Anılar Sızlar

Zara gözünü yavaş yavaş araladı. Uyandığında yumuşak bir şeyin üstünde yatıyordu kafasını cevirdi. Rikoyu gördü rikonun baçagında yatıyordu. Rikoyu baktı baktı uzun uzun baktı. Sarı saçları gözleri beyaz tenine sürülmüş koyu kırmızı kan burnu dudakları cenesinin eğimi hepsi ay ışığında cok güzel görünüyordu. Keşke benim olsa diye onlara sahip olmak istiyordu. Buna aşk mı denir bilmem hiç aşık olmadım.

Tarif etmek zor ama zara o an ona tutulmuştu bençe buna aşk denir.

Zara - Aşk denirmi ki?

Riko - Aa uyanmışsın ne dedin anlamadım.

Zara - yok bir şey demedim

Riko zaranın gözünün içine bakıyordu. Zarada rikonun gözünün içine bakıyordu.

Zara - benden korkmuyormusun?

Riko - hayır korkmuyorum

Zara - gördüğün şeylere rağmenmi korkmuyorsun?

Riko - hayır sevdiğim birinden niye korkiyimki

Zara - sen beni sevmiyorsun dimi

Riko - Evet seni cok seviyorum

Zara - bende seni sevsem ne olur

Riko - Bilmem sence birbirini seven iki kişi ne olur.

Zara - ne?

Riko - o zaman şöyle anlatalım.

Riko kafasını eydi yaklaştı yaklaştı zaranın dudağını kaptı önçe ısırdı sonra dili ile yaladı ve öpmeye başladı zarada eşlik etti. Sonra riko kafasını kaldırdı

Riko - anladığını umuyorum

Zara - tam anlayamadım

Riko - lütfen bencillik etmeyelim bence gayet iyi anladın

Zara - uff iyi öyle olsun.

Riko - bundan sonra hep birlikte kılıç talimi yapıcagız tamammı

Zara - tamam ama hiç yara almamaya calış bizi bulmalarını istemeyiz yani

Riko - Hım tamam sorun olmaz benim için sen işlerini bitirirsin ben kapanışı yaparım olurmu?

Zara - olurda sen katil olmaya nasıl bukadar hevesli oldun bir anda

Riko - sen bayıldıktan sonra ölü vicutlarını inçeledim kanları sıcak ve hoştu bedenleri ise buz gibiydi

Zara - cesetler ne yaptın!!!

Riko - sadece ölü bedenlerini biraz oynadım bir kaç kesik attım o kadar

Zara - delil bırakmadın dimi

Riko - hayır sadece kesik atım ve yarıkların içine baktım sonra seni buraya getirdim bu kadar

Zara - iyi her hangi gibi birşey bırakmadıysan sorun olmaz.

Riko - sen orda niye bir anda bayılmıştı bu arada

Zara - ee bir an anılarım geldi aklıma.

Riko - hangi anılar banada anlatırmısın seviyorum diyince eski sevgili mi geldi aklına

Zara - Tabikide hayır annem

Riko - kusura bakmayın düşüncesizlik ettim bu kadar açemi birinden şüphe duydum. Neyse ne olduğunu anlatırmısın

Zara - tamam bir kaç yıl önceydi dogdugum günden beri kalp rahatsızlığım vardı. Normalde kısa ufak kasılmalardı. Ama bir gün hastalığım ciddi bir hastalık oldu ufak kasılmalar yerine agır uzun kasılmalar sık sık olmaya başladı. Hastaneye kaldırıldım ben bilmiyordum ama sonradan öğrendim kalp kasları kalbe agır bir zarar vermiş. Bir iki aya kalbim durucakmış herkez perişan kalp arıyorlar kalpte sadece ölü insanlardan alınıyor normal yani insanın bir kalbi var. Kan grubuma uygun bir kalp bulunamamış.

Riko - Baya kötü bir şey

Zara - annem başımda ağlıyordu "canım oğlum" diye kafamı sevdi sonra gitti bir yere geri gelmedi. Doktorlar yanıma geldi güler yüzle "hadi bakalım sana uygun kalp bulundu artık ameliyat olabilirsin" tabi ben seviniyorum

Zara nın sesi titremeye gözlerinden yaşlar gelmeye başlamıştı

Zara - Artık annem ağlamiçak artık. Hastayım diye başımda cok ağlamişti ama artık ağlamıçak diye mutluydum ameliyata girdim iyileştim falan ama babama dedeme soruyorum annem nerde diye evde seni bekliyor sen iyileşmene bak demişti babam. İşte bir kaç gün sonra taburcu oldum hevesle eve gidiyorum ama ev Bom boştu babam televizyonu actı "ok a bas bir video oynicak onu izle biz geliyoruz" dedi babam. Dedemle birlikte odadan çıktı ben izlemeye başladım

