ozamann 10. Bölümde gelsinn

​​​​​​sonra ben de yatayımm dkkdkd

​​​​​​iyi okumalarrr

---

bir anda yerimden sıçradım. Gözlerimi açtığımda yanımda baranı buldum endişeli gözlerle bana bakıyordu. Ellerime baktığımda Baran'ın ellerini tuttuğumu farkettim elinin her tarafını tırnak izlerimle doldurmuştum. Tekrardan Baran'a baktım. O ise sanki beni anlamaya çalışıyor gibi bakıyordu. Baran'a bakınca aklıma gördüğüm rüya daha doğrusu kabus gelmişti

Gözlerim dolmuştu. "B-baran-" kendimi daha fazla tutamamış hıçkırarak ağlamaya başlamıştım. Baran endişeli gözlerle hiç düşünmeden bana sarılmıştı başımı omzuna koyup ağlıyordum "şhh tamam geçti.geçti her şey herkes iyi bişey yok ağlama peri kızı. " ondan ayrıldım ve kaşlarım çatıldı

" Baran... Ama asel öl-" bir anda baranın elini dudaklarıma bastırmasıyla sustum kaşları çatıldı sanki bundan bahsetmemi istemiyor gibiydi "hayır peri kızı asel ölmedi. " irice gözlerimi açtım. Ama oda oradaydı "ne?" güldü "bana haber eden kimdi zannediyor dun. O pislikler kızı sizin kapınızın önüne bağlamıştı. Ama asel telefonu çoktan saklamıştı. Ve eğer bir yere bağlanırsa nasıl kurtulacağını çok iyi biliyordu. Hızlıca kurtarmış kendini anahtarı aramış ama bulamamış size bağırmış ama sizde onu duyamamışsınız. O sırada mikrofon dan adamlar sizinle konuşuyordu ve sizi kameradan da izliyordu. Ama kamera dışarıyı görmüyordu. Aselde ona öğrettiğim telefon numarasını çevirdi ve bana ulaştı. " gözlerim şaşkınca açık kalmıştı. Küçücük kız bizi hiç düşünmeden kurtarmıştı. Yada belkide kurtarıcımız ona bunları öğreten barandı. Sahiden baran bunları nereden biliyordu. Aselin yaşadığını duyduğumda daha çok ağlamaya başladım. Kaşları çatıldı " kızım ağla diye anlatmadım ki " bu tepkisi beni güldürmüştü hem gülüyor hem ağlıyordum. O da bu halime gülmüştü " çattık ya. Hemde en delisine "

Biraz daha sakinleşmiştim. Son 24 saat ne yaşamıştık biz. Deli gibi sırıtıyordum hâlâ o da benim bu halime bakıp gülüyordu.

"Şimdi sen bizim kurtarıcımızmı oldun" diye sordum kaşlarım çatılı. E bu gıcık adam sürekli başa iticekti bunu. Yani tamam kurtardı ona bir can borçluyum ama bu ona gıcık gitmediğim anlamına hiç gelmezdi. Güldü " sanırım öyle oldu peri kızı. " sonra taklit yapmaya başladı ilk başta anlamamıştım fakat anladığımda utancımdan kızarmıştım "UKALA, GERİZEKALI, KENDİNİ BEĞENMİŞ EGO, PSİKOPAT kişisi sanırım kurtarıcınız ol-" devamını getirmemesi için dudaklarını ellerimle kapattım.

Hayır hiç birinde haksız değildim ama olsundu duyması iyi olmamıştı sanırım. "Tamam, tamam sus baran. Şimdi benim sana can borcum mu var?He şimdiden söyleyeyim ben sana canımı feda edemem. İlerideki karına acırım bu kadar ukala bir adamla olmak zor. "

​​güldü. "Bana bir can borcun yok peri kızı." sustu ve gözlerini pencereden dışarı sabitledi " olmasın zaten. " sonra hemen kendini toparlayarak ayağa kalktı ve bana baktı "yoksa sana kim ukalalık yapıp seni sinir edicek" diyip arkasını döndü ve arka dan gidip ceketini aldı. O sırada bende güldüm bu adam gerçekten ukalanın tekiydi.

