Uyandığımda göz kapaklarında bir yorgunluk vardı. Yataktan kalktım dün olanlar aklıma geldi ve bu sefer üzülmedim nedense sadece sinirlendim. Üstüme baktığımda formanla uyumuştum forma felaket haldeydi. Neyseki spor çantama yedeğini koymuştum. Hızla üstümü değiştirdim çantadaki tarakla saçımı taradım. Yanıma aldığım rimel ve glosumu sürdüm ve bolca kapatıcı gözlerim mahvolmuştu.

Odadan çıktım veseslerin geldiği yöne gittim burası mutfaktı. "Günaydın Nilgün hanım." dediğimde kıkırdadı.

"Günaydın kızım bana hanım yerine abla dersen daha iyi olabilir bence bu arada dün akşam yani biraz tuhaf davranmış olabailirim kusura bakma"dediğinde gülümsedim.

"Asıl szi kusura bakmayın rahatsızlık verdim"diyerek karşılık verdim.

"Estağfurullah kızım kızım senin kaldığın odanın solundaki odada İlker'in odası var uyanmamıştır o eşşek sıpasıı onu-"derken lafa atladım.

"Peki Nilgün abla uyandırırım" deyip o odaya gittim önce kapıyı çaldım sen gelmeyince kapıyı açtım. İçeride üstü giyinik olmayan altında okul pantolunu olan İlker beni karşıladı.

"Günaydın Juliet."dedi gülerek ve kolumdan tutup beni odaya aldı kapıyı kapattı.

"G-Günaydın..." Utanmıştım. Oha! Bir insanda bu kada kas, baklava olur mu lan!

"Ne oldu kızardım sen yine."dediğinde daha çok utandım.

"Yo kırmızı kar yağıyordu biraz bakıyım dedim dondum hepsi yüzüme geldi." Kahkaha attı. Lan mal sende ne biçim yalan uyduruyorsun.

"Peki Juliet peki tamam" derken gömleğini giymişti ve kravatını bağlamaya çalışıyordu. Ama yapamadı.

"Yardım ister misin?"dediğimde başını salladı. Yanına gittim aramızda benden 8 cm uzun olduğu için biraz eğilmesi için elimle hareket yaptım eğildi.

Yavaşça kıravatı geçirirken alnıma küçük bir öpücük kondurdu. Ben tam bağladığımda beni duvara yasladı. "Julietim... Çok güzelsin... Bence numarayı bırakıp gerçekten sevgili olabiliriz..."dedi

"Abartma Esmer yani daha dün tanıştık." dün deyince yine aklıma evlatlık olayı geldi.

"Esmer ha! Sevdim bunu Juliet" dediğinde yanağıma bir öpücük bıraktı.

"Neden yapıyorsun bunu bunları neden tüm dünya bakmazken bana beni sen görüyorsun hemde beni yani şu salak tipi" dediğimde biraz(!) sinirlendi.

"Biraz daha saçmalarsan olay çıkarırım. Sen bu hayatta bakmayı en çok istediğim kadınsın. En güzel, en hoş, en şirin, en güzel kokan kadınsın..."dedi yanağımı bir daha öptü "Kendine haksızlık edemezsin" bu sözleri beni büyülemişti.

"Esmer kimse bana bakmıyor beni anlamıyor. Sen beni direk görüyorsun nesıl yapıyorsun beni nasıl seviyorsun? Daha kendi öz ailem beni sevmeyip yetimhaneye vermişken sen beni nasıl seviyorsun. Bazen senin farklı bir boyuttan geldiğini düşünüyorum. Yoksa nasıl bu kadar-"derken Nilgün abla bize seslendi.

"Çocuklar gelin artık!" Dediğinde kıkırdadım.

"Lafını unutma Juliet." Dediğinde gözlerinin içi parladı.

İçeri gittik Nilgün ablanın hazırladığı kahvaltılıklardan biraz atıştırıp. Okula gitmek için İlker'in arabasına bindik.

O arabayı çalıştırmaya çalışırken aklımda dün vardı.

Dün ne oldu?

Okulda hoşlandığım çocukla sevgili rolü yapıyoruz.

Aynı oyunda ana karakterleri oynuyoruz.

Öpüştük!

Evlatlık olduğumu öğrendim.

Bana platonik aşık olan çocukla kapıştım.

Sevdiğim çocuğun evinde kaldım.

Çüş lan!

Yazsam roman olur.

"Ne düşünüyorsun Juliet?"dediğinde ona şaşırarak baktım.

"Hiç sadece dün aşırı karışık geçti o geldi aklıma"dedim durdum İlker'e baktım."Sence gerçek ailem öldü mü yoksa beni mi istemedi?"dediğimde arabayı yolun ortasında durdurdu yanağını öptü.

"Muhtemelen zorunda kaldılar Juliet yoksa inan bana senin kadar mükemmel bir insanı bırakmak istemezlerdi."dediğinde içimde hiç beklemediğim bir kıpırtı oluştu.

"Teşekkürler Esmer beni çok azıcık rahatlattın." Dediğimde gülümsedi yola devam etti.

Okula vardık arbadan indiğimizde yanımıza Ceylin Sahra geldi. Ve geldiği gibi İlker'i öptü. Yanaktan falan değil ha dudaklarından öptü!

--------------

Kısa ama okul yüzünden yazamıyorum sorry