kucağına alıp konağa girdi. "Oğlum" Hadime hanım Hazalı gördüğünde kendini mahçup hiss etti nede olsa onun o hale gelmesinde kendininde parmağı vardı. "Ana oda hazırmı?" "Evet oğlum hazır".

Akşam yemek saatinde Baran ne kadar ısrar etsede Hazal ihştahı olmadığını yemek yemiyceğini söyledi. "Hazal doktor iyi beslenmesi gerek dedi onun için yemek yiyiceksin" "Amma ben i-".
"Hazal! Yiyeceksin dedim bitti" Hazal ofuldanarak yataktan kalkıcaktıkı bir anda kendini Baranın kucağında buldu.

Herkes masada oturmuş yemek yiyiorken Hazal öylece oturmuştu. Baran buna fark edip Hazalın kulağına konuştu."Benim yedirmemi istemiyorsan yemeyini ye" Hazal Barana yandan bir bakşı atıp yemeye başladı. Baran onun bu haraketine sırıttı.

"Afiyet olsun" Hazal kalkıcaktiki Baran izin vermeden onu kucağına aldı."Ayaklarıma bir şey olmadı ya. Kendim yürüye bilirim" "Olsun böyle daha iyi". Odaya çıktıklarında baran kucağındaki karısını yatağa yatırdı ve banyoya girerek üzerini değişip geri döndüyünde Hazal geceliyini giymişti. Baran bu görüntü karşısında yutkundu. "Neden kendi başına kalktın" "Üzerimidemi değiştirecektin" Hazalın alayla sorduğu soruya Baran sırıtarak cevap verdi. "Olamazmı?" Hazalın utançtan yanakları kızardı.

Baran Hazalın yanına uzandı. Belinden tutarak onu
kendisine çekti. Kafasını Hazalın boyun girintisine koydu. "Napıyorsun?" "Uyuyorum" konuşurken dudakları Hazalın boynuna değiyordu. "Çok yakın değilmiyiz?" "Uyu Hazal uyu"

______________
Hazal boynunda hiss ettiyi öpücüklerle uyandı. "Baran napıyorsun" Baran Hazalın üzerine çıkarak ellerini başının üzerine sabitledi "Karımı öpüyorum olamazmı" "Baran!" Baran sırıtarak tekrar karısının boynunu sömürmeye başladı. "Ah acıttı" Baran Hazalın üzerinden kalktıp yanına uzandı.

Parmağını Hazalın boynuna götürdü "Morarmış" Hazal ona ters bir bakış atıp yataktan kalktı.

Vicudundaki yaraları yeni yeni fark ediyordu "Baran" "Hm" elini kolundaki morlukta dolaştırdı. "Bu morluklar neden oldu" Baran seslice yutkundu "Baran cevap versene" "Doktor herşeyi kendin hatırlaman gerektiğini söyledi". "Baran" Baran Hazalın arkasına geçerek ona belinden sarıldı."Hazal lütfen" "Tamam"