Siz: Merhabalar beyefendi 

Siz: Sizi gördüm beğendim acaba

Siz: kalbinizde benim için yer varmıdır

(08.12)

Gönderildi 

Mesajı atıp çıkmıştım sohbetten. Okulada yaklaşmıştık zaten. Çantamı kucağıma alıp arabanın durmasını bekledim. Araba durunca aşşağı indim. Babamın yanağından öpüp vedalaştım ve okula doğru gittim. Sınıfa gittiğimde kızlar beni bekliyorlardı. Yanlarına gittim ve "günaydın bebeklerim diye bağırdım. Sınıftaki çoğu kişi buna alışık olsada yinede bir dönüp baktılar suratıma aldırış etmeden sırama çantamı koyup oturdum.

Yeni oturmama rağmen başkan hemen gelip telefonumu istedi. Başka işi yoktu telefonumu kutuya koydum ve başımı sıraya gömdüm çoğu derslerde uyurdum hep yine bütün günüm böyle geçmişti. Telefonumu alıp kızlarla beraber dışarı çıktım. Onlar gezicekti ama benim babamla iş yemeğine gitmem gerekiyordu bu yüzden eve erkenden gidip ödevlerimi yapmak zorundaydım.

Kızları öpüp okuldan çıktım ve arabaya bindim. Nefret ederim iş yemeklerinden. Telefonumu açtım ve bildirimlere baktım Sarp'tan bir bildirim yoktu. Üzülmüştüm. WhatsApp'a girdiğimde mesajın hâlâ tek tik olduğunu gördüm ve tekrardan yazdım

Siz: komutanım nerdesiniz 

Siz: üzülüyorum yelefonmu kullanmıyorsunuz

Siz: hangi çağdayız canım kullanıyordursunuz

Siz: ama nerdesiniz insan internetidemi açmaz yani

Siz: neyse arabaya binmem lazım

Siz: iş yemeklerinden nefret ediyorum ama babam şirket sahibi

Siz: yapacağım birşey yok malesef

Telefonu kapatıp cebime attım be arabaya bindim. Babam hazırlıklardan dolayı gelememişti. Bu yüzden adamlarını yollamıştı. Eve gidip ders yapacak olmak ve sonrasında birde iş yemeğine gidecek olmak çok can sıkıyordu. Eve geldiğimizde Ahmet abiye bakıp "teşekkür ederim" dedim. Kısaca başını aşşağı eğdi bende arabadan indim. Hızlıca içeri geçip odama çıktım.

Çantamı çıkarıp masanın yanına koyup üzerime rahat birşeyler giydim ve aşşağı indim. Biraz kurabiye ve içicek alıp yukarı çıktım. Ödevlerimi yapmaya başladım. Ödevlerim bittiğinde yemek saatine 1 saat kaldığını gördüm. Hangi ara geçmişti bu zaman. Umarım yemektede geçerdi.

Üzerime yemek için uygun kıyafetler giydim birazcık açıktı ama pek sorun olmazdı. Babam kıyafetime karışan bir insan değildi çok şükür. Siyah kısa elbisenin altına beyaz bir ayakkabı klasik, sade ve şık gayette iyiydi.

Merdivenlerden zıplaya zıplaya aşşağı indim. Babam aşşağıdaydı yanına koşarken "deli kız" dediğini duydum. Hızlıca üzerine atladım ve "sizin deli kızınızım bayım ne kadarda şık olmuşsunuz" dedim. Babam küçük bir kıkırtıyla "çok teşekkür ederim hanfendi sizde ne kadar güzel olmuşsunuz" dedi çok iyi anlaşıyorduk babamla. Allah nazardan saklasın. Amin.

Babamla beraber arabaya bindik. Adam arabayı sürmeye başlarken başımı cama yasladım ve dışarıyı izledim. Severdim araba yolculuklarını. İnsana hem düşünme fırsatı verir hemde keyfini çıkarmayı bilirsen huzur verir. Bu yüzdende hep kısa gelirdi bana şimdiki gibi. Restorantın önüne gelmiştik. İçeri girerken gazeteciler vardı ama konuşmadan içeri girdik. Eğer zengin veya ünlüyseniz her zaman peşimizde insanlar olur.

Ben kızlar için devlet okulunda okuyordum ilk zamanlar biraz sıkıntı çıksada artık herşey yolundaydı. Kızlar önceden özel okuldayken ailelerin gücü yetmediği için devlet okuluna gitmek zorunda kaldılar. Babam ailesine ne kadar burs veya bizim karşılaşacağımızı söylesede kabul etmediler bu yüzden bende onların yanına geldim. İyiki babam iyiki babam∞

Masaya geçip oturduk. Kuzenim yanımda oturuyordu. Herkes geldiğinde babamlar iş konuşmaya başladı. Geldikmi sıkıcı zamanlara. Telefonumu masanın altından çıkardım ve WhatsApp'a girdim. Komutan hâlâ cevap vermemişti tekrar yazdım.

Siz: komutanımmm 

Siz: nerelerdesiniz hâlâ dönmediniz

Siz: özlettiniz kendinizi 

Siz: en yakın zamanda burda olmanız dileğiyle

Yazdım ve çıktım sohbetten. Başımı yukarı kaldırıp bana bakan kuzenimi gördüm küçük bir gülümsedim yüzüne. Yazdıklarımı okuduğu belliydi biraz şirinlik yapmaktan zarar gelmezdi. Belki biraz yumuşardı. Bana sinirli bakıp burnundan nefes verdi. Şaşırmadık abim yok diye sevinirken bunlar o görevi yeterince yerine getiriyorlardı.

