4 yıl sonra.

"Baran uyumadığını biliyorum röl yapma!" Bir anda kendimi altında bulmamla gözlerim kocaman açıldı. "Uyandım" sinirle ona baktım. Üzerimden itmeye çalıştığımda elimi eline kenetleyip yukarıda sabitledi. "B-" dudağıma kapanan dudaklarla sözüm yarım kaldı. Dudağımı ısırdığında karşılık verdim. Geri çekildiğinde kanattığı dudağıma bakarak sırıttı. Elimi dudağıma sürtüp bulaşan kana baktım. "Baran. Kanıyor" dehşetle ona baktım. Dudağıma yakalaşarak diliyle dudağımda ki kanı yaladı. "Vampirmisin sen" güldü.
"Evet vampirim".

Üzerimden kalktığında bende kalktım. Banyoya girip işlerimi hall ettim. Giyinme odama geçip üzerime kısa eflatun renkli elbise giydim. Kulağıma kelebek şekilli kübe taktım. Kelebek şekilli kolye de taktıktan sonra makyaj masama oturdum. Yüzüme hafif makyaj yaptıktan sonra aşağı indim.

Herkes yemek masasındaydı. "Günaydım" herkes tek tek cevap verdikten sonra Baranın yanına geçip yemeğimi yemeğe başladım. Yemek faslı bittiğinde salona geçip oturduk.

Bu gün Baran şirkete gitmiycekti. Benimle vakit geçiricekti. Kahfemizi içerken hizmetçi yanımıza geldi. "Efendim dışarıda bir kız çocuğu var. Size çok benziyor acaba bir yakınınızmı" kaşlarım çatıldı. "Yanında kimse yokmu?" Kafasını iki yana salladı. "Hayır efendim. Yanlız ve durmadan ağlıyor. Elinde bir kağıt var" kafamı salladım. "İçeri getir" tamam dedikten sonra gitti.

"Karım. Birimi gelicekti?" Ona baktım. "Hayır" Hizmetçi küçük kız çocuğuyla içeri girdi. "Karım yakının falanmı?" Kafamı hayır anlamında salladım. Baranın gözleri kocaman açıldı. "Karım. Bir yakının olmadığına eminmisin? Sana çok benziyor da" bende şaşırdım "Eminim".

Sarı saçları, mavi çekik gözleri, dolgun pembe dudakları, dik burnu, pembeleşmiş dolgun yanaklarıyla tatlı bir kızdı. Ellerimi ona uzatarak yanıma gelmesini söyledim.

Yeniden ağlamaya başladı. Baran kah kaha attığında sinirle ona baktım. "Baran!" Dudaklarını bir birine bastırdı. "Tamam gülmüyorum" çocuğa döndüğümde hala ağlıyordu. "Yanıma gelirmisin?" Bana baktı. Küçük addımlarla yanıma geldi. Kucağıma oturtup sarı saçlarını okşadım.

"Senin ismin ne" burnunu çekti. "Adena" derince yurkundum. Barana baktığımda oda bana bakıyordu. Gözlerim doldu. Elinde ki kağıdı alıp açtım. Sesli okumaya başladım.

Umarım beni hatırlamışsınızdır. Hatırlamamış olursanız çok üzülürüm.
Şu an o küçük kız çocuğunun kim olduğunu sorguluyorsunuz. Amma size çok benziyor demi. Hem ismi de Adena. Şu an 4 yaşında. Kızınız gerçekten öldümü?

                                                           -Uraz

Hızla Barana baktım. Derince yutkundu. Kucağımda ki kıza baktığımda gözümden bir damla düştü.