Okul çıkışı

Okulun bahçe kapısında bekliyordum babamlar araba ile yanaştılar ben bindim, hastaneye gelmiştik danışmadan katı sorduk danışmadaki kadından katı öğrenince kata çıktık ve odaya girdik odada özgür hocayı görünce şaşırdım oda şaşırdı sonra oturduk ‘hastanemizde oluşmuş bir durum yüzünden buradayız şimdi yan odaya hemşireler kızları ve babalarını tek tek alacak sizden kan alacaklar’ dedi hemşireler bizi çağırınca odaya geçtik ben ve diğer kız oturmuştuk babamlar ayakta bekliyordu ben kafamı koluma çevirdim iğneden hiç korkmamıştım kan alınırken de izlerdim hemşire ‘istiyorsan kafanı çevir bakmak zorunda değilsin’ dedi ‘sorun değil izleye bilirim’ dedim hemşire kafası ile onaylayıp damarımı buldu zaten damarlarım çok belirgindi utanmasalar derimden çıkacaklardı.

Herkes kan verdikten sonra doktor tekrardan konuştu ‘hastanemizin bir hatası olması yüzünden hızlıca halledip en fazla iki saate halledeceğiz’ dedi ve odadan çıktı herkes çıkarken ben odada durdum telefonuma bakıyordum odanın kapısı açıldı umursamadım ‘Asya seni burada görmeme şaşırdım’ özgür hocanın sesi kafamı kaldırdım ayakta dikiliyordu ‘bende hocam’ dedim ‘çok sakinsin karışmış olsan bizimle gelmek zorunda olacaksın zor olmaz mı belki sana kötü davranacaklar’ dedi gözlerine baktım ‘hocam zaten benim için bir şey değişmemiş olur’ dedim ve tekrar telefonuma döndüm yavaş yavaş herkes odaya geldi en son doktor bey geldi elinde dosaya vardı ‘sonuçlar çıktı şimdi okuyacağım, cenk Türk ile Asya Özçelik arsında %90 kan bağı bulunmaktadır, cengiz Özçelik ile aslı Türk arasında %90 kan bağı vardır. Hastanemiz bu durumu oluşturan hemşireye soruşturma açmıştır, böyle bir hata için özür dileriz’ dedi ve odadan çıktı gayet sakin bir şekilde duruyordum ‘bence çocuklar kendi ailelerine gitsin’ dedi öz babam kendi babam onu onayladı, hastaneden çıkmıştık bir saat sonra beni almaya geleceklerdi birkaç t-shirt, eşofman, pantolon ve hırka aldım birde anı kutumu sadece bir sırt çantası almıştım ben aşağı indiğimde geldiklerini gördüm onlar eve gelirken ben evden çıktım sonra arabaya doğru gittik bu adamı hastanede görmemiştim tedirgin oldum daha doğrusu korktum arabaya binince adam konuştu ‘beni görmedin, ben en büyük abin Aybars, avukatım 29 yaşındayım aynı zamanda, peki sen kendini tanıt’ dedi konuştum ‘ben Asya, 17 yaşındayım okuyorum’ dedim ‘hobilerin