İşte ölüm fermanımın elime verildiği zaman!Şimdi öleceğim gerçeği açıklanıyor.Şu an nerede miyim?Evde...Nerede olduğum konusunda bir sorun yoktu.Asıl sorun başıma gelenlerdi.

Evin ikili koltuklarının birinde ben birinde ise Kamer oturuyordu.Annelerimiz karşımızda iki polis edasıyla hesap soruyorlardı.Sormasına soruyorlardı fakat cevap veren kimse yoktu!Aylin ise annemlerin hemen yan koltuğunda sinsi bakışlarını bize gönderiyordu.

Hırsız'ın bana şaka yapmasının ardından bir gün geçmişti.Ben alacaklı gibi kapısına dayanmış ve kapıyı paldır küldür bir sinirle çalmıştım.Tabii annesi kapıyı açınca geri vites yapıp durumu kurtarmıştım.Nasıl mı?Aynen şu cümleyi kurdum:"Çok özür dilerim ben bu apartmandaki bir arkadaşıma şaka yapacaktım da yanlış dairenin kapısını çaldım."demiştim, anlayacağınız doksan derece dönüş olmuştu bu ve Sultan teyze beni anlayışla karşılamıştı ama arada bir çıngıraklı yılan vardı.Kurtardığım durumu tekrar bozmuştu.

Kamerden duyduğuma göre dakikada bir sevdiği kızın kim olduğunu soruyordu.Kendisine boşuna sülük demiyor ya!Kamerde dayanamayıp onu tersleyince bizim sülük sinirlenmiş.Kamer ben gelince annesinin yanına gelmişti.

Keskin bakışlarımı çaktırmadan Kamer'e göndermeyi unutmamıştım.O son mesajı görseydim bunlar olmayacaktı.Bu kadar fevri olma be Afitap!Tam Özrümü diledikten sonra tıpış tıpış evime dönüyordum ki... annesi içeri girdikten sonra Kamer dışarı çıkmıştı.Apartmanın aşağısında ona küçük bir fırça atmıştım.Evet küçük bir fırça,aslında büyük bir fırça atmam gerekiyordu!Dükkan önlerinde oturan esnaf topluluğunun diline düşmemek için susmuştum.

Biz aşağıda tartışırken,yukarıdaki çıngıraklı yılan ortalığı karıştırıyordu.Pek zeki Kamer bey telefonunu sülüklünün yanına bırakıp aşağı inmişti.Hadi onu geçtim insan telefonuna şifre koyar.Öyle bir insanın yanına çöp bile bırakmamak gerekir!Aylin fırsat bu fırsat diyerekten Kamer'in telefonunu karıştırmış ve mesajlarımızı görmüş.Ağzındaki bakla ıslanmadan annemlere ötmüştü.Annemler ise şu an Kamer ile benim birbirimizi sevdiğimizi düşünüyordu.

Şu an alnımdan akan terleri silmeye bile cesaret edemiyordum.Hepimiz annemin bakışları altında eziliyorduk.Kurt bakışlım canım annem!

Annem sert bakışları altında konuşmaya başladı.

"Neden bize söylemediniz?Başkasından duymak yerine sizden duysaydık bu kadar kızmazdık evladım!"

Usanmış bir yüz ifadesiyle cevap verdim.

"Anneciğim gözünü seveyim yok öyle bir şey!"

Bu sefer Sultan teyze cevabı yapıştırdı.

"O zaman o mesajlar neydi?"

Ya işte böyle sorarlar insana Afitap hanım!En sonunda Kamer konuşmaya zahmet etmişti!Hadi bakalım sümüklü bugünün kahramanı sensin.Kurtar bizi!

"Anneciğim sadece küçük bir tartışmaydı,başka bir şey değil!"

Ben de bizi kurtaracak sanıyorum.Bu hırsızdan bana hayır gelmez!Sultan teyze gözlerini kısarak cevap verdi.

