Nasıl oldu ne oldu anlamadım hem korkumu yendim hem ona sarıldım. Hemde aynı tiyatro oyununda partner olacağımızı öğrendim.

Bugün fazla şanslıyım.

Derken konferans salonundan çıkrtık ve o merdivenlere yöneldiğinde okuldaki tek arkadaşım olan Ecem yanıma geldi.

"Nerden geliyor bu şans"

"Bilmem" deyip yoluma devam ettim merdivenlerin yarısındayken Ecem bir anda sırtıma yapıştırdığı için dengemi kaybettim ve sesleri duyan 5 adım önümdeki İlkerin kucağına düştüm hem onu hem kendimi devirdim.

O an yüzlemiz dip dibe geldi ve dudaklarımız birbirine deydi.

Hemen üstünden kalktım.

"Çok özür dilerim çok özür dilerim!"

"Sorun yok sevgilim" deyip elimi tuttu kaşlarımı çattım ve o beni kimsenin olmadığı bir sınıfa götürdü kapıyı kapattı.

"Ne sevgilisi?" Diye sordum

"Orada bana 5 aydır platonik aşık olan bir kız vardı Ceylin Sahra onun yanında numaradanda olsa bunu yapmalıyım üzgünüm güzelim" Güzelim....

"Sorun yok ama ilerleyen zamanlarda ne yapacağız."diye sordum cidden ne yapacaktık?

"2 ay sonra ayrılmış gibi yaparız olay çözülür."

"Peki..."

"Bak o seni yok numara yok şu falan deyip sınayacak sakın itiraf etme tamam mı Juliet" espirisine uyum sağlamak için.

"Peki Romeo."

Kapı o an hızla açıldı içeri o kız geldi.

"Yalancı pislikler ben yemem bu numaraları beni ağlatmak için numara yaptınız işede yaradı tebrikler"Dedi Ceylin

"Ne alaka gerizekalı umrumuzda değilsin" dedi İlker

"Öyleyse öp bu kızı" Çüş eşeğin başı.

O an ne olduğunu anlamaya çabalarken İlker dudağıma yapıştı ve bende karşılık verdim.

Kızın gözleri dolduğunda bırakmak zorunda kaldım.

"Boşuna zorlama seni sevmeyeni sevme"

Dediğimde sınıftan çıktı o an fark etmesekte sınıfa bir sürü öğrenci gelmişti.ve zil çalmıştı bunu sınıfın önünden geçen hocayla anlamıştık.

Yaklaşık 3 dakika sonra hoca geldi. Yerime geçtim ben sınıfın orta kısmındaki sıraların ortasında Ecemle oturuyordum. Arka çaprazımda İlker vardı.

Vay be! Ben böyle bir yaşam beklemezdim birde Perşembe günlerine şanssız derdim hay ben benim ağzıma sıçıyım.

Bu ders 5. dersti. Önceki yani deminki tenefüs öğle arasıydı. Ya da nefes arası.

Tüm hayallerim şuan İlker üstünde kurulu.

Ben bunları düşünürken Ravza Hoca dersi yarılamıştı bile. Soru çözmeye başlamıştık. Ravza Hoca matematik hocamızdı. Bu hayattaki en iyi matematik hocası.

Soru çözerken liste sırasından giderdi ben en sondaydım. Bu beni üzsebile hızlı geçmesi için dualar ettim. İlker benden 5 kişi önceydi. Ve sıra ondaydıda.

Soruyu yanlış çözüyor. Ve bu sorular sözlümüzde çok etki edecekti. Biraz rol yapsam ne olur.

"Ah!"o çığlığı bastığımda Ravza hoca bana doğru gelirken İlker'e göz kırptım o da anladı tabi.

"Parla iyi misin?"dedi bir anda Ecem ve ona belli etmeden dirsek attım sustu.

"Hocam kalbime çok büyük bir ağrı girdi... Ah! Ölüyorum kalp krizi geçiriyorum!"Hoca endişelenmişti.

"Kramp olabilir mi kızım istersen revire gidelim."dedi hoca

O sırada İlker öndekilerden birinden cevabı almıştı bana tamam işareti yaptı.

Bende sanki geçiyormuş gibi hareketler yaptım.

"Hocam ya... Galiba kramptı ama çok kötüydü cidden çok özür dilerim dersi böldüm..."dediğimde hoca drama queen bir şekilde

"Sağlığından önemli değil kızım benim"dedi ve tahtaya yürüdü.

"Hocam cevap 5X"dedi İlker gururla

"Doğru aferin İlker ilk defa dersi geçtim"dedi hoca şaşkınlıkla

İlker yerine geçerken bana bir not bıraktı.

Teşekkür ederim Julietim...

--------------

Bayağı kısa oldu ama okuldan pek fırsatım olmuyor üzgünüm...