✧✧✧

3.Bölüm Sır Perdesi

✧✧✧

Kaç mevsim geçti yalanlardan yaşadıklarımız bir miydi? Yoksa doğru sandığım gerçek yalan mıydı? Ne yapacaktım? Kim bana hayatımın koca bir yalan içinde olacağını söyleyecekti? Geçmişin karanlığı gün gelir hepimizi boğar. Hiçbir sır gizli kalmaz. Zamanı gelir her şey ortaya çıkar. Pusuda bekleyen bir yılan gibi...

Elimde plaklara bakıp duruyordum. Resitalde çalacağımız parçayı ayarladıktan sonra kendimi bir müzik dükkanında buldum. Her türden farklı tür müzikler vardı. Bu hoşuma gitmişti.

Saleme geldim geleli çok zaman geçmemişti. Ama şimdiye kadar ki yaşadıklarım tamamen bir gizemi andırıyor. Ormanda yaşadıklarımdan tut. Bulduğum günlüğe kadar. He bir de bana çekici gelen erkeği unutmamak gerek hala adını bilmemem muamma.

Yakın zamanda okulun spor takımından popüler birinin bir parti verileceği duyuldu ama gelin görün ki bu partiye herkes giremiyordu.

Denilene göre okulun kurucu ailelerin çocukları yüz yıllarca gelen bir topluluk üyeleri imiş. Ve bu topluluk üyeleri zaman içinde büyümüş işte bu parti üyeleri de bu ailenin üyelerinin çocuklarının partisi onların davet edeceği özel kişiler dışında kimse partiye giremiyormuş. Partide yaptıkları da bir gizem. Merak etmiyor değildim. Ama çokta umrumda olduğu söylenemez.

1 hafta sonra olacaktı bu parti.

Müzik dükkanından çıkıp okula doğru gitmeye başladım. Ensemde bir ürperti geçti. Biri sanki beni izliyor gibiydi. Etrafıma şüpheyle bakıp yürümeye devam ettim.

Lakin hiçbir şey göremedim kimse yoktu.

Okula varıp odama geçtim. Aklım günlüğe gitti. Belli bir süre geçmişti okumaya başladığımda şimdi tekrar okuyabilirdim.

Günlüğü alıp sayfasını açtım.

'17 Eylül 2007

Merhaba günlük biliyorum çok zaman geçti yazmayalı merak ediyorsundur. Neler yaptığımı. Ortama alışmam epey zaman geçti. Para kazanmam gerekiyordu. Bu sebeple bir çocuğa piyano dersi vermeye başladım. Neler olduğunu asla tahmin edemezsin. Çocuğun abisi o etkilendiğim adamdı. Adını öğrenebildim Lucas kardeşi Sebastiana özel piyano dersi veriyorum gün geçtikçe Lucasa aşık olduğumu düşünüyorum. Ama işin ilginç yanı Lucas kurucu ailelerin başları imiş. Çok ilginç demi. Bugünlük bu kadar yeter daha sonra görüşürüz.'

Demek Lucastı.

Sonraki sayfada yazanları başka zaman okuyacağım bu iş gittikçe heyecanlı olmaya başlıyordu.

Elinia demek ki benim gibi bir piyanistti. Asıl merak ettiğim ise benim ile aynı soyadını taşıması idi. Ailem bu konu hakkında bir şeyler biliyor olabilir mi? Belki de akrabamdır.

Aklımda bir ton düşünce ile günlüğü masanın çekmecesine koydum. Akşam vakitlerinde ise günün yorgunluğu ile uyuya kalmıştım bile.

✧✧✧ Gece vakti ✧✧✧

Elindeki içeceği yudumlayıp karşısına baktı. Önünde eğilmiş adama gözlerini kısarak baktı.

"Efendim canımı bağışlayın." Diyerek yalvarıyordu.

Dişlerini sıkarak konuşmaya başladı.

"Size dikkat çekmeyin dedim. Şimdi de şüphelenen insanlar var. Seni avlanırken gördüler. Dikkatsizce öldürdün ve şimdi de hayatını bağışlamamı istiyorsun." Deyip güldü. Karşısında olan adam tir tir titriyordu.

"Şunu ortadan kaldırın öldürdüğü insanları da temizleyin hiçbir şekilde kanıt kalmasın." Yanında duran adam kafasını sallayarak yerde eğilmiş adama yaklaştı.

Ardından elini kalbinin üzerine götürerek kalbini yerinden söküp aldı. Adamın bağırışları ile son buldu hayatı orada.

Bunları izleyenler ise dümdüz bir surat ifadesi ile bakıyorlardı.

"Efendi Luca kıza ne yapacağız? Bir şeylerden şüphelenmeye başladı."

Luca sinsice gülümseyerek

"O kız bende gerisi sizi ilgilendirmez"diyerek oradan hızlıca uzaklaştı.

✧✧✧

Ertesi sabah güneş ışınlarıyla uyandım. Bugün yoğun derslerim var ama önce yemek yemeliyim diyerekten hazırlanmaya başladım.

Lili'yi etrafta ararken az ileride çekici bulduğu adamı gördüm. Bana düz bir ifadeyle bakıyordu. Acaba ne düşünüyordu?

Gözlerini bana dikerek ayağa kalkıp bana yaklaşmaya başladım. Heyecandan gerildim.

"Demek resitalde piyano çalacak kişi sensin?" Dedi sorar bir ifadeyle hafif tebessüm edip

"Evet benim" deyip kafamı salladım.

Bir elini saçıma götürüp parmağında dolandırmaya başladı.

Ardından yüzümü yüzüne yaklaştırıp

"Merakla bekliyor olacağım Sarı." Donup kalmıştım. Parmağında ki saçımı burnuna götürüp koklayıp gözlerini kapadı. İstemsizce yutkundum. Hiçbir şey diyemiyordum. Ne oluyordu bana?

Saçımı bırakıp burnunu baş üstüme getirip derin bir nefes aldı.

Heyecandan düşecektim. Fark edip kolunu belime sardı ve kendine çekti.

"Buralar sıcakladı mı ne?" Dedim aptal gibi elimi yüzüme sallayarak.

Yüzümü inceleyerek baktı. Ardından belimde ki elini çekip oradan uzaklaştı. Bense yakınlaşmamızın verdiği yakınlıktan allak bullak bir halde idim.

✧✧✧

Evet yeni bölümün sonundayız umarım beğenmişsinizdir.

Oylarınızı ve yorumlarınızı merakla beykliyorum seviliyorsunuz ♥️

Sonraki bölümde görüşmek üzere

(Melinia)