"Nereye? " dedim kaşlarımı çatıp. Gülümsedi " E aselcik peri kızını merak etmemişmidir? " güldüm hemen ayağa kalktım ve hızlıca ondan önce dışarıya çıktım ve arabasına ilerledim. Fakat kapısı kilitliydi "AÇSANA ŞU KİLİDİ GÖTÜM DONDU BE" ona baktığımda kaşları çatık elinde benim ceketimle hızlıca yanıma geldi "kızım sen baş belasımısın? Bu soğukta ceketini almadan dışarı çıkıyorsun. " diyip ceketi üzerime attırdı odun. "Ayı." diye söylendim kendi kendime. Kilidi açtı ve araba şoförünün tarafına geçerken seslendi "yalnız ben duyuyorum dediklerini peri kızı. " gözlerimi devirdim ve ceketimi giyip arabaya bindim. Hemen hevesle sordum "nereye gidiyoruz. Umutta olucakmı. En son umut kötüydü" durdum tekrar aklıma geldiğinde gözlerim dolmuştu " iyileşti mi şuan nerede? Asel de yanındamı bak asel ordaysa umut iyileşmiştir umut çok seviyor ase-"

"Kızım bir motorun soğusun bee bizimkiside kulak. Hastaneye gideceğiz umut iyi onu almaya gidiyoruz zaten ikiside seni çok merak ettiler. Aseli de zor susturdum nasıl kendine benzettirdiysen kızı. Neyse kemerini tak. " söyledği şeye göz devirip kemerimi taktım

Bir adam bu kadar odun olabilir miydi? Hastaneye geldiğimizde hiç beklemeden aşağıya indim ve baranı bekledim. Baran da geldiğinde beraber hastaneye girdik ve odaya doğru gitmeye başladik. Odaya girdiğimizde asel umutun yanında gülerek konuşuyorlardı çok güzellerdi.. Asel beni fark ettiğinde koşarak yanıma geldi "PERİ KIZI! " hemen diz çöktüm ve kocaman sarıldım asele. Aselin mis kokusunu içime çektim benden ayrıldı gözleri dolmuştu "peri kızı iyisin demi. Çok korktuk senin için. O pis adamlar sana bişey yapmadı değilmi. " gülümsedim "yapmadılar miniğim. Zaten hemen geldi abin kurtardı bizi. " gülümseyerek abisine baktı ve onada kocaman sarıldı. Asel Baran'a sarılırken bende hızlıca umudun yanına gittim hiç beklemeden birbirimize çoktan sarılmıştım zaten.

"Özür dilerim umudum. Özür dilerim miniğim hepsi benim suçum affedin beni olurmu? " hem umudun saç larıyla oynuyor hem ağlıyordum. "Kayra abla saçmalama senin ne suçun var? Ağlama bak biz iyiyiz hepsi o pis-" asele baktı ve sustu " o kötü adamların yüzünden " dedi umut. Masum bir çocuğun bildiği tek kelime pislik olabilirdi. Buna kendi içimde güldüm . "Sahi o adamların seninle ne derdi var abla? Neden sana tavşancık diyorlar veya neden bu kadar senden nefret ediyorlar " cevap veremedim çünkü bunun cevabını bende bilmiyordum. Barana baktığımda kaşları çatılmıştı sanki birşeyler düşünüyordu. Arkada gizlediği ellerini sıktığı kolundaki damardan çok belli oluyordu.

"Evet çocuklar biz bir Kayra ablanızla doktor lâ konuşalım sonra çıkalım burdan anlaştıkmı" dedi baran benim cevap verme mi beklemeden. Umut ve asel kafasını salladığında ayağa kalkıp baran lâ dışarıya çıktık. Tam doktor olduğunu düşündüğüm adamın yanına gidiyordum ki baran kolumdan tuttu. Ona doğru döndüm. Ona baktığımda kaşları çatıktı. "O şerefsizler ne istiyordu senden? " dedi. "Bende bilmiyorum. Ben sizin evinize girdiğim günün gecesi bir mesaj geldi umut kaçırılmıştı ve banada konum attılar kurtarmak istiyorsan tam 12 de burda ol diye aseli caddeye bıraktıktan sonra hızlıca arabayla gittim oraya fakat sanırım ben yukarıdan eşya alırken asel beni takip edip arabaya binmişti. Arabada olduğunu vardığımda anladım ve geri de dönemezdim. Arabada kalması gerektiğini söyledim. "

