"__Hayat, hastalıklı bir insanın yorgun gözlerini yakan güçlü bir ışık gibiydi.__"

_Martin Eden__

Az önce neler duymuştum ben öyle? Bütün bunlar gerçek miydi? Annem evleniyordu ve ben tüm bu yaşananlar için ölene kadar ağlamak istiyordum. Ruhum o kadar yorgundu ki sonsuza dek uyumak istiyordum. Biraz hava almak iyi gelebilirdi. Hazırlanıp evden çıktım. Tamamen siyah giyinmiştim. _Hayatım gibi_

Sahile vardığımda gölgelik, en sakin yer neresiyse oraya oturdum. Düşündüm. İçim içimi yiyordu. Bundan sonra nasıl devam edecekti gerçekten bilmiyordum. Sınava girecektim hazırlanamıyordum bile. Gerçekten artık iyi bir şeyler olması gerekiyordu.

Bir saat kadar orada öylece oturup ağlayıp durdum. Yanlız beni rahatsız eden bir şey vardı. Çaprazımda oturan biri oturduğumdan beri beni dikizliyordu ve gerçekten rahatsız oluyordum. Kalkıp en yakın arkadaşım Açılayın evine gitmeye karar verdim bu halde eve gidemezdim. Kalktığım gibi adamda kalktı. En iyisi giderken telefonla konuşmaktı belki adam peşimi bırakırdı. Açılayı aradım.

-"Alo Açılay."

-"Efendim gülüm?"

-"Gül'ün sana geliyor."

-"Bizim eve mi geliyorsun?"

-" Evet size geliyorum."

-"Hayırdır bir şey mi oldu?"

-"Oldu bir şeyler."

-"Ne oldu hadi anlat bakayım."

-" Anlatmak için size geliyorum ya zaten."

-"Tamam canım gelince uzun uzun konuşuruz."

-"Görüşürüz o zaman."

-"Bayy."

Telefonu kapatıp Açılayın evine doğru yürüdüm. Arkamdaki adam hala peşimden geliyordu. Ve gerçekten korkmaya başlamıştım.

Adımlarımı hızlandırınca oda benimle birlikte hızlandı. Kalp atışlarım hızlandı. Korkudan elim ayağım titriyordu. Hemen yanımdaki sokağa girdim ama girdiğim sokak çıkmaz sokaktı. Ne yapacaktım. Adam peşimden koşuyordu bende oradan oraya koşuyordu. En sonunda Adam peşimden gelip eliyle ağzımı kapattı. Elinden kurtulmaya çalışıyordum. Beni kurtaracak birisi yok muydu burda? Elini ısırıp bacağımla tekme atmamla bağırıp yere çökmesi bir oldu. Hemen koşarak oradan uzaklaştım. Sokaktan çıktığımı anladığımda koşmaya devam ettim. Ancak birisine çarpınca sendeledim tam düşecekken büyük bir el beni belimden tuttu. Nefes nefese kalmıştım. İki saniye kadar sonra bulunduğum durumun farkına varıp hemen kendime geldim.

-"Pardon , bilerek olmadı."

-" Sorun yok, bilerek olmadığının farkındayım. Sorun olmazsa neden koşuyordunuz? Nefes nefese kalmışsınız."

-"Sorun yok anlatmak istemiyorum teşekkürler."

-"Bakın ben polisim. Bir sıkıntınız varsa şimdiden söyleyin sonra herşey için çok geç olabilir."

-"Şey aslında bir sorun var."

-"Sorun nedir?"

-"Bir adam beni takip ediyordu kaçmak için bir sokağa girdim ama girdiğim sokak çıkmaz sokaktı. Ben ordan oraya koştum o kovaladı sonra beni yakalayınca elini ısırdım ve tekme atıp kaçtım sonrasında biliyorsunuz size çarptım."

-"Ben bir oraya bakıp geliyorum."

Polisin kolunu tuttum.

Gözleri önce kollarındaki elime sonra gözlerime baktı. 'Hayırdır' der gibi.

