Karanlık… Hiçbir şey gözükmüyor. Kötü koku, hala devam ediyor. Bekle biraz. İleride bir ışık var. Solgun, loş bir beyaz ışık... Çok uzakta. Oraya ulaşabilir miyim?

İlerliyorum. Mesafe bir türlü azalmıyor. Bunun anlamı ne? Neden ışığa ulaşamıyorum? Sanki ilerledikçe daha da uzaklaşıyor.

Duruyorum. Arkamı dönüyorum. Aynı ışığı görüyorum. Bu sefer bana doğru mu yaklaşıyor? Işık bu sefer loş değil. Hızlanıyor. Arkamı tekrar dönüyor ve ışıktan uzaklaşmaya çalışıyorum. Fakat kaçamıyorum.

Bir ses işitiyorum. Titrek ve cızırtılı bir ses. Dikkatli bakınca anlıyorum. Işıkla beraber peşimden gelen şey, O. Gözleri bu sefer gözüküyor. Karanlıkta kıpkırmızı parlıyor. “Kaçamazsın... Kaçamayacaksın…”