Sabah saat 6 sularında deli gibi çalan zile ufak çaplı küfürler ederek bir eli saçlarında üstü olmadan kapıya koşar adımlarla ulaştı. Kapıyı nefret ederek açarken karşısında mini kot bir elbise giymiş olan Efsun'u beklemiyordu. Efsun'u gördüğü an kapıyı geri kapattı.

Efsun kelimeleri boğazına zorla sıkıştırılmış gibi kapıya bakmaya başladı. Elini uzatıp tekrar zili çaldı. Çaldığı kapı ikinci kez yüzüne açıldı tabi bu sefer Alaz'ın durumu daha müsaitti.

Alaz , Efsun'un bişey demesine izin vermeden işaret parmağını bir çocuğu azarlar gibi kaldırıp sallayarak uyarısını yaptı.

~ Bu anı görmedin tamam mı!

Efsun gülerek Alaz'ı köşeye itti ve içeri girdi. Alaz kızın arkasından bakarken sabır dilercesine nefes aldı kapıyı kapatıp Efsun'un yanına geldi.

~ Evet tabi ki içeri girebilirsin buyur.

Alayla söylediği sözlere Efsun göz devirdi.

~ Evet evet hoşbuldum sağol. Yok yok içecek falan istemem sağol, hazırlan gidelim .

Alaz bıkkın bir nefes verip odasının kapısına yöneldi. Bi an durup arkasını döndü Efsun' a baktı.

~ Ev senin istediğin gibi kullan demicem. Misafir gibi davran birazdan hazır olurum.

Efsun elini sallayarak gülümsedi.

~ Güle güle canım.

Alaz yüzünü ekşilterek bakarken fazla uzatmayip odaya girdi. Efsun merakını babasına karşı bile susturmazdı Alaz dedi diye de susturmazdı o merakı. Önce bi kaç odaya bakıp puanlamış , bundan sıkılınca da mutfağa girip dolabı karıştırmaya başlamıştı. Bulduğu sarı elmayı koltuğa atladığı sırada ısırdı. O sırada Alaz hazır bir şekilde odasından çıkmıştı.

~ Afiyet olsun Efsun hanım işimiz bittikten sonra 1 kilo elma borcunuzu ödersiniz.

Efsun elmayı çiğnemeye devam ederken kafasını salladı.

~ Çok misafirperversin maşallah.

Alaz kafasını sallayarak kapıya ilerledi. Kapının önüne varınca Efsun'a kapıyı işaret ederek kapıdan çıkışını izledi ardından kendisi de çıktı evden. Arabaya gittikleri zaman Efsun sürücü koltuğuna geçerek Alaz'a baktı.

~ Neden seçtin bu mesleği?

Alaz hissizce ;

~ Parası fazla.

Diyince Efsun gözlerini büyütüp Alaz'a döndü.

~ Sen çok kötü bi adamsın biliyorsun değil mi ?

Alaz , Efsun'un bu hallerine gülerken Efsun onun güzel gülüşünü izliyordu. Önüne dönüp ellerini direksiyona koyarak arabayı çalıştırdı.

~ Bak mesela ben lisede sürekli polisiye kitapları okur sürekli çözülmeyen vakaları araştırırdım. Merakım asla tatmin olmadığı için bu mesleği seçtim az da olsa duygu var içimde senin aksine.

Efsun hem anlatıyor hem arabayı sürüyordu. Alaz sessizce fısıldadı.

~ Polisiye romanı ha ?

Efsun'un duyacağı bir şekilde ses tonunu ayarlayıp konuştu.

~ Ben duygusuz değilim sadece biraz soğuk biriyim sen benim aksime fazla samimiyet kuruyorsun. Beni dün tanıdın ama sabah evime baskın yaptın ortaklık teklifi için geldiğin gecede ki gibi..

Efsun gülümsedi. Alaz'ın yüzüne bakmasada Alaz onu izliyordu. Efsun tek kaşını kaldırılarak konuştu.

~ Kendine ait ağır bir silahın var, hoşuna gitmeyene o ağır silahtan bir el ateş açıyorsun sonra köşeye çekilip karşındakinin ifadesini izliyorsun... Hah güzel hatta mükemmel ne bu mesleki alışkanlık falan mı ?

~ Mesleki sır.

Efsun düşünür gibi bir hâli yüzüne taktiktan hemen sonra heyecan ile konuştu;

~ Bak şimdi ben lisede hep merak ettiğim için cinayetler ile ilgileniyordum ve sonunda bu mesleği elde edebildim. Bu da ilk vakam oluyor.

Efsun son cümlesini büyük bir coşku ile sunarken Alaz'ın kafasında yankılanıyordu Efsun'un güzelim sesi.

~ İlk vaka öyle mi ?

~ Evet ilk vaka. Noldu bir sorun mu var , rengin gitti gibi pencereyi açalım mı iyi misin ?

Üst üste binen sorular ile Alaz bunalıyor gibisinden gevşetti kravatını.

~ Annem vefat ettikten sonra ablam benim okumam için küçük ama bize yetecek kadar maaşı olan bir markette çalışıyordu. Her gece saat 19:00 da evde olur ona yaptığım tatsız menemeni çok beğenmiş gibi davranırdı.