Hemen kolunu bıraktım.

-"Şey şimdiye çoktan gitmiştir. Boşuna aramayın."

-"tamam o zaman karakola gidelim."

-"Hayır bakın hiç gerek yok lütfen istemiyorum."

-"E tamam o zaman nereye gidecekseniz ben sizi bırakırım."

-"Hiç zahmet etmeyin ben kendim giderim arkadaşıma gidiyordum zaten."

-"Yok ne zahmeti lütfen arabaya biner misiniz."

-"Tamam o zaman."

Böylece arabaya bindik. Ben ona yolu tarif ediyordum.

-"Bir sakıncası olmazsa arkadaşınızın ismini öğrenebilir miyim?"

-"İsmi Açılay."

-"Biliyor musunuz benim kardeşimin adı da Açılay."

-"Ya gerçekten mi?"

-"Tabi."

Açılayların evinin önünde durduk.

-"Arkadaşın burada mı oturuyor?"

-"Evet."

-"Bizim binada burası o yüzden dedim."

-"Gerçekten mi?"

-"Evet ama neyse gidelim bakalım."

Ben önden yürüyordum oda arkamda beni takip ediyordu. Açılayın evinin önünde durup zile bastığım gibi kapı açıldı.

-"Deren, abi?"

-"Ne abisi ?"

-"Siz ikiniz ne alaka ?"

Ateş konuşmaya başladı.

-"Öncelikle burası benimde evim Açılayda benim kardeşim."

-"Şaka mı bu?" Dedim.

-"Yok gerçek."

-"Hadi gelin içeri geçelim."

Böylece içeri geçtik.

Açılayla sarıldık ve salona geçtik.

-"Öncelikle hemen anlatıyorsunuz neler oldu."

Ateş bana sen anlat dercesine göz kırptı. İçim kıpır kıpır olmuştu. Allah Allah neler diyorum ben öyle?

-"Annemle tartışıp evden çıktım ve sahile gittim. Ancak sahilde çaprazımdaki bankta oturan adam sürekli beni dikizliyordu ve rahatsız oldum kalkıp sana gelecektim olanları anlatmak için ama adam peşimi bırakmadı. Adamdan kaçarken yanlışlıkla çıkmaz sokağa girdim adam beni etkisiz hale getirmeye çalışıyorken tekme atıp kaçtım. Koşarken de abine çarptım."

-"Yaa kıyamam sana ben." Diyip bana sarıldı Açılay.

-"Annenle neden tartışınız peki?"

-"Beni evden göndermek istiyor."

-"Ne! Nereye göndermeyi düşünüyormuş ve neden?"

-"Babamın yanına göndermek istiyor ama ben istemiyorum. Gitmeyecem diyince de o zaman kalkacak başka bir yer bul dedi. Sebebide evleniyor oluşu."

-"Nasıl olur böyle birşey ya. Bı insan evladını nasıl ortada bırakır?"

-" Bide evleneceği adamın yirmili yaşlarında bir oğlu varmış."

-"Sen ne yapmayı planlıyorsun peki?'

-"Bilmiyorum."

-"Tamam o zaman şöyle yapıyoruz. Sen annenle sorununuzu çözene kadar bizde kalıyorsun zaten iki kişi yaşıyoruz ben ve abim yani.".

-"Açılay olmaz öyle şey."

-"Bal gibide olur. Abi sen ne diyorsun?"

Ateş konuşmaya başladı.

-"Valla benlik bir sıkıntı yok bizde kalabilirsin. Hem başka şansında yok."

-"Anlaştık mı Deren?"

-"Bilemedim."

-"Deren!"

-"Tamam o zaman. İkinizede çok teşekkür ederim."

-"Ne demek"

Bu sefer ben açılaya sarıldım.

-"Abi senin işin varmı bugün?"

-"Yok Açılay iki gün izinliyim."

-"Tamam o halde akşam bir yerlere gidebilir miyiz?"

-"Tabi gideriz. Nereye gitmek istersiniz?"