filan yok mu’ dedi ‘yok, genelde test çözmek zorunda olurdum’ dedim kafasını salladı. Eve gelmiştik Aybars (abi) önde ben arkada bir yere gidiyorduk içerden sesler gelmiyordu korkuyordum ama bunu içime attım ve korkumu gizledim, salon olduğunu düşündüğüm yere girdik herkes oturuyordu ayaklandılar hastanede gördüğüm adam ve kadın da buradaydı ve özgür hocada –bir bu adam eksikti- ‘şimdi her şeyi açıkladım sizlere buda gerçek kardeşiniz Asya’ dedi öz babam sonra herkes oturdu bende boş olacak bir yere oturdum yanıma bir çocuk geldi benim yaşarım da gibi duruyordu ve bana çok benziyordu ‘merhaba’ dedi ‘merhaba’ dedim ‘ben asrın senin ikizin’ ne ikiz mi şok olmuştum ama hemen kendimi toparladım ‘memnun oldum ben Asya’ dedim sonra odadaki tek kadın konuştu ‘şimdi sana bizi anlatayım ben Ahsen anne olurum, bu baban-yan tarafını gösterdi- cenk hemen karşında oturan en büyük abin Aybars yanında ki ikizi Barlas, Barlas abin polis kapının yanına oturan 3. Abin kerem oda doktor onun yanında ki özgür abin galiba tanışıyormuşsunuz’ dedi kafamı salladım 4 abi 1 kardeş veya ikiz ne derseniz. Bu konuşmadan sonra Ahsen hanım bana odamı gösterdi odama çıkınca dolaba kıyafetlerimi yerleştirdim anı kutumu kucağıma alıp yatağıma bıraktım ödevlerim vardı onu yapmam lazım ve test çözecektim kalem kutumu ve ödevimi çıkardım kolay bir coğrafya ödeviydi hızlıca bitirmiştim sonra biyoloji testi çözmeye başladım, testin sonucu 20 doğru 4 boş 6 yanlış vardı yanlış olan konuşlarda hasta olduğum için bilmiyordum sonra saate baktım sekiz olmuştu yatağa bıraktığım kutumu açtım ayakkabı kutusu idi bazı yerlerini bantlar ile yapıştırmıştım üzerinde kağıt vardı kutuyu açıp hepsini yatağımın üstüne döktüm 8. Sınıfta şu anda en yakın arkadaşlarımla tanışmıştım formam vardı üzerinde herkes imza atmış bazıları bir şeyler yazmış bazıları resim çizmişti önünde ve arkasında kocaman 8-B yazıyordu üzerinden 4 okul yılı geçmişti o günleri sadece arkadaşlarımla geçirdiğim zamanları özlüyordum formayı yatağa serdim bir sürü kağıt, hediye vardı kola şişesi vardı imzalı kartlar vardı birde imzalı fora onu çantama koymuştum benim için özeldi çünkü arkadaşım hem kendine hem de bana forma alıp Fenerbahçe’nin futbol ve voleybol oyuncularına imzalatmıştı aslında voleybolcu ablaların imzaları başka bir formada o yüzden iki tane çerçeve lazımdı şimdilik.

