Siz: Neyime aşık oldun benim?

Siz: Sevilecek bir yanım yok.

Yabancı: Ne demek sevilecek bir yanım yok?

Yabancı: Böyle bir karara nasıl vardın?

Siz: Çirkinim ve çevremdeki insanlar beni sevmiyor.

Yabancı: Sevmiyorlarsa bu onların sorunu.

Yabancı: Ayrıca çirkin falan değilsin.

Siz: Çirkinim.

Yabancı: Sen yoldan geçerken herkes sana bakıyor. Bilmem farkında mısın?

Yabancı: Erkekler sana öyle bir bakıyor ki gözlerini oymamak için zor tutuyorum kendimi.

Yabancı: Yürürken çevrene baksan anlarsın.

Yabancı: Bir daha kendine asla çirkin deme.

Aynadan kendime bakana kadar mesajları gülümseyerek okuduğumun farkında değildim.

Siyah saçlarım ve mavi gözlerim vardı. Dudaklarım hafif dolgun ve burnum düzdü. Kendimi güzel bulmuyordum. Sıradan bir yüzüm vardı.

Asıl garip olan insanların bana bakmasıydı. Evet, etrafıma dikkatli bakmıyordum ama insanlar bana baksaydı fark ederdim.

Hala birinin bana aşık olması çok gerip geliyordu. İnanmayarak sorduğum bir soruydu. Cevabın bu olacağını düşünmemiştim.

Aşık.

Bana aşık.

Yabancı bana aşık.

Güney bana aşık.

Buna alışabileceğimi düşünmüyorum.

Çikolata almak için dışarı çıktığımda etrafıma iyi bakmak için özen gösteriyordum. Rahatsız oluyordum. İçimde buradan koşarak uzaklaşmamı söyleyen bir ses vardı. Markete girdiğimde rahatladım. Gerçekten bakıyorlardı ve bu hiç hoş bir şey değildi. Daha önce dediğim gibi abartılacak bir güzelliğim yoktu. Normal siyah saçlar ve mavi gözler. Ben de herkes gibi insandım.

Çikolatamı alıp hızla eve gittim.

🍫

Bütün gün evde canım sıkılınca yıllar önce aldığım ama okumadığım kitaplardan birine başladım. Okurken kaç saat geçti bilmiyorum ama ikinci kitabın sonuna gelmiştim. Gözyaşlarım benden bağımsız akıyordu. Sonra halimi fark edip gülmeye başladım. Bir kitaba ağlıyordum.

Bağımlılık gibiydi. Okudukça okuyasın geliyordu. Galiba bu tür kitapları okumaya devam edecektim. Telefonuma gelen bildirimle telefonu elime aldım.

Yabancı: Ne yapıyorsun?

Siz: Ağlıyorum.

Yabancı: Neden?

Siz: Kitap okuyordum.

Siz: Üzücü bir kitaptı.

Yabancı: Yani bir kitap için ağlıyorsun?

Siz: Evet.

Siz: Ne var bunda?

Yabancı: Bir şey olduğundan değil.

Yabancı: Tam anlayamadığımdan sordum.

Siz: Tamam.

Siz: Sen ne yapıyorsun.

Siz: İşin yoksa bana yüzünü gösterebilirsin.

Yabancı: Kabul edilmedi.

Siz: Yüzünü gizlemenden çirkin olduğun sonucuna mı varmalıyım.

Yabancı: Hangi sonuca varmak istiyorsan o sonuca var.

Yabancı: Nasıl olsa gerçeği değiştirmeyecek.

Siz: Gerçek olanı görmem için neden yüzünü göstermiyorsun o zaman?

Yabancı: Canım istemiyor.

Siz: Görsem ne olacak ki?

Yabancı: Görmüş olacaksın.

Siz: Yani?

Yabancı: Canım istemiyor.

Siz: Seni gerçekten tanımak istiyorum Yabancı.

Siz: Tek arkadaşımsın.

Siz: Ve isminden başka bir şey bilmiyorum.

Yabancı: Yüzüm dışında ne merak ediyorsun?

Siz: Nerede yaşıyorsun?

Yabancı: Cevap vereceğim şeyler sor Su Perisi.

Siz: Kaç yaşındasın?

Yabancı: 25

Yabancı: Başka?

Siz: Beni nereden tanıyorsun?

Yabancı: Başka?

Siz: Soyadın?

Yabancı: Başka?

Siz: Cevaplamıyorsun ama.

Yabancı: Sen soyadımdan kim olduğumu bulursun. Riske girmeye hiç gerek yok.

Yabancı: Seni nereden tanıdığıma gelirsek, eskiden tanışmıştık. Ama sen beni hatırlamazsın.

Siz: Ne kadar eskiden?

Yabancı: ortalama 15 yıl eskiden.

Siz: Yani biz 15 yıl önce mi tanıştık?

Yabancı: Evet.

Siz: Peki.

Yabancı: Soyadım için de ipucu vereyim.

Yabancı: A ile başlıyor.

Siz: Çok büyük ipucu, teşekkürler.

Yabancı: Bu kadar söylediğime mutlu ol.

Siz: Tamam.

Siz: Çok mutlu oldum şimdi.

Yabancı: Kitap okumayı seviyor musun?

Siz: Aslında pek sevmezdim.

Siz: Ama “İnsan kitap okumayı sevmiyorsa doğru kitabı bulamamış.” derler.

Siz: Ben doğru kitabı biraz geç buldum ama buldum.

Yabancı: Neymiş o kitap?

Siz: Başka?

Yabancı: Taklit mi ediyorsun beni?

Siz: Hayır.

Siz: Niye taklit edeyim ki seni?

Yabancı: Sanki az önce aynı soruyu bende sormuştum gibi geldi de?

Siz: Yanlış gelmiş o zaman.

Yabancı: Peki, sen öyle diyorsan öyledir.

Siz: Tabii ki öyledir.

Yabancı: Bana o kitaptan en sevdiğin alıntıyı yaz.

Siz: “Ben bu gece kendimin kimsesi olmuştum.”

Siz: Bu birinci kitaptan.

Siz: “Ölülerden korkma, yaşayanlar daha tehlikeli,”

Siz: Bu da ikinci kitaptan.

Yabancı: Peki.

Yabancı: Çok mu güzel kitap?

Siz: Çok güzel.

Siz: Param olsaydı bu seri gibi başka kitaplar alırdım.

Siz: Ama hala iş bulamadım.

Yabancı: Nasıl bir iş istiyorsun?

Siz: Yarı zamanlı, cafe restoran gibi bir yerde istiyorum.

Siz: Ama yakındaki cafe ve restoranlarla konuştum, hiçbiri istemedi.

Yabancı: Şimdi benim biraz işim var.

Yabancı: Sonra yine konuşuruz.

Siz: Tamam.

Telefonu kapatınca okuduğum serinin üçüncü kitabını okumaya başladım.

 📖

Kapının çalmasıyla okumam bölündü.