Önceki bölüm beklediğimden fazla umarım bu bölümüde beğenirsiniz

İyi okumalar🫶📖

—————————————————————

Emre bir anda oturduğu yerden kalktı ve Hayat'ın önüne oturup bacağını kendisine çekip masaj yapmaya başladı "Tekin! Git bir krem al" Hayat'ın yüzü utançtan ve şaşkınlıktan kıpkırmızı olurken Açelyanın gülümsemesi ise daha da büyüyordu.

Kısa süre sonra Tekin elimde ağrı kesici krem ile gelip Emre'ye verdi ve tekrar gitti. Emre Hayat'ın bileğini bu kremle olmaya devam etti ama Hayat bir anda ayağını çekti "Kendim yaparım hem köpeğini almaya gelmedin mi al git işte" Emre dudakları yana doğru kıvrıldı "Benim evimden beni mi kovuyorsun" Emre tekrar Hayat'ın bacağını kendine çekti ve masaj yapmaya devam ederken tekrat konuştu "Bırak yapayım hem seninle konuşmamda lazım" Açelya gülümsemesini hiç bozmadan abisine döndü "Ne konuşucaksın abi ilan-ı aşk mı edeceksin yoksa" Açelya'nın gülümsemesi yüzüne yediği yastıkla son bulmuştu.

Yastığı atan kişi Emre'ydi ve sert bir sesle konuştu "Saygılı konuş abinim ben senin, hem sen oğlumun yemeğini verdin mi bugün hadi git yemeğini ver hayvancağızın" Açelya tam itiraz edip mamasını veridiğini söyleyecekken abisinin neden onu gönderdiğini anladı ve abisine göz kırpıp kapıya ilerledi "Ay demi unuttum ya neyse siz konuşun" Emre Açelya salondan çıktığı zaman Hayat'ın bileğini bıraktı ve Hayat koltuğa oturduğu anda ona yaklaştı ve sırıtarak yüzüne bakmaya başladı.

Hayat ne oluğunu anlamaya çalışarak ondan uzaklaştı Hayat uzaklaştıkça Emre yaklaştı bir kaç seferden sonra artık koltukta yer kalmayınca Hayat ayağa kalktı ve diğer koltuğa ilerledi ama Emre onu kolundan tutup tekrar koltuğa oturttu. "Bi dinle sana vazgeçtiğimi söylemem lazım dün söylediğim her şeyi boşver hepsi geçersiz" Hayat neden vazgeçtiğini anlamaya çalışıyordu nedensizce içini bir hüzün kaplamıştı nasıl? Ondan vazgeçemezdi.

İçinden 'Dediklerimde haklıymışım erkekler şerefsiz diye geçirdi' Emre Hayat'ın şaşkın yüzüne sırıtarak bakıyordu ve alaycı bir şekilde konuştu "Noldu üzüldün mü" Hayat kafasını çevirince çenesinden tutup yüzünü kendisine çevirdi "Merak etme sana hala deli gibi aşığım bebeğim ama vazgeçtiğim şey sana teklifte bulunmak teklif gereksizmiş, şimdi sana seçenek sunucam birini seçmek zorundasın tamam mı?" Hayat sessizce küfür etti ama Emre duymadı "Birinci seçenek benimle sevgili olucaksın" "İkinci seçenek yarın nikah dairesinden gün alıcaz" Hayat alaycı bir ifadeyle kafasını olumsuz anlamda salladı ve konuşmaya başladı "Üçüncü seçenek hiçbirini seçiyorum hem söyle bakalım, diyelim birini seçtim gidip babana 'biz birbirimizi seviyoruz engel olamazsın diyecek misin?' Bence diyemezsin çünkü cümleni bitirmeden silah kafanda patlar. Hem benim ailemde izin vermez böyle birşeye sonunda ikimizde üzülürüz" Emre Hayat'ın yanına biraz daha sokuldu "Seviyor musun yani" Hayat gözlerini devirip bıkkınlıkla nefes verdi "Tek takıldığın şey bumu be adam biraz kendine gel az ciddi ol" Emre gülümsemesini hiç bozmadan konuşmaya devam etti "Tamam ciddi olucam ama cevap ver seviyor musun beni?" Hayat kızaran yüzüyle gözlerini Emre'den kaçırıp etrafa bakmaya başladı ama tekrar çenesini tutup yüzünü ona çevirdi ve cevap beklediğini belli eden yüzüyle Hayat'a bakmaya devam etti.