Kağıtları açıp okumaya başladım derslerde oynadığımız oyunlar ve konuşmaların olduğu kağıtlardı yada yaptığımız resimler odanın kapısı çaldı ‘buyur’ dedim içeri özgür hoca girdi ‘ne yapıyorsun bücür’ dedi ‘hiçbir şey’ dedim ‘bunlar ne’ dedi kağıtları gösterirken ‘anılarım’ dedim gülümsedim ‘ne gibi anılar’ dedi düşündüm ‘arkadaşlarımla konuşmalarımız oynadığımız oyunlar yaptığımız resimler hediyeler filan’ dedim ‘bu forma ne’ dedi ‘o 8.sınıf arkadaşlarımdan kalma hepimiz yapmıştık’ dedim kağıtları geri kutuya koydum ‘neden gelmiştiniz hocam’ dedim ‘sana bakmaya geldim’ dedi çok merak ettiğim bir şey vardı ‘size bir şey sorabilir miyim’ dedim ‘sor’ ‘hangi takımlısınız’ dedim şaşırmış gibi baktı gözlerime ‘yani Fenerbahçe babam, Aybars abim, Barlas abim, annem, ben ve arsın Fenerbahçeliyiz kerem takım tutmuyor hangi maç olursa onu izliyor’ dedi gülümsedim ‘neden güldün, yoksa sen Galatasaray’ı mı tutuyorsun’ ‘hayır ben fanatik Fenerbahçeliyim’ dedim ‘hatta’ dolaba gittim iki tane forma çıkardım ve gösterdim ‘imzalı formalarım var hem voleybol hem futbol’ dedim ‘bence onları sakla çünkü ikizin alabilir’ dedi tam o anda kapım açıldı içeri tüm herkse girdi ‘ne yapıyorsunuz’ dedi en büyük abilerim olduklarını öğrendiğim Aybars ve Barlas ‘hiçbir şey’ dedim ‘o elinde ki formalar ne Asya’ dedi dedi arsın formanın birini ona uzattım ‘istersen bak’ dedim elimden aldı ‘OHA’ dedi ona baktılar herkes şoktu özgür hoca hariç ‘sen nerden buldun bu formayı ikiz’ bana ikiz demişti şaşırmıştım ‘sadece o değil voleybolda var’ dedim elimdeki formayı gösterirken daha da şaşırdılar ‘arkadaşımın babası Fenerbahçe de çalışıyor arkadaşım kendine ve bana imzalı formalar getirmişti’ dedim ‘formayı neden çerçeve yaptırmadın’ diye sordu kerem(abi) ‘çerçevede duruyordu zaten çerçeveyi almadım’ dedim arsına döndüm ‘istiyorsan sana imzalı forma alabilirim’ dedim bana baktı ‘onu nasıl yapacaksın’ dedi ‘Alp’e söyleyeceğim oda bana getirir’ dedim ‘sana bağlı’ dedi arsın ona isteyecektim ‘bunlar ne Asya’ dedi öz babam ‘anılarım’ dedim ‘ne gibi’ dedi kerem ‘yani 8. Sınıftan bu güne kadar hediye, resim, konuşma kağıtları filan arkadaşlarımla böyle şeyler çok yapıyoruz saklıyoruz’ dedim kafasını salladı ‘siz sormadan söyleyeyim bu 8. Sınıf formam onada arkadaşlarım la yapmıştık’ dedim ve kutuya koyup kapağını kapattım ‘Tamam hadi çocuklar herkes odalarına yatmaya gidiyor’ dedi onu onayladı herkes Arsın formayı ba verecekken durdurdum ‘sende kalabilir’ dedim ‘gerçekten mi’ kafamı salladım odada cenk bey, Ahsen hanım, arsın ve ben vardım arsın bir anda bana sarıldı ‘teşekkür ederim ikiz’ dedi bende ona sarıldım ‘ne demek yeter ki iste i-ikizim’ dedim Arsın bana şaşkın gözlerle baktı ikiz demek içimden gelmişti ‘ne denin sen’ dedi ve daha sıkı sarıldı bende sonra arsında odadan çıktı Ahsen hanım yanıma geldi ‘bir şey istiyor musun kızım’ bana kızım demişti üvey annem sadece biri ile tanışırken kızım derdi şaşırmıştım ve sevinmiştim ‘y-yok teşekkür ederim Ahsen hanım, aslında sadece çerçeve alsanız’ dedim oda onayladı bana sarıldı bende ona sarıldım sonra cenk bey bana doğru geldi korkmuştum ama kaçmadım yanıma geldi ban sarıldı çok büyük bir şok oldum bende sarıldım geri çekildi ve burukça gülümsedi sonra odadan çıkmışlardı anı kutumu yatağımın altına koydum ve yatağa girdim. Birkaç dakika sonra uyumuştum

BÖLÜM SONUU.

HELÜÜÜÜÜÜÜÜ YİNE BEN YİNE BEN SUAN SERİ ŞEKİLDE ATABİLİYORUM HAL HAZIRDA BÖLÜMLERİM VAR AYRICA BİR TANE DAHA GERÇE KAİLEM İTABIM VAR İSTERSENİZ ONADA BAKABİLİRSİNİZZ BİR ADETDE LİSE KURGUM VARRRRRRR ÇOK GÜZEL BİR KİTAP, HİKAYE KURGU NE DİYORSANIZ O OLUCAK FİKİRLERİNİZİ SÖYLERSENİZ SEVİNİRİM BÖLÜMLER UZUNMU ONUDA SÖYLERSENİZ HOŞ OLUR

OY VERMEYİ VEEEE YORUM YAPMAYI UNUTMAYINNNNNNNNNNNNNNNNN