" bana neden haber vermedin? " gözlerinr baktım bir nefret yoktu en azından bana karşı . Sadece ona haber vermediğim için kızmışa benziyordu. "Asel istemedi. Üzülmüştü. sadece umutu görmek istediğini söyledi bir şey yapamadım. "

" kızım sen ölebilirdin. Biliyorsun değilmi? Sen ölebilirdin asel, umut ölebilirdi. Tamam asel konusunda kızamıyorum gizlice binmiş ama en azından neden yanında ortak arkadaş-" durdu derin bir nefes aldı ve devam etti "polise neden haber vermedin. Polisle gidebilir din" sanki buna kendisi de inanmıyordu ama söylemişti işte . Ona bir katilim diyemezdim bu yüzden bahanelerin arkasına sığındım. Cihan abi gile haber verseydim zaten umutu kurtaramazdım.

" korktum. Tek gel dedi yoksa çocuk ölür dedi polise haber veremedim " kızgındı her haliyle belliydi fakat dolan gözlerime baktığında daha fazla üstelemedi ve nazikçe kolumdan tutup odaya yönlendirdi. " evet hazırlanın bakalım çıkıyoruz. " umut ve asel sevinçle birbirlerine baktılar ve asel umutla kendi çantasını alıp abisinr verdi ve ceketlerini alıp birini umuta verdi. Umutta yerinden kalktığında yanımıza geldi. Tam çıkıcakken çalan telefonuma baktım cihan abiydi.

"Siz gide durun bende geliceğim hemen bir arkadaşım arıyorda."

Baran başını salladı ve odadan çıktılar kapı kapandığında aramaya yanı verdim ve sessizce konuşmaya başladım "efendim ab-"

"Kayra sen neredesin Allah aşkına. Ben sana demedimmi bizsiz haraket etme planı bozarsın diye. Ne diyeceğim ben şimdi patrona? Hayır patronu da geç ya sen ölseydin Kayra ben napardım. Sen benim kızımsın ya kızım. Aynı kandan olmasakta öz kızım olarak görüyorum ben seni. Neden hiç beni düşünmüyorsun çok korktu-" eğer daha fazla konuşmazsam cihan abi susmayacaktı. Evet cihan abi benden yaşça büyük 44 yaşında bu yüzden beni hep öz kızı gibi görür.

"Abi kusura bakma özür dilerim. Ben sadece umudu kurtarmak istedim ama şuan iyiyim tammammı korkma sakın. Ben gelicem sonra yanına şuan müsait değilim konuşuruz sonra. " cihan abinin iç geçirdğini duydum "peki tamam dikkat et kendine. Birşey olursa arıyorsun hemen beni. Ayrıca buradakiler planı bozduğun için çıldırdı. Patronla konuşulacak. "

Gözlerimi devirdim. Planmış bla bla bla "tamam abi görüşürüz sonra hadi öptüm. " diyip telefonu kapattım. Patronun beni affetmeyeceği çok belliydi. Acımasız herifin tekiydi bir hata oldumu kendini kapının önünde bulurdun. Ne yapacağımu bilmiyordum ama şuan bunun sırası değildi. Bunu daha sonra düşünecektim.

Derin bir nefes alıp kapıya yöneldim. Kapıyı açtığımda çığlık atmama sebep olan kapıda beni bekleyen kişiydi..

---

AA KUTLAYIN YAZARCIĞINIZI İLK DEFA BU KADAR UZUN YAZDIMM (ellerim artık yok.)

sizce kapının ardındaki kişi kim?

bölümü nasıl buldunuz.

Kayra işinden olacak mı kii.

peki baran ve Kayra nın o kadar sarılıp yine aynı konuma dönüp birbirine hem gıcık olup atışmalarııı

​​​ayayayay ben de yatayım artıkk banada yazık (saat 04:54)

BU BÖLÜM ELİM KOPTU YORUM YAPIP OY VERMEZSENİZ AYB EDERSİNİZ VALLAHİ 🥺🥺