ne yani bu yazarınuz mutlu olmasınmıı

beğeni alıp yotumm yapılmasınmı yazarcığınızaa

o çok beklenen 7. bölümle karşınızdayımm

---

"ya miniğim ben sormaktan usandım sen sordurmaktan usanmadın ne işin var senin buradaa?"asel tatlı tatlı baktı ve ard arda gözlerini kırpıştırdı "umudu almaya geldim peri kızı. neredeler?" ya ben bu çocukla napacaktım geride dönemezdim ki. "hemen abini arıyorum asel gelsin alsın. merak edicek. " elime telefonumu aldığımda eliyle dur işareti yaptı "ya kayra abla lütfen abimi arama nolur. sadece umudu görmek istiyorum." başımı iki yana salladım. "asel sakın arabadan çıkma. ben umudu alıp geleceğim. eğer biri yanına gelirse çığlık at.kapıyı kitle ve ben gelene kadar sakın açma. anladınmı ? "aselin kaşları çatıldı birşeylerin ters gittiğini anlamıştı.

başını olumlu anlamda salladı.hemen arabadan çıkıp mekana doğru ilerledim. öndeki korumalar ben gelir gelmez önüme geldiler "isim lütfen" derin bir nefes aldım umudu alıp burdan çıkıcaktım. "kayra" korumalar başını sallayıp geçmem için yana çekildiler. tam ilerlerken arkaya döndüm ve 2 adamıda sırtından vurdum. yavaşça koridorda ilerledim. tam 4 tane oda vardı. hepsine bakamazdım yakalanma olasılığım büyüktü. yavaşça sağdaki kapıyı açtım. fakat burada eski bir sandalyeden başka hiç bir şey yoktu. kapıyı kapattım ve onun yanındaki oda kapısını açtım . keşke açmasaydımm..

burnundan kanlar akan yere yatmış umutu gördüm. hızlı adımlarla yanına ilerledim ve yanaklarını tuttum "umut iyimisin ? naptı o şerefsizler sana ablacım. merak etme şimdi çıkacağız burdan tamammı?" umut acıyla gülümsedi ve başını salladı "nerdeler?" diye sordum. "üst kattalar abla" hemen umuda yardım edip onu oturttum ve saçlarını okşadım "bak umut şimdi seninde yardımınla bu pis yerden beraber çıkacağız tamammı. hem sana bir süprizim var. asel burda" gözlerini açtı irice " abla onun burda ne işi var. burda olmamalı bulurlar onu" hemen başımı olumsuz anlamda salladım. "merak etme o arabada bekliyor tamammı hiç bir şey yok." başını tamam anlamında salladı fakat ne kadar endişeli olabildiğini gözlerinden okuyordum. asel içindi bu endişesi . kendisinden değil.

"umut şimdi hazırsan burdan çıkacağız tamammı?" umut başını olumlu anlamda salladı. elini tuttum ve ayağa kaldırdım. yavaşça ses çıkarmadan kapıyı açtım ve koridora çıktım. yavaşça dış kapıya ilerledik. kapı kolunu tuttum ve aşağıya çektim

SİKTİR

kapı dıştan kitlenmişti. burada olduğumuz anlaşılmışmıydı? asel iyimiydi. "şimdi napacağız abla ?" korkuyla bana bakıyordu. ama eminim burda başka bir kaçış yolu olmalıydı bir pencere felan. " gel diğer şu iki odaya bakalım umut. pencere bulduğumuz an kırar kaçarız" beraber başka bir kapıya ilerledik ve kapıyı açtık. kapıyı açtığımda içeride 2 yatak vardı. bir masa ve masanın üzerinde iğneler.. herhangi bir pencere yoktu.diğer odaya ilerledik ve yavaşça kapıyı açtım. içeride mutfak vardı. fakat sanki bu mutfak hiç kullanılmamıştı. fayansın üzerinde yığın bulaşıklar. heryer örümcek ağları ile dolu ve içerisi küf kokuyordu. oradan çıktım ve kapıyı kapattım.

o sırada duyduğum sesle yıkılmıştım..

"KAYRA ABLA YARDIM ET" haporlör olduğunu dğşündüğüm şeye baktım. kahretsin aseli bulmuşlardı. şimdi napacaktım? umuta baktığımda gözleri dolmuş hapörlere bakıyordu. daha sonra boğuk kalın ürkütücü bir erkek sesi geldi "Oyun oynamayı sever misin küçük tavşan..?"

---

ÖHÖM

lütfen kızmayın böyle bir yerde kestiğim için jhskhksj

ama 1 2 bölüm hüzünlensekmi diye düşünüyorum hehehe

yorum ve oy yapmayı unutmayınnnn

bölümlerim okunma sayısına göre çok az oy ve yorum alıyor biraz yorum yapıp oy versek de sevindirsek şu gariban yazarcığınızı 🥺