Evet ilk defa bir seri yazıcam ve burda sizlerle paylaşmak istedim umarım beğenirsiniz

İyi okumalar 🤧🌺✨

Her zaman olduğu gibi camdan dışarıyı

izlerdim.Dışarıdaki uzun arazimiz,yeşil çimenler ve ağaçlara vuran güneşin yansıması beni rahatlatırdı. Babam gene evde değildi evde sadece ben , hizmetçiler ve birde o olurdu.

O benimle her zaman oyun oynar vakit geçirirdi.

Onu o kadar derin düşünmüş olmalıyım ki omzuma değen eliyle irkildim.

"hey ! Sessizce arkadam niye yaklaşıyorsun ?"

Derken kafamı ona doğru çevirdim . Onun yeşil gözleriyle gözlerimiz buluşmuştu , o çok yakınımdaydı.

Hayır neden bu kadar yakınsın hayır , kalbimi kontrol edemiyordum. Ona baktıkça kalbim sıkışıyordu . Ve bana iyice yaklaşıp alnımdaki siyah kahküllerimi eliyle kenara çekti . Bana iyice yaklaştı ,pencereyle onun arasında kalmıştım anlını anlıma koydu."Ateşin yok . Neden bu kadar kızardın o zaman Lidya ?"Onu iki elimle omuzlarından ittirerek kendimden uzaklaştırdım."Seni ilgilendirmez George !"

George onu ittirmemle birlikte geriye doğru afalladı ."Ah! Anlıyorum anlıyorum ,büyüdükçe hormonların değiştiği için böylesin dimi." Cidden bunu demek zorundamıydı."Ne saçmalıyorsun sen George ! Bunun hormonlarımla alakası yok"George gözlerini kırpıştırdı ve "O zaman neden bu kadar sinirlendin Lidya ?" Şuan durduk yere sinirlenmiştim hiç düşünmeden."Ah! Lütfen çık odamdan George."

Pencereye yüzümü geri döndüm. George arkamda kalmıştı tahmin edebiliyordum yüzündeki ifadeyi şaşırmıştı oda beni önemsiyordu ama ona onu sevdiğimi söyleyemezdim. George şaşkın bi halde "Ama.."

Yüzümü hızlıca tekrar George 'a dönüp"George ! Lütfen çık odamdan."Onu şuan görmek istemiyordum. Onun önünde ağlamak istemiyordum ,gözlerim yaşlarla dolmadan çıkmasını istiyordum. "Nasıl isterseniz hanımım. "

İki elini karnında birleştirdi ardından o kahverengi saçları aşşağı düşücek şekilde kafasını bana karşı eğdi. Onu öyle gördükçe içim parçalandı. George kafasını geri kaldırmasına rağmen gözlerime bakmamıştı. Odadan yavaşça çıkışını izledim .Onu incitmiştim ona niye bir anda sinirlenmiştim aslında kendime kızıyordum asla ona olan hislerimi söyleyemeyecektim.

"ah aptal Lidya aptal ! Neden bu kadar korkaksınki ."

Ertesi sabah :

Dün George yanıma bir daha hiç uğramamıştı. Bütün gece kendime kızmıştım daha sonrasında da galiba uyuyakalmıştım. Gözlerimi açtığımda hizmetçiler etrafımda fıldır fıldır dolaşıyordu ."Milly bu gürültüde ne ? Niye bu kadar acale ediyorsunuz ?" Millet bana doğru hızlıca döndü. Elindeki tepsiyi başucumdaki komidinimin üstüne bıraktı.

Benim uyandığımı fark eden diğer hizmetçiler dışarı çıktı .Milly ve ben odada tek kalmıştık."Babanız askerden dönüyor ve büyük bi kutlama verecek onun için hazırlık yapıyoruz hanımım." Benim tanıdığım babam kutlama yapmaz bu işte bi işler bakalım neler olucak.

"İyide hiç bi zaman babam gelişini kutlamadı .

Niye birden böyle bir şey yapmaya karar versinki?" Kafamdaki soruların cevabı Millyde olabilirdi."Bizde en az sizin kadar şaşkınız hanımım . Hanımım sizin için bi elbise getiriceğim , lütfen onu giyin babanızın istediği üzerine ..."Babam beni her zaman prensesler gibi giydirmeye ve süslemeye bayılırdı ,tabi dövüş eğitimlerde bu kural geçerli değildi. " Anladım Milly"

Milly hızlıca elbiseyi getirmek için başını eydi ve odamdan çıktı. Bende yıkanmak İçin Pembe mermerlerle süslü banyoma yeltendim. Banyomdan çıktıktan sonra Milly 'nin benim için getirdiği elbiseyi gördüm. Elbiseyi giyip üstümde incelemeye başladım.Fıstık yeşili renkteydi kolları ve eteğinin uçları fırfırlıydı , belimi sarıyordu kalçamdan itibaren aşşağı tül etek şeklinde dizlerime kadar iniyordu üstüme tam gelmişti .Babam kızını iyi tanıyordu.sırıttım

Milly sırıtışımı fark etmiş olmalıki "Hanımım kimi aklınıza getirdinizde böyle sırıtıyordunuz?"

