TANITIM:

Hızla arabamdan inerek askeriyeden içeri girdim.

Gözlerim akını ararken, tam karşımda bir asker ile konuştuğunu gördüm.

Gözleri beni görünce askere son bir şey söyleyerek adımlarını bana doğru attı.

Kocaman gülümseyerek bende ona doğru bir adım attım.

“ adliyede değil miydin? Dava olduğunu söylemiştin.” Geceden bile daha siyah olan gözlerini mavilerime sabitlemişti.

“ertelendi, Bende soluğu yanında aldım.”

“Madem öyle, O zaman şimdi konuşalım sara”

“ bir şey mı konuşacaktık sevgilim?”

Derin nefes vererek gözlerini gözlerimden kaçırdı.

Merakla ne konuşacağını bekliyordum.

“Ayrılmak istiyorum sara”

“ ne demek ayrılmak istiyorum akın 1 yıl sonra evlenecektik bugün istemeye gelecektiniz. NE DEMEK AYRILMAK ISTIYORUM. DALGA MI GECIYORSUN BENİMLE?”

“Dalga falan geçmiyorum sara, NE duyduysan o. Ayrılmak istiyorum"

“ama neden, sebebi ne ?”

“Sebebi yok ayrılmak istiyorum” son cümlesi buydu. Arkasını dönerek beni bırakıp gitmişti.

Bizi bu askeriye birleştirmişti ve bu askeriye bitirmişti.

Etrafıma bakarken mazi aklıma gelmişti.

(2 yıl önce)

“Neredesin bensu of , zaten kabahat bende bürodan çıktığım gibi neden eve gitmiyorum ki” telefonda konuştuğum kız kardeşime söylenmeyi ihmal etmemiştim.

“Gelmeseydin o zaman abla"

“Bir daha gelmem zaten merak etme-" cümlemi kesen şey birine sertce çarpmam olmuştu.

“iyi misiniz hanım efendi?” siyah gözlerle göz göze gelince mahçup bir şekilde kafamı iyiyim anlamında sallamıştım.

“Kusura bakmayın konuşmaya daldığım için fark edemedim”

“Sorun değil” diyerek yanımdan gecen adamın arkasından baka kalmıştım.

Allah özene bözene yaratmış resmen.

“Abla, ablaaaa ses versene allahın manyağı”

“Kes sesini bensu kapının önündeyim sen gel" hızla arkamı dönerek adamın gittiği yola dönerek peşinden gitmiştim.

Sadece arabam oradaydı başka sebebi yoktu.

Ayak uçlarıma bakarak ilerlerken tekrardan birine çarpınca bu sefer denge mı kaybetmiştim.

“ama yeter ya” Kendimi düşmeye hazırlarken biri belimden destek vererek düşmemi engellemişti.

Gözlerimi aralayarak bakınca tekrardan onun olduğunu görünce yanaklarım ısınmaya başlamıştı.

“Küçük hanım çok dikkatsizsin”

“Genelde öyle değilim ama bugün ne oldu anlayamadım” gözlerimi bahçeye çevirirken ona bakmamaya dikkat ediyordum.

“Neyse” diyerek belime sarmış olduğu kollarını gevşeterek beni doğrulttu.

“Bu aradan ben akın” bana uzatmış olduğu eline bakarak bende elimi uzatıp “memnun oldum bende sara" bu kadardı bu konuşmanın ardından telsizden gelen sesler ile hızla yanımda koşar adımlar ile geçip gitti.

(Şimdiki zaman )

Yumruk yaptığım elimi sıkarken elimin içine batan plastik obje ile aklım başıma gelmişti.

Benim aslında buraya gelme sebebim elimin içinde tuttuğum gebelik testiydi.

Dinen gözyaşlarım şiddetli bir şekilde akmaya başladı.

Ne kadar güzel bir hayatı olacaktı sözde bebeğimin.

Anne ve babasıyla gurur duyacaktı böyle bir aileye sahip olduğu için sevinecekti.

Avukat olduğum için haklarını bilerek büyütecektim, asker babası gibi vatan sevgisiyle büyüyecekti.

Ama babası yoktu ki...

Terk etmişti şimdiden bizi

Gözyaşlarımı silerek başımı dik duruma getirdim. Ben bebeğimi doğuracaktım. Babası olmasa bile annesi var onun.

Ben okyanustum eskiden, ama o giderek beni okyanustaki bir yangın gibi bıraktı.

ILK BÖLÜM 1 kASIMDA YAYINDA OLACAKTIR.

KITAP ASKER KİTABI.

LÜTFEN OY VE YORUMU ÇOK GORMEYIN.

1

YORUM BILE BAŞKA 1 KİŞİYE ULAŞMAMIZI SAĞLAR.

SAĞLIKLA KALIN, MUTLU OLUN. ÇİKOLATALI SÜTLERİM