Başıyla kapıyı işaret ettiğinde anlamıştım ayağa kalktığımda herkesin bakışı bana döndü. "İzninizle başım çok dönüyor eve gitmeliyim" dediğimde herkez beni anlayışla karşılayıp başını sallamıştı. Kuzenim elini omzuma atıp"ben sönü götürürüm kuzen hem bayadır konuşmuyorduk bekli biraz sohbet ederiz" dedi. Sadece başımı sallayabildim babamın yanağından öpüp kapıdan çıkarken kuzenimde arkamdan geliyordu.

Arabaya bindiğinde o'da arabaya bindi ve arabayı çalıştırdı. Bana dönüp "bak Hera ben senin bir nevi abin gibiyim benim sözlerimi dikkatlice dinle ve uymaya çalış inan iyiliğin için söylüyorum. Kimseyle konuşma diyemem illaki konuşacaksın ama konuştuğum kişiyi dikkatli seç abicim. Biz senin her zaman arkandayız üzülmeni istemeyiz bunu unutma. Ne olursa olsun her zaman bize anlatki çözebilelim. Tamammı abicim" dedi.

Şu anda en sevdiğim kuzen mertebesine ulaşmıştı. "Teşekkür ederim abi ne olursa olsun size söylerim ve dikkatli olıcam emin olabilirsin" dedim. Yani kocaman komutana yazıyordum ne olabilirdi ki. Araba evin önüne geldiğinde tekrardan kuzenime teşekkür ettim ve eve girdim. Yorgundum hemen odama çıktım ve telefonumu şarja taktım. Üzerimi değiştirip yatağa atladım. Şuan duş falan alamazdım. Sabah kalktığımda alırdım pikemin altına girdim ve rahat bir pozisyon buldum.

Artık uyuma vaktiydi gece lambasını kapatırken aklıma makyajım geldi. Ne kadar yatakta kalmak istesemde zararlıydı. Gece lambasını tekrar açtım ve banyoya gittim. Önce yüzümü temizledim yonrada serumlarımı sürdüm. Aynadan heryerime baktım artık uyku için hazırdım. Banyonun ışığını kapattım ve yatağımın yanına gidip içine girdim pikemi üzerime örtüp gece lambasının ışığını kapattım. Uykumamak için hiçbir sebep yoktu artık. Gözlerimi kapattım ve huzurlu bir uykuya daldım.

Sabah alarmın gıcık sesine uyandım. Yataktan kalktım ve banyoya girip elimi yüzümü yıkadım. İçerideki dolabımdan kıyafetlerimi alıp banyoya geçtim ve kısa bir duş aldım. Hemen kurulanıp üzerimi giydim ve banyoyu temizleyip banyodan çıktım. Odamdaki eşyaları ve yatağımı topladım. Çantamı alpıp odamdan çıktım ve merdivenlerden aşağı indim.

Babam kahvaltı masasında oturmuş beni bekliyordu. Hemen yanına gidip yanağına bir öpücük kondurdum ve yanındaki sandalyeye oturdum servis gelene kadar telefonuma bakmaya karar verip telefonumu cebimden çıkardım. Ekranı açtığımda yine WhatsApp'tan mesaj yoktu. Komutan yine yazmamıştı. Telefonu kapatıp çayı getiren Binnur ablaya baktım. Güler yüzle çaylarımızı doldurdu ve "afiyet olsun" diyerek odadan ayrıldı.

Bizde teşekkür ederek yemeğimizi yemeye başladık. Bu sırada komutanı düşünüyordum acaba görevde olduğu için telefonu kapalı olabilir miydi. Tabi ya olabilirdi. Tekrar reşefonumu açtım ve WhatsApp'a girdim. Komutanın isminin üzerine tıklayıp mesaj yazmaya başladım.

Siz: düşünemedim ama göre desin galiba

Siz: dört gözle gelmenizi bekliyorum komutanımm

Siz: ♥️♥️♥️

Telefonumu kapattım artık okula gitmem lazımdı. Sandalyeden kalktım babamın yanağından tekrar öpüp iyi işler diledim ve koşarak evden çıktım. Deli dolu bir insan olmak bunu gerektirir di. Arabaya bindim ve yolu izleyip düşünmeye başladım. Acaba komutan ne zaman gelirdi.

1 ay sonra 

Okulda kızların çığlıklarıyla uğraşıyordum muhtelen görevden dönen çocuklar bizim kızlara yazmıştı ve ben sabah sabah kızların bu gürültüsünü çekemiyordum. Kendime böyle desemde komutanın hâlâ bana yazmadığı için olduğunu biliyordum.

Derslerde hep dalgındım. Daha konuşmadığım bir adamda olsa neden yazmamıştı. Acaba başına birşeymi gelmişti hastanede miydi bilmiyorum. Böyle böyle dersler bitmişti. Telefonumu aldım ve kızlarla beraber dışarı çıktım. Kızlara sarılıp arabaya bindim. Ahmet abi arabayı sürmeye başlayınca bende telefonumu açtım. Telefon tamamen açıldığında bir bildirim olduğunu gördüm.

Heyecanla WhatsApp'a girdim ve komutanın isminin üzerine tıkladım mesaj çok klişe olsada en azından yazmıştı heyecanla ona cevap vermek için elimi klavye'ye götürdüm.

Komutanım: kimsin

Komutanım: ve

numaramı nerden buldun

------------------------------------------------------------