"Oğlum biz buraya geldiğimizden beri mi tartışıyorsunuz?"

Çıngıraklı sülük dudaklarını bükerek kendini konuşmaya dahil etti.

"O konuşmalarda pek tartışma göremedim ben."Dedi tüm sinsiliğiyle sırıtırken.

Aylin'e 'seni mahvedeceğim'başlıklı bakışlarımı atarak konuştum.Belli ki tokat yemeyi özlemişti!

"Aylin o çeneni kapat,geçmişi hatırlattırma bana."

Aylin bana bakarak, "Tehtit mi ediliyorum?Bana mı öyle geliyor?"dedi maduru oynarken.

Gözlerimi açarak konuştum.

"Sana öyle gelmiyor,tehtid ediyorum.Gel istersen bir flashback yapalım,"dediğimde kaşlarını çatarak bana baktı.

Kamer kulağıma doğru hafif yaklaşarak kulağıma fısıldadı.

"Yalnız ben bile korktum şu an,"diyerek kaşlarını kaldırdı.

Annem bağırarak,"Siz ne konuşuyorsunuz gizli gizli!Afitap,alırım ayağımın altına seni he!"

Ortamı yumuşatmak amacıyla anneme gülümsedim.

"Olur annem ayağının altı cennet.Oradan daha iyi de yer yok neticede!"

"Hadi oradan yağcılık yapma şimdi!Anlamıyorum sanki!"dediğinde gülen yüzüm soldu.

Kamer gülmeye başlamıştı.Sen gül Kamer bey gül.Son gülen iyi güler!Sultan teyze kaşlarını çatarak Kamer'e baktı ve konuştu.

"Sen de gülmeye devam edersen,ben de birazdan terliği kafana geçireceğim Kamer!"

Gülmeye devam ederken konuştu.

"Annem diye demiyorum benden daha iyi nişan alır."

Annem derin bir nefes alıp konuştu,"Yani siz diyorsunuz ki birbirimizi sevmiyoruz."

Annemin konuyu değiştirme şekline bir alkış alalım.

Kamerle ben aynı anda"Evet."Demiş olsakta, Aylin bizim aksimize "Hayır."Demişti.

Yaktın başımızı Aylin!

Annemler ayağa kalkıp bizden tarafa döndü.

"Biz bir aramızda istişare edip geliyoruz.Bir yere kımıldamayın!"dedikten sonra mutfağa doğru ilerledi.

Hızlıca ayağa kalkıp Aylin'in önünde durdum.

Kamer,"Ne zamandır bu kaosu bekliyordum,oruçlu olmasaydım çekirdek getirirdim be tüh!"

"Kamer kapa şu çeneni zaten sana istediğim gibi çemkiremedim dışarıda!"

Ağzına hayali fermuarını çekip sustu.Ben tekrar Aylin'e dönüp had bildirme işlemime başladım.

"Bana bak sülük!Sen bir gramlık aklınla ne işler çeviriyorsun bakayım?"

Dudağının tek kenarını kıvırarak konuştu.

"Yıllar öncenin intikamını alıyorumdur belki?"

"Hee diyorsun ki yıllar önce beni kapının önüne attın,yine at diyorsun."Dedim sinirden damarlarım çatlarken.

"Merak etmeyin sizin ne işler çevirdiğinizi biliyorum!O konuşmaları okudum,insanları bana karşı doldurmana izin vermeyeceğim."

"Doldurmama gerek yok insanların dibinden ayrılmıyorsun illallah ettiriyorsun."Dedim gülerek.

"Sizi rezil edeceğim!O arkamdan konuştuklarınıza pişman edeceğim sizi!"dedi kafasını sallarken.

"Yediğin tokatları özledin herhalde!Bu sefer sadece tokat atmam ona göre!Öyle şeyler yaparım ki sana attığım tokatı mumla ararsın."Dedim, gözlerimi kısarak.İki adım geriledi.

