✩Selamlarr. Bu benim ilk kitabım yazım hatası ve mantık hatası olabilir. Umarım beğenirsiniz.

✩Başlama tarihini bırakabilirsiniz.✩

iyi okumalarr 🤍

༺☆༻

1 Nisan 1559

Kırılan küçük kalpler

Koşuyordu hiç durmak bilmeden koşuyordu. Krallıktan uzakta olan o ıssız ormanda babasını ve abisini arıyordu. Orman o kadar karanlıktı ki, bakarken kendisini gördüğünü hissediyordu.

Küçük kız biraz daha koştuktan sonra abisinin acı dolu feryatlarını duydu. Hızlanmaya başlamıştı, babası tek umuduydu ama gördükleri ile umudu yerle bir olmuştu. Babası yerde kanlar içinde yatıyordu abisini ise şövalyeler tutuyordu. Biraz daha ilerledi ve büyük annesini gördü. Küçük kız korku içinde babasına seslendi.

"Baba..." Herkesin bakışları küçük kıza doğruldu.

"Talia?" Adam ayağa kalkacağı sırada yanındaki kişi omzundaki yarasına ayağıyla bastı. Hıncını çıkarıyordu sanki.

"Aaa!" Adam bağırmaya başlamıştı küçük kız hızlıca babasının yanına gitti ve yere çöktü bir adam vardı, maske yüzünden yüzü gözüküyordu.

"Bırakın beni!" Dedi oğlan sanki bıraksalar herkesi kurtaracakmış gibi. Maskeli Adam şövalyelere bir şey söyledi küçük kızın anlamadığı bir sebepten dolayı sesi değişik çıkıyordu çok boğuk bir sesti bu yüzden kadın mı yoksa adam mı olduğunu anlayamıyordu. Maskeli adam Axel'e doğru ilerlemeye başladı ama bir anda kız geriye savruldu ve üzerine hep kan bulaştı.

Herkes dehşet içinde Kral Axel'e baktı, buzlar... adamı delik deşik etmişti. Maskeli adam ilk başta şaşırdı ama sonradan kendini toparladı. Küçük kız babasının yanına gitti. Adam zar zor nefes alıyordu kızın yanına geldiğini fark edince son kelimeleri fısıltı halinde dudaklarından döküldü.

"Benim küçük kaplanım, yerdeki bıçak ve kolyeyi al onlar sana yol gösterecek." dedi kız duyduklarını umursamadı.

" Bir Nisan şakası değil mi baba! Sabahki şaka yüzünden değil mi? Yemin ediyorum bir daha öyle bir şey yapmayacağım. Söz veriyorum uslu bir kız olacağım." Adam kızına acı dolu gülümsedi.

" Üzgünüm bu bir şaka değil. Şimdi bıçak ve kolyeyi al kimse görmeden." Kız maskeli adama baktı şövalyelere bir şey söylüyordu yanda da büyükannesi vardı sadece olanları izliyordu. Hızlıca eğildi ve yerdeki bıçakla kolyeyi alıp cebine soktu ardından büyükannesine seslendi.

"Büyükanne! Durdursana şu adamı!" Büyükannesinin yüzünde mimik bile oynamadı sadece kıza baktı.

"Götürün onları!" maskeli adam şövalyelerine son emrini verip Büyükannesi ile ormanın derinliklerinde kayboldu.

"Emredersiniz!" Şövalyeler çocukları saraya götürdü oğlanı bir odaya küçük kızı ise zindana atmışlardı. Buz kraliçesi amacına ulaşmıştı

O zamandan beri her şey çok değişmişti kral Axel ve kraliçe Jennifer'ın kaldığı saray harabeye döndü , oranın köylüleri buz krallığına getirildi ve aç, susuz sokaklarda yaşamaya başladılar. Geriye kalan beş ülkelerin kral ve kraliçeleri halkını ve çocuklarını korumaya çalıştı ama bu büyük savaştan sadece çocuklar kurtarılmıştı.