Son cümleden sonra ikimizde susmuştuk.

Ne o tek kelime konuştu ne de ben.

Araba bir uçurumun kenarında durdu. Alper önce arabadan indi. Sonra da ben.

Beni uçurumdan atar mı acaba

Beni atarsa bende onu atarım.

Gidere gider olum.

"Evet gölge hanım numaramı nereden buldun" dedi önümde durarak.

Gerçeği söylemeli miyim?

Yani ne kaybederim kiiii

"Abimin dosyalarını karıştırıp buldum. Ne mafyası olduklarına baktım. En iyisi sen olduğuna karar verdim yazdım işte" diyerek gözlerimi kaçırdım.

Kaşlarını çattı ilk önce, sanki bir şeye anlam vermeye çalışıyordu kendince.

"Başka birine yazdın mı?" Diyerek soludu.

Biraz sinir etsem sorun olmaz dimi.

"Ş-şey yazmış olabilirim"

"KİME GÖLGE KİME YAZDIN?" sesi uçurumun dibinde olmamızdan dolayı yankı yapmıştı.

En son alperin numarasını tuşladığımda, caner demirhan adında başka bir kumarhane işleten mafya vardı.

"Caner demirhan ona yazdım" dedim hafif tebessüm ederek.

"NE YAPTIN, NE YAPTIN" diyerek kolumu sıktığında tebessümüm yüzümden silinip acıya bıraktı.

"SANA DİYORUM KIZIM ALOOO" diyerek kolumu tutan eli dahada sıklaştı.

"Caner'e yazdım dedim Ve hatta senden daha insan olduğu da KESİN" diyerek kolumu gösterdim. Göstermem ile daha da sıkı sıktı.

"BENİM DÜŞMANIM ILE KONUŞMAYACAKSIN. ANLADIN MI?" bu sefer sesi daha çok çıkmıştı.

Acıdan dolayı kafamı salladım bir an önce kurtulmak için.

Kolumu sertçe bırakıp arabaya yöneldi.

Olduğum yerde durup tuttuğu kolumu ovdum.

O sırada hiç düşünmediğim şey oldu.

Alper beni uçurumun kenarında bırakıp gitti.

Ben burada ne yapardım ki tek başıma.

Hem telefonumda yok yanımda.

Alpere sövmek isteyen buraya.

Gölgeme kıyamayanlar buraya

Benim ağzıma sıçmayanlar buraya

Ondan sonra yallah öbür bölüme