BİR BİLDİRİM
"Sevmek eskisinden de zor yalnızlık ateşten kor."diye mırıldanırken ınstangramda geziyordum.
Yeni taşınmış olduğum Karabüğün sayfasına bakarken biri dikkatimi çekmişti.Bakmak istedim ve bu isteğime karşı koyamadım.Gördüğüm an kalbim hızlanmıştı nasıl bir sosyal medya hesabından birini görüp kalbim bu kadar hızlı atmıştı,daha önce yaşamadığım bir duyguydu ya da yaşadığımı sandığım ama asla yaşamadığım duyguydu.Allah'ım dedim bu çocuk neden bana böyle hissettiriyor her fotoğrafına baktığım da kalbim bir o kadar hızlanıyordu.
Saçları bazı fotoğraflarda kıvırcık bazılarında ize düzdü çözmeye çalıştım en sonunda anladım.Anlamam bu kadar uzun sürmüştü çünkü aklım başımdan gitmişti saçı perma olmalıydı.Kendime kızıyordum tanımadığın bir çocuk içn nasıl bu kadar heyecanlanırsın Merve .
Adı ise bir o kadar güzeldi Yunus Emre Harput.Soyadı adıma ne yakışırdı diye düşünmeden edemedim.
Anlık cesaretle yazdım ellerim değil ,kalbim titredi sanki yazarken.Bekledim bir süre heyecanla ama heyecanım gitgide sönüyordu çünkü yazmıyordu içimden dua ederken buldum Allah'ım nolur yazsın,yazsın diye .
Anladım ki yazmayacak sildim mesajı.Sonra ne mi oldu tekrar yazdım ama bu sefer bir bildirim düştü ekranıma o kadar ümitsizdim ki onun yazacağına ama ta ki onun adını görene kadar "merhaba." Dediğim saçma sapan bir girişe "merhaba "demişti.Allah dedim ne yapacağım? O kadar heyecanlandım ki kalbim yerinden çıkıp sokaklada deli divane gezecekti sanki.
Çok geçmeden yazdım "nasılsın?" Cevabını beklemeye başladım ve artık resmen konuşuyorduk.
Sohbet sohbeti açtı staj için Diyarbakır'a gittiğini öğrendim o otobüste bende İstanbul'dan karabük otobüsündeydim . Bu kadar olmaz dedim içimden çünkü Yenice denilen ilçede okuyordu hiç gitmemiştim .
Belki de onun için gidecektim kim bilebilir ki diye düşündüm .Ve sanırım hayatımda ilk defa bu kadar kibar birisiyle karşı karşıyaydım .O gece sabaha kadar konuştuk en sonunda vedalaşıp uyuduk ve o günden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı.