İyi okumalar...

✨🌸🐝

Kalkar diye umut etmiştim fakat kalkmadı yanına gittim. "Davien bey iyimisiniz" Bedenini salladım fakat tekli vermiyordu. Onu öldürme ihtimalim olmuş olabilir mi . Bilmiyordum ama şuan kimseye bunu söyleyemezdim ayıktığında ailesine söylerdi ve bize karşı düşmanlıkla ne yaparlar bilemem bu yüzden o uyandığında kimseye bir şey anlatamaması lazım babamın duymaması lazım.

Aklıma tek bir yer geliyordu. Evimizin yanındaki depo vardı depo evin zeminine doğru gidiyordu iyide o aşağı doğru merdivenlerden bu adamı nasıl indirecektim. Bir şekilde çekiştirip sürükleyip onu ortadan kaldırmam lazımdı.

Yazar noti:ortadan kaldırmak??????

Davien'in baş tarafına geçtim. Kollarının altından ellerimi geçirdim. Acayip ağır olmasına rağmen direndim. Davien'i sürükleyerek en sonunda depoya vardım. Davien o kadar ağırdı ki kollarım titriyordu. Deponun kapaklarını açtım. Merdivenler birkaç basamak olsa bile gözümde büyümüşlerdi. Ellerim belimde iken bir Davine birde merdivenlere bakıyordum. Bu maymun cüsseli adamı o merdivenlerden nasıl aşağı indirecektim.

"Yaparsın sen Lidya.!" Kendimi cesaretlendirdim ve işe koyuldum. Tekrar kolların altından tuttum ve yavaşça sürükleyecek ken ellerimde güç kalmadı ve ellerim boşa düştü. Ellerim boşa düştüğü vakit Davien ellerimden kayıp merdivenlerden aşağı yuvarlandı.

YN:Davien'in yerinde keşke George olsaydı 😏

İki elimle ağızıma kapattım. "Ben ne yaptım?" Merdivenlerden aşağı yanına indim. Adam benim yüzümden beyin kanaması geçirmezse çok şanslı yada kafatası çok sağlam neyse neyse bunları düşünmeye gerek yok Lidya ,kendime gelebilmek için kafamı iki yana salladım. Davien in yanına çöktüm. Tekrar davieni salladım belki uyanırdı. Ama kaçmasına izin veremezdim eğer uyanırsa kaçardı ve bizim başımıza bela olabilirlerdi bu yüzden uyanmadığı için hazır fırsat bu fırsat depoda olan plastik kelepçelerle ellerini arkadan bağladım ayaklarını başta bağlanmakta tereddüt ettim ama ayaklarınıda bağladım.

Geri merdivenlerden yukarı çıktım. Deponun kapalarını kapattım ve asma kilit taktım. George'un yanına gittim. Tahmin ettiğim gibi mutfaktaydı nefes nefese beni gördüğünde gözleri kocaman açıldı. Yanıma geldi. "İyimisin? Noldu orda?" Ona anlatmalıydım başka kimseye gidemezdim. Elini tutup çektim ve fısıldayarak "Gel benimle burda anlatmam." Dedim.

Odama doğru giden merdivenlere baktım. Çok uzundu ve o merdivenleri çıkacak halim yoktu. Bacaklarım, ellerim ve kollarım titriyordu. Sadece salondaki kanepeye ilerleyebildim ,oturdum. Biraz tekli kanepede soluklanırken, George ayakta telaşlı bir şekilde başımda bekliyordu. "Ne oldu anlatacak mısın?" Daha sonrasında George'a doğru kafamı kaldırdım. "Ben çok kötü bir şey yaptım!" George beni anlamadı ve kaşlarını çattı. "Ne yaptın?" Tekli kanepenin köşelliklerini elimle sıkıştırdım."Davien'i bayılttım!!" George bunu duyar duymaz kolumu tututup Sıkıca sıktı. "Lidya!! Sen ne dedin?"

Kollarım zaten Davien'i taşımaktan acıyordu, George'da kolumu o kadar sıkmıştıki canım daha çok acıyordu. "George bırakır mısın?gerçekten bilerek olmadı." George'un bana o sert davranışına karşı gözlerim dolmuştu. George'un gözlerine bakmaya devam ediyordum ama kendimi zor tutuyordum.George etrafına bakındı ve sesi kısık bir şekilde. "Sen ne yaptığının farkınadamısın başıma ne büyük bela açtığından haberin var mı?" Ben bilerek yapmamıştım, George bana neden böyle davranıyordu? George'a baktım gözlerimi kırpıştırdım. Boğazımın düğümlenmesiyle sesim titrek bir şekilde çıkıyordu. " George ben gerçekten bilerek yapmadım!" George kolumu bana doğru iterek bıraktı. "Sana güvenende hata zaten." Artık gözlerim iyice dolmuştu. Yanağından akan gözyaşları yanağımı ıslatıyordu,George'a bakamıyordum ve bende başımı öne eydim. "Nerede şimdi o?" Gözyaşıma hiç tepki vermeden Davien'nin nerde olduğunu sormasına şaşırdım.