"G-gelme be üzerime manyak."

"Vallahi beni manyak eden sensin.Az kaldı orucunu dayak yiyerek açacaksın."

Kamer,"Bu olmadı ya!Baya soğuk espiriydi."dedi gevşek gevşek gülerken.

Ona dönüp,"Seninle daha hesabımız bitmedi.Dur sen de sıranı bekle!"

Kapıda beliren Ömer gözlerini üzerimizde gezdirdi.

"Ooo kaosunuz bol olsun gençler!Bizim konsey toplanmış yine.İnşaAllah hakkınızda hayırlı bir karar verirler.Gerçi pek hayırlı şeyler yaşanmamış ama..."

Ayağımdaki terliğin tekini çıkarıp,Ömer'e fırlattım.

"Kaybol lan."dediğimde,Kamer gülmeye başlamıştı.

"Bu otoriterlikle bizim askeriyeye komutanlık yaparsın sen."Artık konuşmaya takatim kalmadığından göz devirmekle yetindim!

Annemler salona yaklaşınca kendi yerime geçip, gülümsedim.İcabında herkes rolünü oynamalıydı değil mi?Annem ilk baştaki çatık kaşlı ifadesine göre daha yumuşamış bi' yüz ifadesiyle beklenen konuşmasına başladı.

"Bakın çocuklar biz öyle rahat aileler değiliz.Biliyorsunuz ki karşı cinsle olan mesafemizi koruruz, sizi de bu kurallara göre yetiştirdik.Biz sizi bu konuda uyarıyoruz, söyleyeceğimizi söyledik.Gerisi size kalmış fakat bizim yanımızdayken hareketlerinize dikkat edin.Sizler gençsiniz, birbirinizi sevseniz bile başkalarının düştüğü hatalara düşmeyin diye uyarıyoruz.Bundan sonra yapacaklarınız sizin boynunuza."

"Peki ne kadar süre gözlemleneceğiz?"dedim,korku ve heyecanla.

Annem bana dönerek,"Her an,her yerde ve her zaman."Dedi, bana göz kırparak.Dalga geçiyordu benimle!Anne lütfen sakin ol, azılı katil değilim.

Bir süre sonra annem gülerek,"Kızım yürü git, bir de seni gözlemekle mi uğraşacağım?Ben uyarımı yaptım ve tek isteğim mesafenizi korumanız.Neticede birbirinizi de sevmiyorsunuz."dedi ve Sultan teyzeye baktı.

"Değil mi Sultan?"dedi, imayla.

"Evet, öyle bacım öyle."

Ömer kapının eşiğinden gizlice bizi izliyordu.Artık o da suç ortağımızdı.Zihnime hücum eden bir instagram reelsine daha engel olamadım.

Bunlarda suç ortaklarımız meşhur dolandırıcı fırıldak Ömer ve azılı gangster Alkaponırsa.Dolandırıcı fırıldak Ömer bizim Ömerdi işte,gülmeden edemedim.Azılı gangster ise bizim hırsızdı.

Annem,"kızım deli misin?Niye kendi kendine gülüyorsun?"Dediğinde, kendime gelmiştim.

Şimdi ise Kamer,Ömer ve çıngıraklı yılan gülüyordu.Dayanamayıp,"tamam yeter."dediğimde bir sessizlik oluşmuştu.

Sultan teyze ciddi konuşmasıyla bu olayı sonlandırmıştı.

"Kocaman insanlar oldunuz artık ergen değilsiniz ama mesafenizi korumanızı istiyoruz.Biz uyarımızı yapalım da sonra demeyin bize "Anne bizi niye uyarmadınız?"diye."

