Sabah kalkıp hazırlandım dönmeden Onurun mezarına gidecektim içeri girdiğimde annem kahvaltıyı hazırlamış ve herkes masada yerini almıştı.

_Günaydın

_Günaydın demişlerdi annem de bende geliyordum kahvaltıya çağırmak için dedi

_Yok size afiyet olsun ben mezarlığa gideceğim

Dediğimde kısa bir sessizlik olmuştu annemin gözleri dolmuştu oda Onuru oğlu gibi severdi her gün bizdeydi zaten okul çıkışlarında annem her defasında o seviyor diye elleriyle sarma sarardı. Neyse ben çıkıyorum dedim salondan çıkacakken

_Nalan teyzem ellerine sağlık derken ayağa kalktı kardeşim benim de işlerim vardı hazır Deniz çıkıyorken bende hemen onu bırakırım hem de işlerimi hallederim dedi Demir

Annem aaa olur mu hiç aç aç gitmeyin falan dedi ama yolda geçerken pastaneden bir şeyler alırım dedi abim kafasını salladı tabi kardeşim tabi bişi olursa arasın dedi. Aslında hiç Demirle gitmek istemiyordum ama kimsenin anlaması için kabul etmek zorunda kalmıştım arabaya bindiğimizde hiç konuşmamıştık ben sadece yol tarif etmiştim mezarlığa geldiğimizde teşekkür edip inmiştim arabayı durdurup oda inmişti

_Sen nereye pardon

_Bende geleceğim tek gitme dedi

Sabır ya sabır bela bu adam söylene söylene yürümeye başladım oda arkamdan geliyordu mezarın önüne geldiğimde Demir geride durmuştu bense hem konuşup hem de toprağını temizliyordum çiçekleri sulamıştım bu aralar kararsızım ne yapacağımı bilmiyorum ya seni kaybettiğim gibi onları da kaybedersem o zaman hiç dayanamam demiştim ağlıyordum arkamda duran adam var ya sana bahsetmiştim oda bu gün benimle geldi buraya bana kızmıyorsun dimi ben senden sonra ilk defa birine karşı böyle şeyler hissettiğim için aslında kızmadığını biliyorum ama yine de kalbimin bir tarafı onuru çabuk mu unuttun diyor. Aslında öyle bir şey yok sen benim çocukluğumsun kafamı çevirip Demirin olduğu tarafa baktığımda orada değildi tam ayağa kalkacakken elini omzumda hissettim

_Sen ne zamandan beri arkamdasın

_Kararsız olduğundan beri arkandayım demişti tam konuşacakken ne zamandır beraberdiniz ve o ne zaman senin hayatından çıktı bilmek istiyorum

_Sen her şeyi bilmek zorunda mısın hayır

_Neden her şeyi inat ediyorsun onunlayken de böyle miydin ona karşı

_Sanane yaa

_Biliyorsun ki ben cevabımı alana kadar bırakmam Deniz anlat dinliyorum

_Belasın ya bela burada bile benimle tartışıyorsun derken o yanıma oturmuştu bende gözlerimi Onurun mezar taşına çevirmiştim orada ki resmine bakıyordum onunla çocukluğumuzdan beri beraberiz beraber büyüdük benim hep sıra arkadaşımdı annelerimizde tanışıyordu zaten her okul çıkışı bize gelirdi ve sarma yemeden evine gitmezdi. Liseye geçerken benden hoşlandığı söylemişti bende ona karşı aynı duyguları hissediyordum ama ya öyle düşünmüyorsa diye asla söyleyememiştim o söyleyene kadar sonrasında sevgili olmuştuk abim Onuru çok severdi ilk o öğrenmişti ama karşı çıkmamıştı aynı liseyi kazanmıştık yine sıra arkadaşıydık o benden de çalışkandı hep bana ders çalıştırırdı eğlenceli bir çocuktu futbol oynamayı çok severdi her zaman beni güldürürdü asla üzülmeme izin vermezdi her hafta sonu beni bir yerlere götürürdü sonrasında sahilde pilavcımız vardı orda pilav yer eve dönerdik bir sürü hayallerimiz vardı üniversiteyi aynı yeri kazanıp ev tutacaktık bitince de evlenip kendi yuvamızı kuracaktık tabi babasının mafya ya bulaştığını bilmiyorduk bir gün okul çıkışı her zaman ki gibi bize gidiyorduk sonra bir adam çıktı karşımıza elinde silah tabi beni arkasına aldı babası geldi dokunmayın oğluma diye ama bir anda etrafımızda bir sürü adam belirmişti karşımızda duran adam ateş etmişti Onur bir anda önüme düşmüştü bense sadece ağlıyordum yardım edip onu kurtaramamıştım adam tam kalbinden vurmuş Onuru hastaneye gidene kadar hayatını kaybetmişti