Milly biran için böyle bir şey söyleyene kadar aklımda George yoktu Milly 'nin bu tavrı üstüne gözümün önüne George 'un üzgün hali geldi." Lütfen Milly kimi getirmiş olabilirim?"Milly elini yumruk yaparak ağızına götürdü,hafifçe kıkırdadı ve Kaşlarını kaldırdı."Belki George 'u hanımım , siz 14 yaşınızdan beri yakınsınız neredeyse beraber büyüdünüz hanımım." Evet George ile tam 3 sene beraber geçirdik. Bu sene doğum günümde 4'üncü senemiz olucak. "Haklı olabilirsin Milly . Fakat ben asla George'a o gözle bakmam."Desem bile kalbim beni dinlemiyordu kendi başına haraket ediyordu. "Afedersiniz hanımım ama dün gece öyle demiyordunuz." Hızlıca kafamı Milly'e döndürdüm. "Ne ! Ne demişim ben Milly ?" Umarım kötü şekilde bişeyler dememişimdir."Hatırlamıyorsunuz yani." Ağızında olan elini ç indirdi ,ellerini göğsünde birleştirdi. Kaşlarını hafif çattı,düşünüyordu. Onu öyle görünce benimde kaşlarım çatıldı. "Lafı dolandırma ne demişim ben !" Gözlerime baktı. "Gece odanıza tütsünüzü bırakmak için girdiğimde, George diye sayıklıyordunuz hanımım ."

Milly'nin bunu duymaması gerekiyordu neden bunu duydukki gözlerimi sıkıca kapatıp kafamı iki yana hızlıca salladım hayır hayır hayır "Üzgünüm hanımım. İyimisiniz?" Kafamı kaldırıp Milly'nin gözlerine baktım , suratımı ciddi tutmaya çalıştım. Gözlerimi geri üstümdeki elbiseye çevirdim."ah evet iyiyim ,sadece dün George'la biraz tartışmıştık belkide ondan onun adını sayıklamış olabilirim. Biliyorsun ona değer veriyorum .Fakat ona aşık değilim bunları karıştırmayın lütfen!"Sert bi şekilde Milly'e yandan baktım. Bakışım üzerine Milly kafasını önüne eydi."Tabi hanımım karıştırmam."

Hazırlıklarımız tamamdı akşam olmuştu bile ayakkabım, saçım ,takılarım ve elbisem baştan sona harika görünüyordu. Aklımda tek bi soru vardı acaba George'da orda olucak mıydı?

Ana büyük davetlilerin olduğu salona gittim .

Kapılar açıldı babamı karşımda görünce aşırı heyecanlanıp babama koştum.Babamın yanında beni eğiten asker arkadaşı da vardı .adamın bi gözü ve bi kolu olmamasına rağmen beni eğitirken çok zorlamıştı onun sayesinde kimseden korkmuyordum "George harici" . Babamım asker arkadaşına selam verdim. Babamı öptüm sıkıca sarıldım ,oda bana sıkıca sarıldı. Ben babama sarılırken arkamdan bi ses duydum "George buraya yardım et " bu ses Milly'nindi hemen hızlıca arkama döndüm. "Baba benim işlerim var yanına gene uğrarım."Dedim babam sadece başıyla onaylayıp anlıma öpücük kondurdu.

Hiç saygımı bozmadan yavaşça yanlarından ayrıldım. George'u hemen görmek istiyordum. Hızlı adımlarla George'nun yanına gittim. Tahminimce George Milly'nin yanında olmalıydı.Milly'nin yanına vardığımda "Hanımım George'u arıyorsunuz değil mi"Kafamla onayladım ,Milly eliyle dışarıyı işaret etti. "Teşekkürler" hızlı adımlarla dışarıya açılan kapıya geldim. Kapıyı açtığımda gördüğüm ilk şey George'un dışarıdaki merdivenlere oturmuş soluklanışıydı. Sağ elindeki mendille terini siliyor bir yandan da sigarasını içiyordu,onun sigara içişini çok seviyordum saatlerce izleyebilirdim. Çünkü bunu George yapıyordu. Aramızda bir kaç minik merdiven vardı sadece beni fark etmesi an meselesiydi.

Ve George beni D fark etti ve bana doğru hızlıca döndü şaşkınlıkla ,sigarasını hemen söndürdü. Oysa daha yeni yakmış duruyordu. Hızlıca üstünü başını düzeltip ayaklandı."Ah şey özür dilerim hanımım."Dedi ,şaşırdım gözlerimi kırpıştırdım bana halen kızgın mıydı."Hayır sorun değil . Ayrıca bana şuan "hanımım" demene gerek yok . Biz bizeyiz sonuçta."

Onun gözlerinin içine bakarak gülümsedim.

Ondan beklentilerim vardı. Keşke çık odamdan dememe rağmen bile gitmeseydi çekseydi kendine öpseydi beni nolurdu sanki bu düşünceler yüzünden tekrar kızarmıştım. Onu her görüşümde kalbimi kaplayan alev öldürücek derece harlamlanıyordu."Hayır siz benim hanımımsınız isminizle hitap edemem."dedi."Bu zamana kadar hanımım diye hitap etmedin şimdi niye durduk yere böyle

davranıyorsun,anlamıyorum ."Bana hanımım demesi hiç hoşuma gitmezdi. Bunu yapmasının tek açıklaması bana halen kızgın olmasıydı."Ben bu zamana kadar bi hata yapmışım belliki affedin beni ."Karşımda tekrar başını yere eydi.

"Asla benim ne düşündüğümü umursamıcaksın dimi?"George sanki bu tarz bir şey diyeceğimi tahmin edememiş gibi afallamış şekilde gözlerim baktı. "Hayır ben ..."

Umarım ilk bölümü beğenmişsinizdir

Yorumda belirtin lütfennn🥹

Yazım hatalarım yada noktalama yanlışlarım illaki olmuştur kusura bakmayınn pek yazan biri değilim çünkü