Zara nın gözleri cok dolmuştu eliyle yaşları sıyırdı ve devam etti

Zara - ekranda annem vardı konuşmaya başladı "oğlum sen bilmiyordun biliyorum sana hep ameliyatı yapıcak doktorun başka yerde olduğunu gelince seni ameliyat edicegini söyleyip durduk ama gerçek farklıydı. Sana kalp aranıyordu ve senin kalbinin tamamen durmasına çok az kalmıştı hani hep diyordun anne niye bazen gögüsüm böyle cok sıkışıyor diye ve biliyorsan gün gectikce sıkışma süresi uzuyordu" ekrandaki annem aglamaya başlamıştı o kadar masum bakıyorduki bende aglamaya başlamıştım sonra yüzünü silip gülümseyip devam etti "senin için günlerdir kalp aranıyor hala bulunamadı ölme ihtimali olan hastalarınkide sana uymuyor. Uysa bile yarın olmadan ölmesi lazım artık o kadar yorulduki kalbin yarın tamamen durması an meselesi. Benim kanım sana uyuyor doktorlara diretiyorum benim kini alın diye. Ama ölü olmayanın kalbini almıyorlarmış. Senin için senin için yapıyorum artık büyüdün hayatı daha yeni yeni tanımaya başlıyorsun. İntahar ediçem belki böylece kalbimi alıp sana verirler. Bir sürü soracak şeyin vardır biliyorum ama zamanımız kısıtlı. Ama anne bunu niye yaptın diye soruyorsan şayet. ÇÜNKÜ SENİ SEVİYORUM. Artık en yakınında olucam kalbine dokunduğunda beni hissediçeksin beni unutma... "sonra siyah ekran.

Zara artık göz yaşlarını hiç tutamıyordu

Zara - kendimi odaya kapattım kimseyle konuşmuyordum kendimi şarkılarla sagır etmiştim. Tabi güzel oluyor müzikle sağır olmak. Zaman algımı yitirdim yanımda bir bıçak vardı intahar etsemmi diye düşünüyordum sonra annem kendini boşuna feda etmiş olur diye bir türlü yapamıyordum. Bir gün babam girdi odaya kaç gündür kendimi kapattığımı bilmiyorum.

Zara nın gözündeki yaşlar kurumuş hafiften mutlu bir şekilde anlatmaya başladı.

Zara - bir anda yüz üstü yatan beni cevirdi bağrıyordu ama kulağımda kulaklık oldugu için ne dediğimi bilmiyorum ama beni sinir etmişti kendimi belki öldürürüm diye aldığım bıçak babamın cinayet aleti olmuştu. Sapladım sapladım her saplayışımda rahatladım ilk çinayetim çok rahatlamıştım.

Zara artık belirgin bir şekilde sırıtmaya başladı

Zara - dedem benim yaptığımı biliyor eski dostları sayesinde hikayeyi değiştirip polise ifade verdi ve otopsi alınmadan hemen gömdük haha. Sonra nefret etigim gözüme hoş görünmeyen garip duran bana dik bakan yani gözüme ne kadar insan battıysa hepsini öldürdüm. Dedem bir gün beni karşısına aldı benden korkmuyordu yaptığım her şeye ragmen yanımda olmuştu her kişinin arkasındaki dosyayı kapatmıştı. Bana " adam öldürmene bir şey demem ama biraz pırofosyonel yapmaya calış arkanda kanıt bırakmamaya calış mümkün olduğunca kötü kanısına vardıgın kişileri öldür" bundan sonra kendime göre kötü kanısına vardıgım insanları kötü diyip öldürüyordum. Tabi bazen öldürecek insan olmuyor kendimi öldüresim geliyor. Sence ben kötü birimiyim

Riko - hı sen bu hikayenin güzel kötüsüsün

Zara - bana kötü dedin

Riko - yani kötü olmak kusur değil

Zara - bu hikayeyi yazan kim

Riko - bilmem sence kim ve niye sordunki kim yazıyorsa yazsın

Zara - bir gün öldürdüğüm biri bana hikayede karakterlere iyi yada kötü diye ayıran yazar asıl kötüdür demişti

Riko - haha güzelmiş yazar gerçekten kötüymüş

Zara - bazı yazarlardan kötü karakter yazıp gerekli kötü diye bir şey yapmış sence hangisi bizim hikayemizi kötü yumuşatması.

Riko - bilmem bir fikrim yok senin

Zara - benimde yok ben keyfime bakarım kim ne derse desin ee napalım?

Riko - birazdan güneş dogçak sence napalım

Zara - vay ebesini ben yarın okula gelmiyorum

Riko - haa niye

Zara - uyumak istiyom öğlene kadar

Riko - hayır uyuma yardım et bana

Zara - ne yapıcaz?

Riko - annemle babamı ortadan kaldırmama yardım edermisin

Zara - tamam. Ne!!!

Riko - yanlış duymadın sen onları etkisiz hale getir ben geri kalanını hallederim

Zara - benim için olurda niye?

Riko - yarın bu işi halledelim tamammı

Zara - tamam neyse günün çinayeti cıktı

Riko - hahahaa

Zara - senin için komikmiydi

Riko - Evet

Zara - senin psikolojin bozulmuş

Riko - Evet sen bozdun neyse eve gidek kalk güneş doğuyor kal

Zara - uff

Riko - kaç saattir bacagımda yatıyorsun uyuştu

Zara - tamam

Zara ve Riko birlikte eve gittiler yarın güzel bir plan la ebeveyn imhası vardı bakalım nasıl olucaktı