11. Bölüm

Selamssss merhabalarrr

Umarım iyisinizdirrr

Kitabın okunmaları yorumlar beğeniler olunca daha bi heves geliyo insana ama ben çok tadamadım o duyguyu ya kdkdkd

Neyse olay akışı biraz hızlı geçmiş önceki bölümlerde evet ama bi 30 a kadar yada 20 ye kadar gelip öyle düzenlemek istiyorum çünkü kimse kitabın bölüm sayısı azken okumuyor malesef

Neyse çok konuştum sizi bölümle baş başa bırakayımm

İyi okumalar

_________________________________________________kapının önünde dona kalmıştım. Ne çevremdeki silah sesleri nede bağırış sesleri etkiliyordu. Sadece önüme bakakalmıştım. Önce bir kapı kırılma sesi sonrasında bağırış sesi. Babam yerde kanlar içindeydi. Karşımda bir adam bana silah çekmiş birşeyler söylüyordu. Ben onu dinlemiyordum.

Ortamdan soyutlanmış gibi sadece babama bakıyordum sadece babam ve ben vardım. Gözlerim doldu yavaşça "ağzımdan küçük bir "baba" nidası döküldü. Sonra gözlerim yavaş yavaş yukarı çıktı ve silah çeken adamla göz göze geldim. Kısa ve net "senmi yaptın" dedim. Adam anlamayıp "ne saçmalıyorsun" diye sordu. Biraz daha senimi yükselterek "babama bunu senmi yaptın" diye bir nevi bağırdım.

Arkadan ayak sesleri geliyordu. Muhtemelen yandaşları geliyordu ama ben sadece onu öldürebilecek seviyede odaklanmış bir şekilde bakıyordum. Önce alaycı bir gülümsemeyle baktı suratıma. Gülüşü iğrençti.

Gözleri babamın yerde yatan kanlı bedenine gitti. Gülümsemesi iğrenç bir sırıtmaya dönüştü ve "babanımı" deyip küçük bir kahkaha attı. Bu benim için belkide bardağı taşıran son damla olmuştu. Tam ona atılacağım sırada belimde 2 kol hissettim.

Beni geriye çekti. Önümden ise Sarp geçerek adama güzel bir yumruk geçirdi önce "bırak beni öldürücem onu babamı vurdu" diye attığım çığlığı duydu Sarp. Gözleri önce bana dönüp gözlerime dokundu. Elleri adamın kollarını tutuyordu. Dizi ile bacaklarını kitlemişti. Gözleri yavaşça belime gitti ve kaşları çatıldı yavaşça. "Eren kızın belini bırak" diye kükredi. Ben bile korkmuştum.

Eren denen çocuk belimi bıraktı bense hemen adamın önüne gelip yere eğildim. Kendimi durdurmadan sürekli yumruklar atıyordum suratına. Adam konuşamıyordu sadece yumruğumun gittiği yöne doğru kafasının yönü değişiyordu. Gerçi çok sürmeden gözleri kapanmıştı. Sarp adamın gözlerinin kapandığını görünce beni belimden tutup ayağa kaldırdı.

"Bırak beni öldürücem onu babamı vu-"diyecekken babamın yerde kanlar içinde olan bendeni geldi. Hemen gözlerimi yere çevirdiğimde sadece parkedeki kan lekelerini gördüm. Sarp'a dönüp "Sarp babam yok Sarp nerde o nere götürdüler Sarp babam"derken Sarp beni göğsüne çekti. "Şştt sakin ol babanı hastaneye götürüyorlar şimdi beraber oraya gidicez ama sakin olman lazım tamammı" dedi.

Belkide ilk defa bu kadar uzun konuşmuştu ama bunu bile umursayamayacak bir bilinçteydim. "Yürüyebilecekmisin" diye sordu nazik bir sesle. Kafamı sağa sola salladım gözlerimdeki yaşlarla. Bacaklarımın altından bir el geçti belimdeki tutuşuysa sıklaştı ve merdivenlerden inmeye başladı yavaşça.

Biraz yüzüme baktı merdivenlerden inerken. Onun acısını görebiliyordum şuan. Babasını kaybetmişti. Belkide gerçekten benim babamın yüzünden bilemiyordum. Merdivenler bitmiş kapıya yönlendi heybetli vücudu. İstese belki tek koluyla kaldırabilirdi beni

Kapıdan çıkmış arabaya doğru ilerliyorduk arabanın arka kapısının önünde bir asker. Biz arabaya yaklaşınca kapıyı açtı ve çekildi kapının önünden. Sarp bedenimi yavaşça koltuğa koydu ve kemerimi bağladı ve kalkıp kapıyı kapattı.

SARP'TAN

Hera'yı arabaya koyduktan sonra arkadan dolaşıp arka kapıyı açtım ve içeri girdim. Arabayı sürecek olan askere elimle işaret yaptım ve arabayı sürmeye başladı. Heraya döndüğümde koltuğun başına bakıyordu sadece.

Hera'yı anlayabiliyordum. Hayatında sadece babası kalmıştı be onu kaybederse neler yaşayacağını ben bile düşünemiyorum. Bana attığı mesajlara kızdım ilk zamanında ama ona empati yaptığımda aynı hareketi kendimimde yapacağımı fark ettim. O pişman olsada ben olmazdım. O yüzden ona kızmıyordum.

Ben düşünceler içinde dalmışken hastaneye gelmiştik bile hera'ya döndüğümde hâlâ aynı yere baktığını gördüm arabadan inip arabanın arkasından dolaştım ve Hera'nın kapısını açtım ve kokunu tuttum. Kolunu tuttuğumda gözleri bana döndü. "Geldik hadi gel babanı görrmeye gidelim emin ol iyi olacak baban" dedim. Nedense bu kızla bir arada olduğumda dilimin bağı çözülüyordu.

Onu arabadan indirdim ve kucağıma aldım. Ellerini boynuma doladı. Hızla yüreyerek kapıdan geçip danışmaya ilerledim. Danışmadaki kız gülümseyerek bana baktı ve "buyurun beyefendi" dedi. Hera'nın babasını sorduğumda bana ameliyatta olduğunu söyledi.

_________________________________________________bu günlük bu kadar olsun bakalımmm hasta olduğum için anca bu kadar yazabildim ayrıca sınırda koymadım seviliyorsunuz bayyyy