Sabah annemin bağırmasıyla uyandım. "Berfu hadi be kızım uyan artık" Demesiyle hemen kalkıp elimi yüzümü yıkayıp annemin yanına gittim. "Geldim anne" Dedim annem hemen bana dönerek "kardeşini neden akşam korkuttun çocuk koşarak yanımıza geldi o daha küçük" Ben de anneme "ya anne neresi küçük şunun hem ikimizinde ayrı ayrı odası olsaydı bunlar olmazdı hem diğer evden niye ayrıldık oradaki herkese alışmıştım şimdi oradan da çok uzaktayız ben şimdi buraya nasıl alışacağım acaba" Annem bana bakıp "kızım babanın maddi zorluklar çektiğini biliyorsun biraz anlayışlı mı olsan acaba" Dedi üzüntüyle. Kendime neden bunu anneme hatırlatıp üzdüm diye pişmanlık duydum. Ardında hiçbir şey söylemeden anneme yardım edip kahvaltı sofrasını kurduk. Kahvaltı yaparken babam "hızlıca kahvaltını bitir okula yetişeceksin daha" Şaşırmış bir şekilde babama bakıp "nasıl yani anlayamadım" Babam "zaten taşınmadan önce okula kayıtını yaptırmıştık bugün de gideceksin" "Baba bugün gitmesem hem daha yeni taşındık hiç bir şey hazır değil okul üniformam bile yok" Babam bana hızlıca bakış atıp "devamsızlık hakkını kullanmıştın şimdi de devamsızlık yaparsan sınıfta kalacaksın diğerlerinin senden daha mı başarılı olsun istiyorsun eğer böyle bir niyetin varsa söyle boşu boşuna senin için annenle hayal kurmayalım ayrıca eve taşınarak yeterince masrafa girdik bir süre eski okul üniformasıyla gidersin bir şey olmaz" Bakışlarımı tabağa indirip kendimin bile duyamayacağım bir sesle "haklısın" Diyip yemek yemeye devam ettim tabi buna yenmek denirse. Masayı toparlayıp odama geçip hazırlandım ve evden çıktık. Okula geldiğimde herkesten daha farklı olduğum için herkes bana bakıyordu bu da ister istemez rahatsız olmama yol açıyordu. Sınıfıma girdim. Hoca içeriye girdi. "Evet arkadaşlar aramızda yeni biri var ismin neydi kızım" Ayağa kalktım "Berfu Aksoy" Hoca bana gülümseyip "gel bugün yoklama listesini sen al hem arkadaslarını da tanırsın" Hoca'nın yanına doğru ilerleyip listeyi elime aldım. Sırayla herkesin adını okurken "Aslan" Dedim tam o sırada içeriye bir çocuk girerken "Aslan değil arslan" Ona döndüm " Ah özür dilerim" Sırayla kalan kişileri de okumaya devam ettim. Yerime geçtim ders işledik. Teneffüs zili çaldığında önümdeki kız arkasını döndü bana gülümseyip "merhaba tanışabilir miyiz" Bende ona gülümseyip "tabikide ben berfu" "Aa ne güzel isimmiş ben de gökçe"

🪐

Bu bölümünde sonuna geldik iyi veya kötü bütün eleştirilere açığım sizi sevdiğimi hiçbir zaman unutmayın sizi seviyore💞