Otelin kapısına geldim. Ancak tam içeri girecekken itfayeciler beni engelledi:

" Durun beyfendi, içerisi şu anda çok tehlikeli , içeri göremezsiniz . Ben ve ekibim elimizden geldiğince insanları kurtamaya çalışıyoruz. Lütfen zorluk çıkarmayın."

İtfayecinin yakasını tutarak:

" Benim sevdiğim kız şu anda içerde bir yerlerde mahsur kaldı. Nasıl durabilirim burda. İçeri giriyorum, işte o kadar." dedim ve anında beni tutlamalarına izin vermeden içeriye daldım.

Asena muhtemelen üst katta olmalıydı. Dumandan önümü zor görüyordum. yavaş yavaş merdivenlerden yukarı çıkmaya başladım. En üst kata zar zorda olsa ulaşmıştım. Bir yandan da Asena'ya sesleniyordum. Ancak ses gelmiyordu.

Ona ulaşmam epey zordu. Yanmış odun parçaları yürümemi zorlaştırıyordu. Zar zor da olsa ilerlemeyi başardım. En üst kata çıkmam gerekti. Muhtemelen Asena yukarlarda bir yerdeydi. Ancak yangın her yere yayılmaya başlamıştı. Yine de bir şekilde yukarı çıkmayı başardım. Bağırarak:

" Asena burda mısın , lütfen ses ver! " dedim

Biraz sonra ise yakınlardan bir ses geldi:

" Ateş burdayım, lütfen kurtar beni. Burası çok sıcak. " dedi.

" Merak etme Asena , seni kurtaracağım. Kal orda , bi yere ayrılma, geliyorum yanına!" dedim.

Yavaş yavaş ilerlemeye başladım. Sonunda Asena'nın kaldığı odaya ulaşmıştım. Tekrar seslenerek:

" Asena geldim , merak etme seni kurtaracağım. İkimiz sağ salim buradan çıkacağız. " dedim.

Kapı yanmıştı. Ancak üzerinde odun parçaları vardı. Bu yüzden sıkışmıştı. Asena bağırarak:

" Ateş, kapı kitli , kırmak zorundasın. Başka şansımız yok!"

Kapıyı yumruklamaya başladım. Olmayınca omzumu denedim. Kapı yandığı için kolayca açılmıştı. Asena yerde yatıyordu. Hemen yanına koştum ve onu kaldırıp sırtıma aldım. O sırada tam yanıma bir odun parçası düştü. Artık yürümek iyice zorlaşmıştı. Zorda olsa zemin kata inmeyi başardım. Sonrasında ise otelin dışına çıktım. Asena'ya hemen ilk müdahaleyi yaptılar. Telaşla:

" Kurtulacak mı doktor hanım, bişey söyleyin lütfen."

" Beyfendi henüz bişey söyleyemiyoruz. Lütfen çekilin ve bekleyin." dedi. Sürekli kalp masajı yapıyorlardı. Sonunda ise kulakları sağır eden o ses yankılandı. Asena ölmüştü. Yere çökerek ağlamaya başladım. En sevdiğim insanı kaybetmiş gibi ağlıyordum. O sırada birden gözlerim karardı ve sonrasında ise bir süre sonra tamamen kapandı.

Uyandığımda kendimi ormanda buldum.

Ancak orman kül olmuştu. Ardından ise uzaklardan bir ses yankılandı:

" Ateş , burdayım, gel yanıma." diyordu.

Sesin olduğu olduğu yere gittim. Uzaklarda bir gölge belirdi. Biraz daha yaklaşınca onun Asena olduğunu anladım. Ağlamaya başladım. Koşarak yanına gittim. Tam yanına yaklaşmışken bir anda ortadan kayboldu. Ne olduğunu anlamamıştım. İleride bir nehir farkettim. Oraya gittim ve ayakkabılarımı çıkararak nehre girdim. Suda gezmeye başladım. Bir anda nehrin suyu kurudu. Ne olduğunu hala anlamamıştım. Ardından ise Asena bana koşmaya başladı. İstemsizce gözümden yaşlar süzüldü. Bende ona doğru koştum. Kavuştuğumuzda kollarımı açtım ve ona sarıldım. Ağlamaklı bir sesle:

" Asenam , miskokulum , güzel gözlüm. Neden gittin böyle. Seni çok özledim. Lütfen geri dön. " dedim.