-"Nereye gidelim Deren?"

-"Bilmem siz nereye gitmek isterseniz oraya gidelim."

-"Lunaparka gidelim mi?"

-"Olur."

-"E hadi hazırlanın şimdi gidelim akşamda film izleriz."

-"Tamam abi. Hadi Deren gel hazırlanalim."

-"Ben böyle iyiyim sen hazırlan."

-"Deren bu konuda ne kadar hassas olduğumu biliyorsun."

-"E tamam o zaman."

Açılayın odasına geçtik.

-" Elbise mi giymek istersin yoksa başka bir şey mi?"

Cevap vermeme izin vermeden Beyaz üzerinde kırmızı çiçekli mini bir elbiseyi bana verdi .

-" Hadi giy bakalım."

Banyoya gidip elbiseyi giyindim ve çıktım.

-"Nasıl olmuşumm?"

-"Çok güzelsin bebek."

-"Makyaj malzemelerin nerede Açılay?"

-"bak masanın üzerindeler."

Sandalyeye oturup. Makyaj yapmaya başladım. Dudağıma kırmızı ve pembe arası bir parlatıcı sürdükten sonra hazırdım. O sırada kapı çaldı.

-"Gel."

Gelen Ateşti. Odaya girer girmez erkeksi parfümün kokusu odayı sarmıştı. Kesinlikle çok güzel kokuyordu.

-"Hazırsanız çıkalım mı?"

-"Olur çıkalım, hazırlandık zaten." Dedi açılay.

Arabada Sezen Aksu'nun 'Hata' şarkısı çalıyordu. Ezbere biliyordum bu şarkıyı.

_Sen de benim hatalarımdan birisin

Sen en büyük günahların bedelisin

Senin için harcanan zamana yazık

Sen en güzel duyguların katilisin_

Lunaparka gelince arabadan inip jeton almaya gittik. Ben gondola bineceğimi söyleyince onlarda benimle birlikte binmeye karar verdiler.

En uca oturmuştuk. Ben Açılayın yanına Ateşte benim yanıma oturmuştu.

İlk başlarda güzeldi tabi ama sonrasında çok yükselmişti. Açılay ve ben bağırıyorduk tabi. Ateş gülüyordu bize.

Bi anda gerçekten fazla yükselince o anki refleksle ateşe sarıldım. Kaslarının gerildiğini hissediyordum. Ateş beni sakinleştirmek için saçımı okşadı. Bayılacaktım resmen. Ne yapmaya çalışıyordu bu?

_Seni sakinleştirmeye çalışıyor tabi salak_

Gondol durduğunda bizde indik. Açılay iner inmez bana gülmeye başladı.

-"Ay Deren gülmekten karnıma ağrı girdi. Ne biçim bağırmak o?"

-" Abartma Açılay."

-"Ne yalan mı?" Derken Ateş araya girdi.

-"Açılay karışma kıza."

-"Ooo abi papucumuz dama mı atıldı şimdi?"

-"Hayır tabiki saçmalama senin yerin dolar mı?"

Hep böyle bir abim olsun istemişimdir.

-"Şimdi hangisine biniyoruz bakalım?"

-"Çarpışan arabalara binelim."

-"E hadi o zaman."

Çarpışan arabalara doğru yürürken Açılay konuşmaya başladı.

-"Deren bu Bartu değil mi?"

-"Hani?"

-"Bak şu çarpışan arabaların önündeki."

-"Aa evet o."

-"Pardon da Bartu kim?"

-"Sınıf arkadaşımız."

Bartuyu gördüğüme üzülsem mi sevinsem mi bilemedim. Bartu benim ortaokul sondan bu zamana kadar sevdiğim çocuktu. Tesadüf bizi aynı lisede aynı sınıfta buluşturdu. Bakın buluşturdu diyorum kavuşturdu değil! Bartu bana bı iyi davranıyor bir takmıyordu bende bir süre sonra onunla elimden geldiğince konuşmamaya başladım. Zaten sonra neredeyse hiç konuşmadık.