Hayat o an sadece sessizce "Sanırım" demekle yetindi ama Emre bu cevapla hiç tatmin olmamıştı "Kesin bir cevap istiyorum sen cevabını ver gerisini bana bırak ben senin ailenide benimkinide ikna ederim kimse engelleyemez bizi" Hayat kafasını olumlu anlamda sallayıp yine sessizce sade bir "Evet" dedi. Emre'ye bu cevap bile yetmişti hemen gözlerini Hayat'ın dudaklarında kitleyip ona yaklaştı. Emre'nin planı Hayat'ı öpmekti ama Hayat Emre'yi omuzlarından tutup durdurdu "napıyorsun"

Emre Hayat'ın ellerini tutup ellerini omuzlarından çekti "Sevgilimi öpüyorum" Hayat'ın gözleri şaşkınlıktan pörtlemişti "Daha çok erken değil mi?" "Senin için erken olabilir ama benim için geç bile ne kadar uzun zamandır beklediğimi bilmiyorsun izin ver sadece bir kere, kısa bir öpücük olacak" Hayat kızaran yanaklarıyla konuşmaya devam etti "Ya Açelya gelirse ya da herhangi biri şu an olmaz" Emre suratını astı "Ne olur, kısa bir öpücük, kimse görmeyecek gören olursa bile görmeyecek" Emre Hayata yaklaşmıştı aralarında birkaç santim kala arkadan Açelya'nın sesini duydular "Cık cık aile var burada aile, tamam en büyük destekçinizim ama burada olmaz annem görse ne diyeceksin abi bana karşı olduğun kadar rahat konuşabilecek misin, hiç sanmıyorum ne yapıyorsanız gidin kendi evinizde yapın" Emre Açelya'ya tekrar yastık fırlatacaktı ama üzerine atlayan Zeus yüzünden yapamadı Zeus Emre'nin üzerine atlamış yüzünü yalıyordu.

Hayat Normalde köpeklerden korkmazdı ama Zeus'un bugünkü tavırlarından dolayı ondan uzaklaşma ihtiyacı duymuştu. Hayat Ayağa kalkınca Emre ise hemen ardından Zeus'un tasmasından tutup ayağa kalktı.

"Gidelim o zaman" Hayat'ı kolundan tutup götürecekti ama bileğinin burkulduğunu hatırlayınca onu sırtına alıp kapıya ilerledi. Hayat bir anda Emre'nin sırtıyla bakışmaya başlamıştı biraz debelendi ama Emre'nin indirmeyeceğini anlayınca sessizce sırtından sarkmaya devam etti. Emre Zeus'u da yanına çağırıp Açelya'ya bir şey demeden evden çıktı Hayat'ı arabanın kapısının önünde indirip içeri girmesine yardım etti ardından da Zeus ile beraber kendini girip koltuğa oturdu.

Arabaya bindiklerinde Hayat Samet'e nasıl olduğunu sorup koltuğa oturdu "İyiyim yenge pardon Hayat Hanım" Emre neden yenge demediğini anlamamış bir Hayat'a bir Samet'e bakıyordu "Neden yenge demiyorsun lan" Samet arabayı çalıştırırken aynadan Emre'ye baktı "Rahatsız oluyormuş abi yengemiz değilmiş böyle hitap etmeyecekmişiz" Emre bir yandan Zeus'u zapt etmeye çalışırken bir yandan da Samete cevap verdi "Resmi yengeniz artık istediğiniz kadar deyin, Oğlum sende bir dur artık noldu bugün sana yaa".