Gözlerimdeki yaşları silip nefesimi düzenledim. "Dışarıdaki depoya kapattım onu" George derin bir nefes verip dışarıya doğru ilerledi. Omuzunun üstünden bana döndü, sert bir şekilde. "Takip et beni!" Kafamı salladım ve titreyerek tekli kanepeden kalkıp George un dediği gibi onu takip ettim. depoya geldiğimizde asma kiliti söktük ve deponun kapısını açtık. Merdivenlerden aşağı indiğimizde Davien uyanmıştı nasıl yaptı bilmiyorum ama dizlerinin üstüne oturmuştu bizi fark etmesiyle dönüp sert bir bakış attı, zaten korkuyordum bana o kadar sert bakması iyice titrememe neden oldu.

İğneleyici bir tavırla George'a konuştu."Vay vay kimler gelmiş." Gözleri çok sertti. "Başka birisini bekliyordun galiba." George'a kin besler gibiydi ikisinin arasında neler geçti çok merak ediyordum. "George seni daha erken bekliyordum bu konumuza nişanlını da mı karıştırdın siktigimin orospusu seni..." bana dönüp baktı ve Davien güldü ve geri Georgea döndü. " Onun haberi yok değil mi?" George un gözleri kocaman açıldı ve kaşlarını çattı. George davien'in bu sözüne sinirlendiği belliydi, ama bende merak ediyordum benim ne bilmem gerekiyordu, sormaya karar verip George'un omzuna dokundum "George neyi bilmiyorum?" Meraklı gözlerle George'un bana açıklama yapmasını bekliyordum. Ben neyi bilmiyordum. Davien o kadar ciddi bir ima ifade ile söylemişti ki sebepsizce kötü bir cevap bekliyordum.

Omuzuna dokunduğum da George omzunda olan elimi geri itti. "Seni ilgilendirmez" Demesi ile kalbime bir ağrı girmişti. Bana neden böyle davranıyordu Davin hafifçe sırıttı.

" Bence en çok onu ilgilendiriyor." Davien ve George arasında kalmıştım. Davien'nin bildiği bir şeyi ben niye bilmiyordum.George benden ne saklıyordu. George bir adım Davien'nin üstüne yürüdü. "Onu ilgilendiren bir konu yok Davien." Ona ismiyle seslenmişti demekki baya yakın vakit geçirmişlerdi.

Davien'nin bakışları dikleşti. "Senden öğrenemeyecekse benden öğrensin ne dersin George?" George'un sinirden dişlerini sıktığını görebiliyordum. "Ne yani her gece başka ka- Davien'nin sözünü bitirmesine izin vermeden Davien'nin çenesine doğru yumruk attı. George'un bu haraketine tepki veremeyen Davien elleri bağlı olduğundan dengesini sağlayamadı ve yere yığıldı, George'un kollarından tuttum. "George sen ne yaptın.?" Sinirli sinirli nefes alıp veren George depodan dışarı çıktı

YN: gerizekalı ne çıktısı kaçtı işte korkak george (sanki yazan ben değilim ha korkmayın benden ama bayılıyorum bunu yapmaya)

Davien yerde gülüyordu. Neden böyle bir tepki vermişti ki? Anlayamamıştım. George'nin arkasından yukarı çıktım. Kolunu tutup kendime doğru çevirdim. "George ne oluyo? Neden yaptın bunu ?" Beni fark edince beni iki omuzumdan tuttu ve sarsarak. "Ona asla güvenmemelisin onun dediklerine inanmamalısın" Bilidiğim şeyleri tekrar dan söylüyordu. Hemen sonrasında gitmek için bahane uydurdu.

"Benim bahçede işim var ayrıca şu Davien bozuntusuna ayrı bir sinir oldum. Biraz kafamı dağıtıcam."Beni bırakıp uğraştı bahçesine ilerlerken geri bana omzundan bakarak yüzünü döndü. "Davien'e yalvar yakar bir şey yap paramı geri al." Arkasını döndü ve bahçesinde gözden kayboldu Davien'nin yanına geri döndüm.Davien hala yerde uzanıyordu "Davien iyi misin?" Davinin yanına çöktüm kafasını kaldırıp bana baktı "Evet evet iyiyim." ağzının patlamasına ve kanamasına rağmen sırıtıyordu. Başımı eydim çünkü yüzüne bakamıyordum. "Ben gerçekten Georgeun ve aynı zamanda kendi adıma özür dilerim dedim." Davien'e bu tarzda davranmak istememiştim her şey o dikleşmem yüzünden olmuştu.

Umarım beğenmişsinizdir arılarım

Yorum bırakın noluyyyyy

🐝✨🤧