-"Gidelim mi yanına?"

-"Olur."

-"Açılay saçmalama ne diye yanına gidiyorsunuz? Döverim bak ha."

-"Abi saçmalama sadece arkadaşımız öyle bir merhaba diyeceğiz."

-"Tamam o halde."

Yanına gidip selam verdikten sonra dördümüzde çarpışan arabalara bindik. İndikten sonra Bartu gitti ve biz üçümüz kaldık.

Bir kafeye oturup kahve içecektik. Oturduktan sonra Ateş telefon konuşmak için yanımızdan ayrıldı. Bende makyajımı tazelemek için lavaboya gittim. Çıktıktan sonra Ateş hala ileride telefon konuşuyordu. Tam tuvaletin önünden ayrılacakken birinin elini kalçamda hissettim ve direk kendimi geri çektim.

-"Ne yapıyorsun sen ya?" Diye bağırdım adama doğru ve tokat attım.

-"Bana bak senin o elini kırarım ha." Diye sessizce konuştu.

-"Ne yaparsın lan." Derken o bana yaklaşıp elini tekrar kalçama koydu. O sırada ateş görmüş olmalı soluğu yanımızda aldı.

-"Ne yapıyorsun lan sen?" Diye kükredi ve adama yumruk attı. Adamın yere düşmesiyle üstüne çıkıp art arda yumruk attı.

-"Ateş dur Ateş." Diyip kolundan tuttum.

-"Deren dur."

İki yumruk daha atıp kalktı.

-"Seni polise şikayet edeceğim sen bekle lan."

-"Ben zaten polisim. Hadi lan şikayet ette görelim."

O sırada adam kaçmaya başladı.

Ateş direk telefonla diğer bir polis arkadaşını aradı.

-"Hallettim. Biz gidelim onu zaten yakalayacaklar."

Ağlamaya başladım. Elim ayağım titriyordu ya o adam bana birşey yapsaydı. Ne olacaktı o zaman?

Zaten adaletin neredeyse hiç olduğu bir ülkede yaşıyoruz, bana birşey olsaydı kim verecekti o adama cezasını?

Ağladığımı gören Açılay ve Ateş yanıma geldiler, Ateş bana sarılıp yüzümü göğsüne bastırdı.

-"Sakin ol bak birşey olmadı. Güvendesin."

Birşey diyemedim.

-"Hadi gidelim." Dedi Ateş. Ateşten ayrılıp gözyaşlarımı elimle sildim.

-"Her ikinize de teşekkür ederim, hadi gidelim."

-"Heh işte böyle kızım ya korkma öyle." Dedi Açılay.

Arabaya binip eve doğru yola çıktık. Yolda Açılay bir _Yıldız Tilbe- Çat kapı___ şarkısını açtı.

Açılayla birlikte söyledik.

_Geceyi güneş siler, beni senin hasretin

Tek başıma sanki mahşer yeriyim

Yüreğimdeki her yer, bu evde seni bekler

Hadi çat kapı gel sevineyim

Biraz kavga ederiz, belki biraz güleriz

Bir küser bir barışır kalbimiz

Seni nasıl özledi, yüreğim sanki deli

Kıskandığım için affet beni_

Eve vardığımızda Ateş beni taciz eden adam için karakola gitmişti. Açılay bana rahat etmem için şort krop kırmızı pamuklu bir pijama takımı vermişti. Saat geç olduğunda Açılay uyumuştu ve ben evde tek kalmıştım.

Kendime kahve yapmıştım. Kahvemi yudumlarken kapı çaldı Ateş gelmiş olmalıydı. Gidip kapıyı açtım.

-"İnsan bir bakar kimdir ya hırsız olsa?"

-"Hoşgeldin, senin geldiğini tahmin etmiştim."

-"Yinede gülüm insan öyle mi yapar?"

Buna noluyordu böyle _gülüm falan_?

Ama yalan yok hoşuma gitmişti. Birlikte mutfağa geçtik.