Kelimeler boğazına akın ederken önüne kurulmuş bariyer düğüm görevi görüp konuşmasını durduruyordu. Yutkundu. Dikkatle dinleyen Efsun'un yüzüne bakmadan , suçlu bir çocuk edası katarak kafasını eğmiş sözlerini tane tane söylemeye çaba gösteriyordu.

~ Bir gece kütüphaneden eve geldim saat 16:12 idi. Hızlıca yemek hazırlamaya başladım. Ablamın doğum gününe özel pilav , et ve mercimek çorbası hazırlamıştım o kısacık sürede. Saatler bir birini kovalarken zaman baya ilerlemişti.

21:43… ablamı 38. Aramamdan da bir hayır gelmeyince iş yerine gittim. Saatler önce çıktığını öğrenince telaşlandım. Polise gidip ihbar ettiğimde koskocaman 24 saati önüme ittiler. 3. Gün olmuştu bulunamamıştı ablam. 2 gün sonra sınav sonuçları belli olucakti kazanmıştım fakat bu beni hiç mutlu etmemişti. Çünkü ilk vakam ablamdı...

Kafasını arabanın koltuğuna yasladığı sırada yağmur yer yüzüne zihninden boşalan düşünceler gibisinden akın etti. Dudaklarını dili ile ıslatıp kelimelerini tekrar lanet arabanın gergin havasına fısıldadı.

~ Zeliş Akça.

Gülümsedi. Hayatında kalan son kişiyi de ellerinden aldıkları için gülümsedi. Efsun'a çevirdi kafasını, ellerini ağzına götürmüş şaşkınca ona bakan genç kadına aldırış etmeden devam etti.

~ Bir duygu belirtisi bekliyor isen al sana duygu belirtisi. Şunu da unutma ki ben duygularıma yenik düşmeseydim o gün orada o adam ölürdü sağ kalamazdı. Ablamın gönlünü kaptırdığı adamı yok ederdim. Şimdi lütfen gideceğimiz yere sür yağmur yağıyor, yağmurun izleri her zaman yok ettiğine inanırım.

Alaz'ın sözlerinden sonra Efsun arabayı durdurduğunu yeni yeni fark etti. Üstündeki şoku atlatamiyordu. Alaz'a bakmaya devam ettiği sırada gözlerinin ferinden bir yaş süzüverdi. Alaz derin bir nefesi korkunç ortama üfledi ve ardından arabadan inip Efsun'un yanına vardı. Kapısını açıp içerden çıkardı. Ela gözler yağmura ahenkli bir şekilde kızarmış güzelliğini yağmura teslim ediyordu. Alaz gülümseyerek Efsun'u diğer tarafa bindirip kendisi sürücü koltuğuna geçti. Olay yerine yolculuk başlamıştı bile. Efsun hikayeye takılıp sürüklenirken Alaz anlatmamiş gibisinden sürüyordu arabayı.

FLASHBACK ( 5 YIL ÖNCE)

Alaz ablasının kafasının konulduğu şeffaf poşeti eline aldığı zaman kana bulanmış dudaklarına ( katilin öpmekten kanattığı dudaklar.) bakarak gözyaşlarının poşete akmasına izin vermişti. Olay yeri inceleme tarafından elinden alınan ablası incelenmek üzere laboratuvara yönlendirilmişti. O günden sonra patolog olmuş her bulduğu cesedi kendisi incelerdi.

5 yıl boyunca ablasının her istediği konuma yükselmiş fakat hiç birşeyin onsuz zevk vermediğini anlamıştı. Değerler ve değerlere uymayan kültürler. Alaz da erkekti ama bir kadına o denli yaklaşmaması gerektiğini, kadınların zevk uğruna yaratılmış bir bebek olmadığını bilir bir kadını üzmekten hep kaçınırdı. Kadın onun için kutsaldı asla bir obje olmamıştı olamazdı , bu acımasız katliamı yapanlar kültür diyip kurtulur , etek boyuna laf atar ama asla kendisi suçlu sayılmazdı. Lanet olası gözler suçsuz, iğrenç işler yapan kanlı eller suçsuz ama diz boyunda etek giyen kadın suçluydu. Ne güzel Adalet diyip geçiyor elinden geleni de yapıyordu.

Zeliş sevdiği ama hiç bir zaman güvenmediği adam tarafından katledilmiş , tek varlığı olan kardeşine gömsün diye verilmişti.

İfade sırasında tabi ki Alaz da dinliyordu meydana gelen herşeyi.

Katil o an polisin ' Neden yaptın? ' sorusuna karşılık isyan eden tona sahip sesi ile cevap vermesi Alaz'ı ayrı şok etmişti.

~ Onu ben yazdım o benim eserim. Ben onu çok sevdim , sevgim beni hırçınlaştırdı aşk öldürürmüş çünkü ölesim geliyor onun uğruna. Ben bir şairim bilhassa şiirine aşık olan bir katil. Ve ben bi şairim şiirden öte.

Her suçlu haklı çıkmak uğruna debelenirdi fakat bu seferki kurtulma çabasına dair değildi bu adeta içinde yatan canavarın sevgi ile beslenmesiydi. Ablası nasılda böyle bir hata yapar diye çok sinirlenmişti fakat sonralardan saygı duyup kenara çekilmişti. Tabi bunu da katili 1 saat boyunca dövdükten sonra yaptı.

(…)