22. Bölüm

Uzun zaman oldu yazmayalı niyet ettım başlamaya

keyifli okumalar

tabiki candı kırarcasına kapıyı calan başka kim olabilirdi ki zaten

“Ne var can “ dedim bana öyle baktıki adam öldürdüm zannettim

“Can he can tamam ben anladım seni “ dedi trip mi atıyordu bu bana tam cevap vericekken efenin sesi geldi

efenin uykulu bir sesle “ sktgimin kapısını kim calıyor alıcaklı gibi ” diye söylenmesi ile canı kapıda bırakıp içeri gıttım

arkamdam gelen canın “ OBOOO KORKULU RÜYAM GERÇEK OLDU MİNİK EFLER MİNİK DERİNLER Mİİ “ dedi

oteli yıkmıştı salak “ ne bagrıyorsun “ dıye bende ona bagırdım

efenin yastığı canın tam suratına atmasıyla canın yere yapışması bot olmuştu “ bir uyutmadın amk “ dedı

soylene söylene yataktan kalktı. Yıne banyoya gidiyordu hıh dün unutmuştum ben onları yorganı kafama kadar cektım

canın hala sesi çıkmıyordu ölmüşmüydu sarı kafa diye başımın etini yemeliydı

” can “ diye ona seslendım fısıldıyarak bır gözü kapalı bir gözü açık etrafı kolacan ediyordu “ sus sarı kafa ölü taklidi yapıyorum “ dedı

“ niye “ dedım Ofladı “ salakmısın sarı kafa ayılarda ise yarıyordu “ dedi bir dakka bu benım efeme ayı mu demıstı bu sefer yastığı yüzüne bastırmamla “ napıyorsun canavar “ diye bagırması bir oldu

kafasından yastığı cektım “ de bakım bir daha ayı” bir tek ona ben ayı diyebilirim velasımkelam

bana öldürücü bakışlar atıp “seni Ecem’e söyliycem yedirsin köpek balıklarına” diyip aşağı kaçtı

efe ise elindeki havluyla saçlarını topla kurutuyordu çok karızmatık duruyordu gerçekten bu çocuk benım kalbıme zarardı Allah özene bözene yaratmıştı

“ ben aşagı iniyim “ diyip kapıyı açacakken kapının üstündeki eliyle acamamıstım

” bence gitmene gerek yok gizlimiz saklımız yok sonuçta “ dedi iç camısırlarını ima ediyordu şimdiden yanaklarım dometese dönmüştü

kapıyla arasında yuzlerımızde milim vardı hızlıca ittıp kapıyı açıp kaçarcasına dışarı attım kendımı aşagı indiğimde can bir düzüne tabak yapmıştı resmen

hic birsey olmamış gibi “ sarı kafa koşşş neler aldım bize “ yalan hepsını o yiycekti beş dk önce birbirimizi bogmamısız gibi şuan yan yana oturup kahkaha atıyorduk

efelerın bugün son idmanıydı bütün neşemi bölen Oğuz’un sesiydi “ günaydın derin şu reklam işini artık konuşalım mı “ dedi konuşup kurtulmak istiyordum

o yüzden “ olur “ dedım. Anlatmaya başladım böyle diye “ tamam kabul ettiğimi “ iletirsin dedi

“derin” dedi cebınden bır kutu çıkarıp “ bu sana çok yardımcı oldun bana teşekkür hediyesı “ dedi

“ çok teşekkür ederım Oğuz ama bunu kabul edemem hem işimi yapıyorum ben “ dedim

“ etmelisin işinden fazlasını yapıyorsun “ dedi

“ dedıgım gıbı kabul edemem idamana çıkman gerekmıyor mu oguz “ dedım kısaca defol git demiştim

masaya geri döndugumde efenin annesi de ordaydı Efe idmana gitmişti herhalde hiç birsey yememistı

açık büfeye gittim herseyi yiyemiyolardı kepek ekmekli sandivic aldım erene de aldım her ihtimale karşı

idmanın olduğu bahçe tarafına doğru çıktım