Güney’den

Su Perisi: İlgini ne çekiyor ki?

Siz: Sen.

Su Perisi yazıyor…

Su Perisi çevrimiçi

Su Perisi yazıyor…

Su Perisi çevrimdışı

Kafama yediğim yastıkla Deran’a döndüm. “Bütün gün telefona bakacağına biraz bana yardım et!” Yastığı ona geri fırlatıp tekrar telefonuma baktım. Su Perisi’nin profil fotoğrafını açtığımda yine yastık attı. “Kime diyorum ben? Ya şirkete git -gitmediğin ve telefonlarını açmadığın için babam sana çok sinirli- ya da bana yardım et! Misafir misin sen bu evde?” Ve bir yastık daha fırlattı.

Babam bir şirketin sahibiydi ve benden de müdür olarak çalışmamı istiyordu. Daha önce şirketin önünden bile geçmemiştim, işte o kadar nefret ediyordum oradan.

Telefonumu kapatmadan koltuğun üstüne koyup attığı iki yastığı aynı anda ona fırlattım. “O kız kim?” diyerek telefonumu aldığında yaptığım hatanın farkına vardım. “Su Perisi mi? Senin sevgilin mi var? Güzelmiş bu arada. Kim bu?” Telefonu ondan alıp kapattım. “Seni ilgilendirmeyen şeylere burnunu sokma.”

“Ya abi kim o kız? Tanıdık geliyor ama çıkaramadım.”

“Lara.”

“Gece? Gece Lara Giray değil mi yanlı anlamadım?”

“Evet, o”

“Gece’yle mi konuşuyorsun? Ne zamandır? Niye bana söylemedin? Neredeymiş, ne yapıyormuş? Sen nasıl abisin ya!”

“Sen saniyede kaç kelime söylüyorsun?”

Ciddi ciddi yüzüme bakıp “Bilmem hiç aklıma gelmedi.” Elini sinek kovar gibi salladı. “Neyse, sorularımı cevapla sen.”

“Soruları dinlemedim ki.”

“Gece’yle mi konuşuyorsun?”

“Hatırlat da bir ara sana beyin nakli yaptıralım.”

“Sana yaptıralım o beyin naklini!” Sinirli yüzü bir anda yumuşadı. “Ne zamandır?”

“Hatırlamıyorum, baya oldu.”

“Niye bana söylemedin?”

“Aklıma gelmedi.”

“Ben mi aklına gelmedim?” Bir yastık daha fırlattı.

“Senin gerçekten beyine ihtiyacın var. Aslında zeki bir aileyiz, sen niye böyle oldun ki?”

“Sana çekmişimdir!”

“Sen mi? Bana mı?”

“Neredeymiş, ne yapıyormuş?” Konudan başka bir konuya ışınlanmasına hayranım.

“Kendin bul.”

“Delirteceksin beni! Seninle konuşurken 5 yaş yaşlanıyorum!”

“O zaman şimdiye ölmüş olman gerekmez miydi?”

“Öleyim mi? Ölmemi mi istiyorsun?”

Küçük bir çocuk gibi kollarını bağlayıp arkasını döndüğünde gülmeye başladım. Mutfağa gidip Deran’a soğuk kahve hazırladım. Sehpayı oturduğu koltuğun yanına çekip kahveyi koydum. “Teşekkür ederim abişim!” Gülümseyerek “Rica ederim.” dedim.

Nasıl olmuş??

Yine mi kısa oldu ya bölüm? Bir sonraki bölüm de Güney'in ağzından olacak. Umarım beğenmişsinizdir.