Gece’den

Okuldan çıkmış ve kafeye gitmiştim. Kasada beklerken içeri bir kız girdi.

1.70 boylarındaydı. Siyah uzun saçları ve kahkülleri vardı. Hafif çekik gözlerine siyah uzun eyeliner çekmişti. Uzaktan göz rengini anlayamıyordum ama koyu bir renk olduğu belliydi. Dudakları kendi rengi gibi duruyordu, parlamasının sebebi ise parlatıcı sürmüş olması olabilirdi. Yanaklarında ve burnunun üzerinde hafif çiller vardı. Kulaklarında bir sürü delik vardı ve sağ kaşında piercing vardı.

Üstünde kolları siyah kendisi beyaz ve üstünde siyah yıldız olan kısa kollu göbeği açık bir kıyafet vardı. Altında ise kısa siyah etek vardı. Ayakkabı olarak yüksek tabanlı topuklu ayakkabılar giymişti. Küpeleri yıldızlıydı. Boynunda da üstündekinin altında kalan kolyesi vardı.

Hızla bir masanın yanına gitti. “Aşkım nerelerdesin sen ya?” Yeni gelen kız gülümserken masadki kız hayalet görmüş gibi bakıyordu. “Deran?” Deran kızın karşısındaki sandalyeye oturdu. “Dua et bugün etek giydim, yoksa böyle baktığına pişman olurdun.” Kollarını bağlayıp masaya koydu ardından kıza yaklaştı. Arkadaş mı düşman mı oldukları anlaşılmıyordu.

“Ben seni göndermeden kendin git Deran.” Deran küçük bir kahkaha attı. “Nasıl gönderecekmişsin beni?” Şimdi düşman olduklarına emin oldum. “Şimdi seninle uğraşmayacağım. Ama daha sonra geleceğimden emin olabilirsin.” Bana doğru yaklaştı. “Bir tane soğuk kahve lütfen. Büyük boy olsun.” Parasını ödeyip beklemeye başladı.

Az önceki kız Deran’ın arkasına geçerek saçını çekti. Deran’ın ona bakmasını sağlayacak kadar çekti. “Aşkım biz ilkokullu muyuz? Ne bu saç çekme?” Kızın bileğini tutup saçlarından uzaklaştırdı. “Deran, Deran, Deran… Benim yapabileceklerimin farkında değilsin.” Deran yine güldü. “Ne yaparsın babana mı şikayet edersin beni? ‘Babacım Deran beni dövdü, polise gidelim!’” Taklit ederken sesini inceltmişti. Kız yumruklarını sıkıyordu. Kahvesini alınca “Mervecim, çekil yolumdan aşkım.” dedi Deran. Merve hala yerinde durunca “Peki…” diyerek kahvesini geri bıraktı. Kafedeki herkes ikisini izliyordu.

Deran yumruğunu kızın yüzüne geçirdi. “Çekil dediysem çekileceksin!” Eli sert olmalıydı çünkü Merve yüzünü tutarak yere çömelmişti. “Gece şu kızı dışarı çıkart.” Duyduğum sesle hemen Deran’ın yanına gittim. Beraber dışarı çıktık. -Kahvesini almayı unutmamıştı- “Ben Deran. Anlamışsındır zaten.”

“Ben de Gece.” Deran gülümseyince ben de gülümsedim. Kahvesinden bir yudum aldıktan sonra “Kahve güzelmiş. Neyse, görüşürüz Lara.” dedi ve dudağını ısırdı. “Lara?”

“Yakın bir arkadaşımın ismiydi de karıştırdım. Umarım yine görüşürüz.” O hızla uzaklaşırken ben arkasından bakıyordum.

☕

Eve gelince telefonumu açıp Yabancı’ya yazdım.

Siz: Ne yapıyorsun?

Yabancı: Oturuyorum.

Yabancı: Sen ne yapıyorsun? Eve geçtin mi?

Siz: Evet, evdeyim.

Siz: Kafeye bir kız geldi.

Siz: Adı Deran’dı galiba.

Siz: Merve diye bir kızla kavga ettiler.

Yabancı: Nasıl bir kavga?

Siz: Önce sözlü, sonra Merve onun saçını çekince yumruk attı.

Siz: Kafeden kovuldu.

Yabancı: Daha fazlası yok değil mi?

Yabancı: Merve’ye bir şey oldu mu?

Siz: Burnu kanamıştı, sonra morardı galiba.

Siz: Seni niye bu kadar ilgilendirdi ki?

Yabancı: Merak ettim sadece.

Yabancı çevrimdışı

Deran’ı sevdiniz mi? Başta sevmeyebilirsiniz ama sonradan seversiniz diye düşünüyorum. Önceki bölümdeki Deran’la bu bölümdeki size farklı kişilermiş gibi gelmiş olabilir ama Deran’ın davranışları bulunduğu yere göre değişiyor. Kendisini güvende hissettiği yerde örneğin abisinin yanında çocuk gibi davranabiliyor ama yalnız olduğunda daha başka birine dönüşüyor. İleriki bölümlerde sebebini anlarsınız. Bu arada sonraki bölüm Güney’in ağzından olacak. Sonraki bölümde görüşürüzzz.