Alarm çalmaya başladı. Birden gözlerimi açarak doğruldum. Alarmı kapattım. Banyoya giderek elimi yüzümü yıkadım. Aklım yine gördüğüm rüyaya takıldı. Neydi bu rüya böyle. Neden hep aynı rüyayı görüp duruyordum. Parçaları birleştirmeye çalışıyordum ama olmuyordu. Ancak nerden bilebilirdim ki bu rüyanın ileride olacakların fragmanı olacağını...

Bu oteldeki dördüncü günümdü. Kahvaltı için aşağıya indim. Tabağı tıka basa doldurdum. Keyfim çok yerindeydi. Yemeğimi yerken yine gözlerim Asena'yı aradı. Zaten gözüm ondan başkasını görmüyordu ki. Ancak etrafta görememiştim onu. Bir tuhaflık olduğunu sezmiştim.

Yemek sonrası kral dairesine çıkıp nasıl olduğuna bakmaya karar verdim. En üst kata çıktım ve kapıyı elimle tıklattım. Kapıyı uşağı açtı. Nazik bir ses tonuyla:

" Merhaba efendim, Asena ile iki dakika yalnız konuşmamın bir mahsuru var mı?" dedim kibarca.

Uşak bana bakarak:

" Bak Ateş , ailesi ve Metin Bey onun seninle görüşmesini yasakladı. " dedi.

Şaşırmıştım. Acaba ailesine karşı bir yanlışım mı olmuştu. Yada onlara karşı kaba mı davranmıştım. Aslında cevabı çok netti. Asena'nın bir fakirle görüşmesi ve onunla takılmasından hoşlanmamışlardı. Uşağa dönerek :

" Bakın lütfen sizden son kez rica ediyorum. Hatırlayın, beni buraya da siz almıştınız. Bana gerçekten çok büyük bir iyilik yaptınız aslında. Siz olmasanız belki Asena gibi güzeller güzeli bir kız ile hiç tanışmayacaktım. Lütfen bakın, sizden belki de hayatınızda yapacağınız son iyiliği söylüyorum; Asena ile son bir kez görüşmeme izin verin , nolursunuz!" dedim yalvarırcasına.

Uşak benim bu halime acımıştı. Etrafına baktı. Sonrada bana dönerek:

" Pekala , onunla son bir kez görüşmene izin vereceğim. Şu anda ailesi dışarıda. Hızlı olun ve kimse görmesin seni . Beş dakika konuş sonrada git. " dedi. Teşekkür ettim. Sonrasında ise beni içeri aldı. Suite girdiğimde gerçekten de anlattıkları kadar güzel ve ihtişamlı olduğunu gördüm. Biraz sonra Asena'yı kanepede ağlarken gördüm. Başucuna oturdum. Saçını elimle kaldırdım ve gözyaşlarını sildim:

" Asena ne oldu. Duyduklarım doğru mu, gerçekten de ailen benim ile görüşmeni yasakladı mı ? " diye sordum hüzünle.

Asena bana baktı. Ağlayarak:

" Ateş, duydukların yalan değil. Ailem fakir olduğunu öğrendi ve benimde seninle görüşmemi sıcak karşılamadılar. Bu yüzden senin yüzünü bile görmemi yasakladılar.

Çok üzülmüştüm. Bir yandan da aşırı sinirlenmiştim. Biz konuşurken odaya birden Metin Bey giriverdi. Sinirli bir sesle:

" Senin burda ne işin var lan velet. Asena dün senle ne konuştuk. Bu herifle görüşmeyeceksin demedim mi! Benim dediklerimi hafife almayacaksın asla. " dedi ve Asena'ya tokat attı.

Çok sinirlenmiştim. Ayağa kalkarak :

" Bana bakın , Asena' nın kimle konuşup konuşmayacağına siz karar veremezsiniz. " dedim bağırarak. Metin Bey gülerek:

" Gerçekten de senin bu özgüvenine hayranım ha. Sana mı soracam lan . Beni delirtme çocuk, yemin ederim seni ayağımın altına alırım. " dedi sinirle.

"Sizden mi korkacam , gelin haydi buyrun bekliyorum. Yumruklarımız konuşsun biraz. " dedim ve ardından ise yumruğumu geçirdim.

Önce bi tökezledi, ardından yüzünü tutarak:

" Seni bu otelden artırmazsam benim adımda Metin olmasın." dedi sinirle.

Asena araya girerek:

" İşte o iş çok zor Metin efendi. Bu otel benim babamın unuttun galiba. Seni bu işe o almadı mı? O olmasa sokaklarda sürünüyordun şu an." dedi.

Metin iyice sinirlenerek :

" Sen çok olmaya başladın ama, sinirimi tepeme çıkarma. Görüşmeyeceksin onla, işte o kadar. " dedi sinirle.

Buradan kaçmamız gerektiğini anlamıştım. Asena'nın elini tutarak :

" Hadi gidelim buradan." dedim telaşla.

Asena bana bakarak:

" Son birşey yapmam lazım. " dedi. Ardınan ise Metin'e okkalı bir tokat yapıştırdı. Adeta donakaldım.

Sonrasında ise çantasından çıkardığı deodorantı yüzüne sıktı. Ben ise olanları uzaktan şaşkınlıkla seyrediyordum. Asena elimi tutarak:

" Buradan hemen gitmemiz gerek." dedi ve koşarak oradan uzaklaştık.

Asena ile kaçmaya başladık. Kimden mi peki? Elbette ki onun uşağından . Otelin içine girip gözden kaybolduk. Biraz soluklanmak için durduk. Birden birinin bize aradan baktığını gördüm ve Asena'ya dönerek:

"Bize bakan kişi tanıdık mı? " diye sordum. Asena gözucuyla baktı sonra ise :

" Hemen kaç! " diye bağırdı.

Bir süre otelin etrafında tur attıktan sonra artık bizi takip etmediğini farkettik. Ardından ise havuz tarafına geçtik. Havuzun kenarına oturdum. Asena da hemen yanıma. Ona dönerek:

" Benim yüzümden başın derde girmez değil mi?" diye sordum. Asena ise elimi tutarak:

" Merak etme ben hallederim." dedi ve :

" Yarın tekrar görüşürüz Ateşim. " dedi. Ardından ise öpücük atıp oradan ayrıldı.

Hala olayın şokundan çıkamamıştım. Ama öte yandan da Asena ' nın muhtemelen başı dertteydi. Ancak o gün çok yorulmuştum ve bu yüzden bu konuya daha fazla yorum yapmamaya karar verdim.

~ Bölüm Sonu~