Emre kızmasına rağmen Zeus hala yerinde durmuyor Emre'nin yanına koltuğa çıkmaya çalışıyordu Hayat en sonunda dayanamayıp karşı koltuğa geçti ve Zeus'un çıkmasına yardım etti. Emre neden yaptığını anlayamayıp 'neden kalktın' der gibi kafasını salladı. Hayat eliyle Zeus'u gösterdi "Kalkmazsam ısıracaktı köpeğini nasıl alıştırdıysan artık yanından ayrılmıyor" Hayat Emre'ye cevap verdikten sonra Samet'e döndü "Ben daha nereye gideceğimi söylemedim, sen nereye gidiyorsun Samet" Samet aynadan bir Hayat'a birde Emre'ye baktı "Seni evine bırakmayacak mıyım yenge" "Hayır evime bırakmayacaksın arkadaşlarımla buluşacağım zaten yakınlarda Fısıltıkafeye bırakabilirsin" Samet kafasını sallayıp direksiyonu diğer yöne çevirirken Emre ise Zeus'u severken yalandan boğazını temizledi "Hangi arkadaşların aralarında erkek var mı" Hayat kafasını olumlu anlamda salladı "Arkadaşlarım işte ve evet aralarında erkek var" Hayat'ın 'erkek' demesi bile Emre'nin kaşlarını çatmasına yetmişti "Nereden arkadaşların bunlar senin, bekar değiller değil mi" Hayat Emre'nin söyledikleriyle gözlerini devirdi "Niye bu kadar soru soruyorsun, birkaç tanesi bekar ama merak etme onlar bana baksa ben onlara bakmam hayatım" Emre Hayat'ın cevabından tatmin olmuştu ona böyle hitap etmesi bile Emre'nin yüzünü güldürmeye yetmişti.

Yolculuk biraz sessiz geçmişti zaten kısa bir yoldu. Hayat kafenin önüne geldiği zaman Emre'nin yanağından öpmüştü ve tam arabadan inecekken Emre kolunu tutmuştu ve onu durdurmuştu "Sadece bir tane mi?" Emre Hayat'a yavru köpek bakışı atmaya çalışmıştı ama onu da becerememişti. Hayat gülümseyip elini Emre'nin yanağına koydu ama Zeus Hayat'ın elini çekmeye çalıştı "Köpeğin buna bile izin vermiyor, seni öperken öldürecekmiş gibi bakıyordu bir dahakine artık" dedi ve arabanın kapısını kapatıp kafeye girdi.

Araba çalıştı Emre ise o sırada Zeus'a kızıyordu "Oğlum niye böyle yapıyorsun, o adam net bu yüzden verdi seni bana aptal bir Almanın neyine güvendiysem artık, soyumu tüketmeye çalışıyorsun sanki bırak sevgilimi öpeyim ya"

Araba Emre'nin evine yaklaşırken telefonuna bir mesaj düştü.

Açelya:Abi napıyosun sizi bölmek istemem🤭 ama bişeyler istemeye geldim ben olmasaydım daha hala içiyo olucaktın

Açelya:Neyse kartlarından birini istiyorum abi en çok para olanını yarın arkadaşımla buluşucam

Açelya:Hayır demeden önce iki kez düşün ama, en büyük yardımı ben yaptım o kadar yalanı uydurmak için beynim ne kadar yoruldu haberin varmı. neyse korumalardan biriyle gönderirsin artık kartını

​​​Emre:Sen ne yaptın ki bişey istiyosun

Açelya:​Ben olmasaydım Hayat bizim eve gelmezdi, onu bahçeye çıkarmasam bileği burkulmazdı, son olarak ben olmasam Zeus'la ilgilenicek birisi olmadığı için yalnız kalamazdınız ve daha nicesi ee kartını ne zaman gönderiyorsun😊😉

Emre:Tamam gönderirim bir ara pek bir şey yapmadın ama olsun kardeşimsin sonuçta acıdım​​​

Açelya:Ne demek pek birşey yapmadın en önemli şey Hayat'ı eve getirmek değilmiydi işte bende yaptım

Emre:Sen ne çıkarcı bişey oldun ya, neyse atıyorum paranı

—————————————————————————

Umarım bölümü beğenmişsinizdir pek içime sinmedi ama beklediğiniz için attım

Yorum yapmayı ve oylamayı unutmayın lütfen