buradaki ilk kurgumm bakalım beğenicek misiniz. lütfen hikayeyi beğenirseniz bir oyu çok görmeyin . çünkü ben ve benim gibi yazar olmak isteyenler sizin ilginizle daha çok yazasamız geliyor. beni anlayın ve lütfen oy verip yorumlar yapın. emin olun bugün bana yarın size.. birde lütfen yorum yapabilirmisiniz yorumlarınız ve düşünceleriniz benim için çok önemlii

uyarı: bu kitap kan, kötü söz,şiddet, ve olumsuz şeyler içerebilir. rahatsız olucaklar lütfen okumasın. +15 yaş kitlesine uygundur.

---

nefes nefese kalmıştım. bugünlük bu kadar alıştırma yeterdi. hayır anlamıyorum biz seri katildik her zaman yanımızda kesici aletler olurdu ne gerek vardı bunlara? boks eldivernlerimi çıkarıp bir kenara fırlattım. "daha çok çalışman gerekiyor kayra. ama gelişme var eskisinden daha iyi savunmadasın" cihan abi yine böbürlenirken gözlerimi devirdim. kenardaki su şişemi alıp kafaya diktim.

"patron görev verdi kayra. " heh yine başlıyorduk. zaten başka ne işi vardı ki ? oturduğu yerden görev vermek kolaydı sonuçta. "yinemi?ne görevi" dedim soğuk bir şekilde. cihan abi elini omzuma koydu "kayra yapma böyle. bu işte çalışmasaydın kim bilir o yerde ölebilirdin" gözlerimi devirdim " keşke bıraksaydınızda ölseydim. büyüdümde noldu başkalarının canını alarak ellerimi kirletiyorum.." cihan abi kaşlarını çattı "ama masum kişiler değiller kayra. patron duymasın patronun babası olmasaydı sen yaşayamazdın ."

" ne patronmuş cihan abi ya? daha ismini bile bilmediğimiz adamdan korkuyorsunuz farkında mısınız ? tek yaptığı oturduğu yerden emir yağdırmak . ayrıca masum ya da değil abi ben insanları öldürmekten yoruldum hergün ellerimde başkasının kanı dolaşıyor.işte babamdan en çok bunun intikamını almak için yaşıyorum. beni o gün sokağa atmasaydı ben burda olmayacaktım" dedim kızgınlıkla. cihan abi sustu bişey diyemedi. çünkü oda biliyorduki haklıydım.

"ne görevi" dedim sakince "şu geçenki psikopat adam var ya mahalleyi rahatsız eden geçende şikayetçi olunmuş ama kanıt olmayınca adamı geri salmışlar. geçen bir çocuğu tehdit etmiş zorla sigara aldırmış patron onu istiyor. ölmüş bedenini." kaşlarım çatıldı. mahalle şikayet etmesine rağmen bu adamı salmaları çok garipti. masumlara dokunmazdık . fakat bazen iş gereği..

"iyi. peki plan ne ?" cihan abi elindeki kağıdı bana uzattı ve adamın resmini gösterdi " adam bu . alkol bağımlısı genellikle geceleri çıkıp bağırır çağırır mahhaleyi uyutmaz rahatsız edermiş.ortada oynayan çocuk bırakmaz gidip rahatsız eder. " kaşlarımı çattım. " abi biz polismiyiz? tamam sorun değil o adamı getiririm ama polisin görevi değilmi bu biz neden burnumuzu sokuyoruz ?" cihan abi bir şey söylemek le söylememek arasında kalmıştı. "söylentilere göre o mahalle patron için önemli bir yermiş. "

küçümsercesine güldüm " seri katilleri yöneten bir patron için önemli şeylerde mi varmış vay be ." cihan abi ne kadar bana kızsada güldü. "neyse.plan şu bir çocuk göndericeğiz fakat sen çocuğun arkasında olacaksın ona zarar vermelerine izin verme. adam seni görürse çocuğa dokunmaz sanırım ama yinede dikkatli ol ve bir yerde saklan . " başımı salladım . "tamamdır gece görüşürüz. şimdi biraz dinleneceğim." diyip eşyalarımı topladım ve çıkışa doğru ilerleyip odama yöneldim..

-----

salonda odama doğru ilerlerken koşan küçük bir bedene çarpmamak için kendimi geriye attım. düştüğümde canım acımıştı. bir kız çocuğunun burada ne işi vardı Allah aşkına ? gözlerimi açtığımda dibimde duran boncuk mavi gözlü kızı görmek beni afalllatı. " özür dilerim. iyi misin ?" sorduğu soru komik geldiğinden dolayı gülmüştüm fakat sinirliydim. böyle bir yerde neden masum bir kız çocuğu vardı ve mutlu mutlu etrafta koşuyordu ? "senin burada ne işin var çocuk ? " tatlı tatlı gülümsemesi ne kadar içimi ısıtsada burada neden olduğunu merak ediyordum. acaba görev için miydi bu çocuk.

"hmm evde biraz canım sıkıldı.. bende kaçtımmm buradaki abilerde beni fark ettiler ve sanırım şuan peşimdeler.. " güldü "ama merak etme izimi kaybettirdim sanırım şuan.. şu dışarıdaki dikenli bahçede beni arıyolar.." bunu beklemiyordum. ağzımdan bir kahkaha döküldü. "ama sanırım abim beni daha fazla merak etmeden gitmeliyim.. " sanırım bu kız biraz fazla yaramazdı. "hey dur bekle. ismin ne çocuk ve abin kim seni ona götüreyim. " tatlı tatlı gülümsedi ve konuştu " benim adım asel . abimde burda zaten onu tanıyor olmalısın." sanıırım buradaki erkeklerden birinin kardeşiydi bu yaramaz. ama burada yaşayan herkesin ailesi ile bir bağı yoktu. biri yalan mı sölemişti ? " abinin adını söylersen abini daha kolay bulabiliriz sanırım" biraz düşündü ve en sonunda söylemeye karar verdi. "abimin adı B-" bir adam elini kızın dudaklarına koyup konuşmasını engelledi

"ah yaramaz kız . demek buradasın hadi gidelim abin seni merak etmiş eminim annen de seni özlemiştir öyle değilmi kayra ablası ?" ne yani bu kızın annesimi vardı. sanırım bu yaramaz bir oyun oynadı . aselin kaşları çatıldı " ama benim a-" aselin lafını bölen adamın aseli kucağına alıp götürmesiydi . oturduğum yerden öylece izledim. asel bana baktı ve gülümsedi . konuşmamıştı ama dudaklarından ne söylediğini anlamıştım. iki ellinide bana doğru salladı " görüşürüz. sen ismini söylemedin ama memnun oldum " gülümsedim . 7,5 yaşımdan beri dudak okuyabiliyordum. çünkü annem beni gizlice aradığında konuşmadığı için dudak hareketleri ile anlaşıyorduk.. o gitmeden dudaklarımı oynattım " kayra" anlamıştı. anladığını gülümseyen dudaklarından anlayabilirdiniz.

aseli görünce küçüklüğüm aklıma geliyordu. bende onun gibi yaramaz bir kızdım. ama benim yaramazlıklarımın ağır cezaları olurdu. küçük bir kızın kaldıramayacağı kadar ağır..

---

oy verip yorum yapmayı lütfen unutmayınnn