Asena yüzümü tutarak:

" Artık iş işten geçti Ateş. Ben artık melek oldum. Buralar çok güzel. Geri dönmek istemiyorum."

Ağlayarak:

" Peki ben , ben ne olacağım. Beni bırakıp gittin. Tamam hatalıyım. Bunun farkındayım. Seni öyle bırakıp gitmemeliydim. Ama çok pişmanım. Lütfen Asena, kırma beni geri dön , bana geri dön Asenam. " dedim hıçkırarak.

" Sen zaten kendini kanıtladın Ateş. Beni ne kadar sevdiğini tüm dünyaya kanıtladın. Artık beni unut , kendi hayatına bak. " dedi ve ardından devam etti:

" Beni ilk gördüğün günden itibaren kaç kez rüya gördün Ateş. " diye sordu.

Biraz düşündüm. Ardından ise :

" Sanırım bu beşinci oluyor. Peki bu rüyaların anlamı ne. Neden benden kaçıyorsun sürekli. Neden nehrin suyu birden kurudu. Ardından ise neden gördüğüm ev yanmaya başladı. Parçaları birleştirmeye çalışıyorum , ama bir türlü olmuyor.

Asena gülümseyerek:

" Hala neler olduğunu anlamadın mı? " dedi ve devam etti:

" O gördüğün rüyalar aslında senin beni ne kadar sevdiğini gösteriyor. Evet beni kaybettin , ama hala senin kalbinin derinliklerinde yaşıyor olacağım. " dedi.

Ağlayarak:

" Bunu sana kim yaptı Asena. Kim oteli ateşe verdi? " diye sordum.

Asena yüzünü çevirerek:

" Bunu sana söyleyemem. " dedi.

" Ama neden , bunu sana kimin yaptığını öğrenmem gerek. Lütfen bana söyle. " dedim.

" Bana bir söz vermeni istiyorum Ateş. " dedi Asena.

" Ne sözü Asena? " diye sordum.

" Gerçekleri eğer ki öğrenirsen , ne olursa olsun, asla ama asla kimseye zarar vermeyeceksin. Bana bu konuda söz verir misin?"

" Neden ama Asena. O seni benden aldı. Söylede ona cezasını vereyim. " dedim sinirle.

Asena kafasını iki yana sallayarak:

" Olmaz Ateş , sana bunu söyleyemem. İleride zaten gerçekleri öğreneceksin. Ancak bu kişi kim olursa olsun asla ona zarar vermeyeceksin. Bana söz verir misin?

" Tamam söz veriyorum ki ona zarar vermeyeceğim. " dedim ve devam ettim:

" Şimdi bunu sana yapanı bana söyle lütfen." dedim.

Asena kafasını iki yana sallayarak hayır cevabını verdi:

" Bunu öğrenmemen senin için daha iyi olur Ateş. Unutma ben hep seninle beraber olacağım. "

Son bir kez şansımı deneyerek:

" Lütfen o kişinin kim olduğunu söyle bana. Seni benden kim aldı , bunu öğrenmeliyim." dedim hıçkırarak

Asena elimi tutarak :

" Bunu bilmemen senin için daha iyi olur. Unutma ben hala seninleyim. Belki bu dünyada değil ama öbür dünyada hep beraber olacağım. " dedi.

Asena elimi tutarak :

" Bunu bilmemen senin için daha iyi olur. Unutma ben hala seninleyim. Belki bu dünyada değil ama öbür dünyada hep beraber olacağım. " dedi.

Hıçkırarak ağlamaya başladım. Asena bana dönerek:

" Ben artık gidiyorum Ateş, kendine iyi bak. " dedikten sonra ormanın içinden gözden kayboldu.

~ Bölüm Sonu ~