-"Açılay başka takım bulamadı mı sana verecek? Avucumun içi kadar birşey vermiş. Ha yanlış anlama üşürsün diye söyledim."

-"Yok ben gayet rahatım ayrıca hava çok sıcak üşümem."

-"Sen bilirsin."

-"Ben uyuyacağım. İyi geceler" Derken kalktım tam kapıyı açıp mutfaktan çıkacaktım ki Ateş beni kapıyla arasına sıkıştırıp kapıyı kapattı.

-"Ateş ne yapıyorsun?" Diye fısıldadım.

-"Ne yapıyormuşum?"

-"Çekilir misin lütfen?"

-"Bekle yemeyeceğim seni merak etme."

_yiyecekmiş gibi bakma o zaman_

-"Bugün çok güzeldin."

-"Teşekkür ederim."

-"Ayrıca çok güzel kokuyorsun."

-"Duş aldım, Açılayın şampuanını kullandım ondandır."

-"Garip, Açılayın şampuanın bu derece güzel koktuğunu daha önce fark etmemiştim. Şampuan senin için yapılmış."

Çok yakındık ve ben nefes alamıyordum.

-"Sakin ol kalp atışların buradan duyuluyor."

-"S-sakinim." Konuşurken kekelemiştim.

Geri çekildi ve dümdüz bir iyi geceler diyip gitti. Kalbim çok hızlı atıyordu. Amacı neydi bunun? Hem ne hakla böyle bir şey yapmıştı? Mutfaktan çıktığımda banyodan su sesi geliyordu. Gidip bana ayırdıkları odaya girip yatağa girdim. Düşünceler içinde uykuya dalmıştım.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Sabah beni Açılay uyandırdı.

-" Noluyor Açılay sabahın köründe uyandırıyorsun insanı."

-"Denize gidiyoruz kızım kalk kalk."

-"Ne Denizi?

-"İçinde yüzülebilen varya hani mavi mavi hatta."

-"Dalga geçme. Kalktım." Bir anlık duraksamadan sonra devam ettim.

-"Şey benim denizde giyecek bir şeyim yok."

-"Benimkilerden giyersin hadi hazırlan da çıkalım."

Açılayla bikini seçtik ben kırmızı bir bikini açılay da siyah bir mayo seçmişti. Bikiniyi giyip üzerine mavi kot şort ve kırmızı bir crop giydim. Ve evden çıkıp arabaya bindik.

-"Abi plaja gidelim lütfen."

-"Açılay saçmalama sakin bir yere gideriz o kadar insanın içinde bikiniyle denize mi gireceksin?"

-"Bı kere bu sefer mayo giydim abicim."

-"Yine de olmaz öyle."

Ben sessizce arka koltukta onları dinliyordum. Sustuklarında Ateş aynadan bana bakıyordu. Başımı cama doğru çevirdim. Ama hâlâ bakışlarının üzerimde olduğunu hissediyordum.

Çok fazla kişinin olmadığı bir yere geldiğimizde arabadan indik direk bu bankın içerisine girdik ve

orayı kendimize göre hazırladık. Sonrasında ben cropumu çıkarmak için hamle yapacaktım ki Ateşin sesi beni durdurdu.

-"Önümde mi değişeceksin üstünü?"

-"Altımda bikinim var."

-"İnsan biraz utanır be."

-"Salak mısın altımda bikinim var diyorum anlamıyor musun?" Diyip o banktan çıkıp diğerine girdim ve orda çıkardım üstümdekileri. Bikini ile kaldığımda bizim olduğumuz banka geri döndüm.

-"Açılay nerede?"

-"Bilmiyorum." Derken Açılay geldi.

-"Hadi gidelim."

-"Tamam hadi gidelim." Dedim bende. Böylece denize gittik çok eğlendik. Üç dört saat kadar orada kaldıktan sonra geri eve döndük. Çok güzeldi ama aynı zamanda yorucuyduda. Eve gelir gelmez kendimi banyoya attım. İyice yıkandım ve hepimizi uyuduk.