Nefesimi düzene sokup masaya oturdum birkaç dakika sonra mutfağa toparlayıp abime götürdüğüm tepsiyi almak için salona yöneldim korkuyordum kalbim hızlı atmaya başlamıştı. Demire bakmadan doydun mu abicim dedim

_ Doydum küçük hanım da senin suratının haline ne öyle bembeyaz olmuşsun

_Yo-yok bişi abicim yorgunum sadece tepsi alıp direk mutfağa yöneldim bulaşıkları da halledip salano geri döndüm asla Demir le göz teması kurmuyordum koltuğa oturup televizyon açmıştım

_Deniz yarama pansuman yapılması gerek dedi abim malzemeler karşıda ki çekmece de

_Bunun benim gibi acemi bir hemşirenin değil de gerçek bir hemşirenin yapması gerekmiyor mu abicim

_Kim demiş benim kardeşime acemi lisede iki yıl staj yapmadın mı sen yaptın her şeyi yaparsın dedi

Demir asla konuşmuyordu malzemeleri alıp abimin yanına gittim öyle staj yapmakla olmuyor bu işler derken yarasını açıyordum yarasını gördüğümde tekrar gözlerim doldu ellerim titriyordu arkamdan beni yavaşça tutup kaldırdı ve karşı koltuğa oturttu Demir

_Oğuz bu mu hemşire olacak bu daha senin yarana bakamıyor dedi abimin pansumanına yaparak imalı bir bakış attı bende onu çok cesaretli sanmıştım

Kolumla göz yaşımı silip ben odamdayım ABİ bişi olursa seslenirsin dedim ayağa kalkarak merdivenlere yöneldim

_Sana gerek olacağını sanmıyorum ben buradayken

_Tamam küçük hanım bişi olursa söylerim dedi abim

Çok sinirlenmiştim kendime doğru söylüyordu cesaretli olmam gerekiyordu yoksa onunla başa çıkamazdım korktuğumu da belli etmemeliydim yatağa uzanıp gözlerimi kapattım çok başım ağrıyordu her şey üst üste gelmişti. Birkaç saat sonra uyanmıştım sürahime uzandım yine boştu aşağı indiğimde abimin uyuduğunu gördüm ama Demir yoktu sanane ki deniz mutfağa girip suyumu doldurdum tam arkamı dönecektim ki bir bedene çarptım çığlık atacağım sırada ağzımı kapattı

İiişt dedi sakin ol benim dedi eli hala ağızımdaydı kulağıma eğilip beni tehdit ederken benden korkmuyordun şimdide korkmayacaksın sonrada korkmayacaksın alışacaksın dedi ve kapıya yöneldi.

_Ne demek istiyorsun sen her defasında arkanı dönüp gidemezsin dedim

_Zamanı gelince öğreneceksin küçük dedi

_Bana bak ben küçük falan değilim duydun mu beni ayrıca ben hiçbir şeyden korkmam diyip yanından geçip yukarı çıktım nefesim düzensizleşmişti ve kalbim çok hızlı çarpıyordu anlam veremiyordum gerçekten ondan korkmuyorsam kalbim niye böyleydi.