evet kaldığımız yerden gene devam ediyoruzzzz haydi bakalımm. birde lütfen yorum yapabilirmisiniz sizin yorumlarınız ve düşünceleriniz benim için çok önemliii

---

"hazırmısın kayra?" kulaklığımdan gelen ses ile çocukla ilgilenmeyi bıraktım. "hazırız cihan abi. gönderiyorum çocuğu " son kez çocuğa baktım ve göz kırptım. gülümsedi ve adamın yanına doğru ilerledi. bende onları duyabilecek kadar yakın beni göremeyecekkleri kadar uzaktım. plan değişmişti. adamı öldürmeyecek sadece bayıltacaktık. çocuğu farkeden adam çoktan yanında bitmişti. konuşmasından alköllü olduğu belli oluyordu. "pişt velet" yavaş yavaş çocuğun yanına ilerledi. " paran varmı bakalım ?" telefonu çıkarmış olanları kaydediyordum. çünkü patronumuz böyle istemiş bla bla bla. hayır videoyu napacaktı ki ? "yok abi" dedi çocuk korkarak. Arkasında bizim olduğumuzu biliyordu bana güveniyordu. Bana,bir seri katile..

"vardır vardır " dedi adam gülerek çocuğun yakalarından tutup konuştu. "nerden buldun lan bu kadar güzel giysileri . ama tabii sen zengin çocuğusun demi len kereta " yüzümü buruşturdum. adam ellerini çocuğun ceplerinde dolaştırırken konuştu " SÖYLE LAN HANGİ CEBİNDE PARALAR." çocuğun korktuğu titreyen bedeninden belliydi. " abi bende para yok yemin ederim bırak gideyim " ceketinin cebinden cüzdan çıkınca adam sinsice güldü ve içine baktı "vay vay vay.. güzell. bugünlük işimi görür aferin. ama bana daha fazlası lazım . anlıyormusun beni çocuk. para getir lan bana " çocuk cüzdanını almaya çalıştı fakat adam buna izin vermemişti.

"abi yemek param o benim bırak gideyim annem ve babamda yok ztn lütfen ver paramı " adam bunu duyunca sinirlenmişe benziyordu. "NASIL YOK LAN HA NASI YOK " sağ eliyle çocuğun kulağını tutup yukkarı çekiştirdi bunu izlemeye daha fazla katlanamıyordum. "ANAN BABAN YOKSA KİM VERDİ LEN SANA BU PARAYI İT HERİF SÖYLESENE" çocuğun canının acıdığı her halinden belliydi. video kaydını bitirip telefonu cebime koydum. hemen cebimden ilaç çıkardım ve biraz pamuğa sıktım. adamın sırtı bana dönük olduğu için beni görmüyordu. ses çıkarmadan yavaşça adımladım . çocuk beni gördüğünde sevindiğini anlamıştım fakat belli etmememk için yalandan göz yaşları döküyordu.

SİKTİR

saçlarımdan asılmamla ağzımdan bir çığlık kopuvermişti. saçımı asılan kişiyi göremiyordum fakat çocuğun kulaklarını çeken adamla şuan göz gözeydik. o adamda şaşkınlıkla bize bakıyordu. arkamdaki adamın konuştuğunu duydum nefesini yanağımda hissettim "bak sen.. küçük tavşan ava çıkarken avlandı.."