Gözlerimi açıyorum. İlk konumumdayım. Yıkık ve dökük harabelerin arasındayım. Toz her tarafı kaplamış. Görmesi zor. Gökyüzü gözükmüyor. İlerliyorum.

O’nu buluyorum. İlk andaki gibi harabelerin içinde oturuyor. Arkası bana dönük. Elinde bir şeyler var. Zemindeki kum ve toprağa bir şeyler karalıyor. Ben yaklaştıkça rüzgâr, şiddetini azaltıyor.

Ellerinin bir insana benzediğini görüyorum. Vücudu da bir insana benziyor. Üzerindeki kıyafet de bir insanın giyeceği tarzda bir kıyafet. Yüzünü görmek için önüne, harabelerin içine doğru ilerliyorum. Yüzü gözüküyor. İlk defa yüzünü görüyorum.

Gözlerini görüyorum. Yakut rengindeki gözlerinden göz yaşları akıyor. Normal bir insana benziyor. Sebebini anlayamıyorum. Bu sefer beni fark etmiyor gibi görünüyor. Elindeki şeye bakıyorum. Geniş hazneli bir nesneye benziyor. Ne yaptığına bakıyorum. Bir yere bütün bu toprak ve tozu topluyor. Üzgün görünüyor.