Merhaba canlarım..

Hepiniz hoşgeldiniz. İlk kurguma şans verdiğiniz için teşekkür ederim.

Biraz heyecanlıyım aslında ama beğeneceğinizden eminim yorum ve beğeni ile beni desteklerseniz çok mutlu olurum.

Neyse çok uzatmadan hikayeye geçelim canlarım.

----------

Koşuyordum nereye gittiğimi bilmeden sadece koşuyordum. Aklımda sadece tek bir düşünce vardı, kurtulmak. Kurtulmak istiyordum bu hayattan, bu yaşamdan bu acıdan. Yok olmak ne güzel geliyordu kulağa. Ölüm, sonsuz bir uyku, cennet veya cehennem.

Anca ölünce mi kurtulacaktım bu acıdan, içimde ki yangından, öldürmelerini istiyordum o zaman öldürsünler de kutulayım.

Allah korkum vardı benim geçmişte her ne kadar kaç kere intihar ettiysem bile artık düşünebiliyordum. Aklım yerindeydi, yapamazdım. Allah'ın bana emanet ettiği canı alamaz kendimi öldüremezdim.

Nefesim ciğerlerime yetmedikce yavaşladım, yavaşladım. En sonunda bacaklarımda derman kalmadığında, ciğerlerim isyan bayrağını çekip oksijen için kıvranırken olduğum yere diz kapaklarımın üzerine düştüm.

Nihayet nefes almayı akıl ettiğimde derin bir nefes almamla öksürmeye başlamam bir olmuştu. Öksürmem geçince nerede olduğumu anlayabilmek için etrafıma baktığımda uçuruma geldiğimi görmüştüm. Buraya uzun zamandır gelmiyordum, onca yolu nasıl koşarak gelmiştim ki.

Gözlerimi kapatıp derin bir nefes almamla burada yaşanan olaylar gözlerimin önünde canlanmaya başlamıştı. Hemen gözlerimi açıp ayağa kalktım. Kafamı sağ tarafa çevirdiğim zaman o kulübeyi gördüm, yani 2 gün boyunca hapis olduğum lanet kulübeye. Kafamı çevirip sol tarafa doğru ilerledim kulübeden olabildiğince uzaklasıp uçurumun kenarına oturdum.

Karşımda ki deniz ile gökyüzündeki yıldızlarla aya baktığımda yüzümde buruk bir gülümseme oluşmuştu. Burayı ne olursa olsun seviyordum çok acı çekmiş olabilirim her şey burada başlamış olabilirdi ama bu manzarayı seviyordum, bu manzarayı özlemiştim. Doğayı seviyordum, denizin gökyüzü ile uyumunu yıldızları ayı ve güneşi, ağaçlarla çimenlerin uyumunu, çimenlerle çiçeklerin birleşimini, toprağın bitkilere can vermesini seviyordum ama en çok da doğanın kokusunu severdim. Onları gördükçe içim huzur doluyordu sanki biraz da olsa acımı unutmamı sağlıyorlardı.

Pantolonumun arka cebinden sigara paketim ile çakmağımı çıkardım daha açılmamış olan paketin ambalajını yavaş hareketlerle açıp içinden bir dal çıkarıp dudaklarımın arasına yerleştirdim uçunu alevlendirip derin bir duman soludum. Dumanın ilk buğazımdan geçisini hissettim ciğerlerime dağılmasını bekledim. Kuruyan boğazım için bir kaç kere yutkunup başımı gökyüzüne kaldırıp dumanın dudaklarımın arasından çıkmasına izin verdim.

Dudaklarımın arasından özgürlüğüne kavuşan dumanın gökyüzünde dans ederek dağılmasını izledim bir süre. Arka cebimde ki telefonun titremesi ile gözlerimi karşımda karanlık denize çevirip telefonumu çıkardım. Ekrana baktığım zaman annemin aradığını gördüm. Onu endişelendirmemek için yeşil butonu kaydırıp hoparlöre aldım.

-Deniz neredesin kızım sen yine. Geceleri gel demiyormuyum ben sana.

-İşim var. hafta sonu o adam evde olmazsa gelirim yanına, beni merak etme Umut'larlayım Maria annemin selamı var.

Deyip gözlerimi devirdim. Yine yalan söylemiştim masum meleğime ama onun daha fazla üzülmesini endişelenmesini istemiyordum.

-Tamam kızım tamam. hafta sonu bekliyorum mutlaka gel sürprizim var. Bu arada sende Maria, Umut ve Ümit oğluma selam söyle öptüm hepinizi.

-Tamam anne iletirim, görüşürüz.

deyip cevap vermesini beklemeden kırmızı butona basıp aramayı sonlandırdım. Derin bir nefes alıp elimde kendiliğinden biten sigarayı atıp yenisini yaktım. Gözlerimi yine karşımdaki sonsuzlağa çevirip düşüncelerimden kurtulmaya çalıştım.

Hakan'ın yüzü gözlerimin önünde canlandığında daha fazla burada duramayacağımı anlayıp yanıma koyduğum telefonu alıp Emre'nin numarasını tuşladım. Telefon ikinci çalışta acılınca karşıdan ses gelmesini beklemeden konuşmaya başladım.

-Emre yanında bizimkiler varsa benim olduğumu belli etmeden uzaklaşsana sana zahmet.

Telefonun diğer uçundan bir kaç tıkırtı ve uzaktan konuşma sesleri geliyordu, bir süre bekledikten sonra Emre'nin sesini duyabilmiştim.

-Noldu Deniz bir şey mi oldu, iyi misin?

dediğinde içimden gerizekalı deyip göz devirmem bir oldu.

-İyim yok bir şey yolda kaldım gelip beni alabilecek misin?

-Nerdesin?

-Uçurumdayım geriye doğru yürüyeceğim şimdi yol üzerinden alırsın beni.

-Ne? Tamam bekle orada kımıldama 1 saate orada olurum.

-Bekleyemem senin geleceğin yol üzerinden yürüyeceğim.

Deyip aramayı sonlandırdım.Uçurumun kenarından dikkatli bir şekilde ayaklanıp yerde duran sigara paketini cakmağımı alıp geri arka cebime yerleştirdim. Hafif başım dönsede umursamayıp geldiğim yoldan yavaş adımlarla yürümeye başladım.

---------------------------------

TATATATATA... BÖLÜM SONU CANLARIM. BİLİYORUM, BİLİYORUM BÖLÜM KISA AMA İLK BÖLÜM İDARE EDİN BÖLÜMLER HIZLI GELECEK EN AZINDA İLK 10 BÖLÜM HAZIR HER GÜN YAYINLAYACAĞIM.

SİZDEN RİCAM BÖLÜM HAKKINDA YORUMLARINIZI BELİRTMENİZ BU BÖLÜM BİRAZ SAKİNDİ KABUL AMA DAHA YENİ BAŞLIYORUZ DEĞİL Mİ?

NEYSE BİR AKSİLİK ÇIKMAZSA CANLARIM 2. BÖLÜM YARIN GELİYOR....

GÖRÜŞMEK ÜZERE SEVGİLERLEE KALIN ÖPTÜM HEPİNİZİ.....