Kamer konuşmanın ortasına dalarak,"Anne kaç yaşına geldik artık, yirmi beş yaşında asker adamım ben ne yapıp ne yapmamam gerektiğini biliyorum.Çocuk gibi aldınız bizi karşınıza-"

Hayat böyleydi işte, yirmi beş yaşında bir asker olsan da annen seni bir çocuk gibi uyarır hatta azarlardı bile ama yirmi beş yaşında asker bir adamın gözünden bakıldığında fazlasıyla can sıkıcı bir durumdu.Bunu Kamer'in bunalmış yüz ifadesinden de anlayabiliyordum.

Sultan teyze katı yüz ifadesiyle Kamer'i susturdu.

"Lafımı daha bitirmedim Kamer!Ayrıca unutma ki yirmi beş yaşına kadar seni ben büyüttüm."

Kamer,"Tamam sultanım sustum."dedi, ne olursa olsun annesine saygıda kusur etmiyordu.Bir de şu an aklınca annesini yumuşatmaya çalışıyordu fakat bugün yaptığımız yumuşatma numaraları,annelerimize sökmüyordu anlaşılan.

"Kaç yaşınıza gelirseniz gelin Anne-babanız olarak hatalarınızı uyarmak bizim görevimiz.Umarım hatanızın farkına varmışsınızdır."

Neden bilmiyorum ama bu sözler derin bir şekilde yutkunmama neden olmuştu.Boğazıma öküz oturdu galiba!Ne Kamerden ne de benden ses çıkmıyordu.

Annem,"Tamam mı?!"dedi bizden ses çıkmayınca.

Kamer sıkıntılı bir nefes verirken konuştu,"Tamam teyzem tamam."

Sultan teyze ayağa kalkarak Kamer'e 'Gidelim' dercesine bi' işaret yaptı.Kamer derin bir nefes alarak ayağa kalktı ve uzun boyu, yapılı vücuduyla önden yürüdü.Daha sonra geçebilmesi için annesine yol verdi.Muhtemelen,"Ben nereye düştüm böyle,"diye sorguluyordu.

Onlar gittikten sonra,Ömer hemen dibinde bitmişti.

"Vaay vay vay sen neymişsin be!Aylin ayaküstü çıtlattı biraz olayları bana,ramazanın ilk günü demek o yüzden pidesiz geldin eve."

"Ömer bugün yeterince atraksiyon yaşadım,beni rahat bırak tamam mı?"

"Oyy kıyamam bir pide sayesinde hayatının aşkını mı buldun sen?"

"Ömer yok öyle bir şey,yedi yirmi dört kavga ediyoruz zaten."

Ömer sırıtarak gereksiz cevabını esirgemedi.Bunu söylemese de olurdu!

"Ne demişler en büyük aşklar kavgayla başlar!"Gözdevirip bekledim.

Ne yaparsam yapayım susmayacaktı.Hele ki bugün öğrendiklerinden sonra.

"Sayın Afitap hanım!Aa dur yoksa sayın yere bakan yürek yakan mı demeliyim?"

"Anneme,sınav senende ders çalışmak yerine haftada bir gizlice benden para alıp arkadaşlarınla buluştuğunu söyleyerek yürek yakmak yerine,senin başını yakarım Ömer.Şimdi sesini kes!"Dediğimde gözleri korkuyla büyüdü.

"Abla vallahi sustum,söz gıkım çıkmaz!"

"Aferin evlat hep böyle ol!"dedim omzuna iki kere vurarak.

Annem Kamerleri uğurladıktan sonra salona dönmüştü.Karşıma oturduğumda suçlulukla eğildi boynum.Ondan saklamamalıydım bu yaşananları.Gerçi pek bir şey yaşanmamıştı aramızdaki tartışmalar dışında.Ortalığı karıştıran tek kişi Aylindi, iki gün içerisinde başımıza getirmediği kalmamıştı.Allah bilir bundan sonra ne yapacaktı?

Annem ciddiliğini koruyarak konuşmaya başladı.

"Afitap, madem Kamerle ciddi düşünmüyorsunuz, uzak duracaksınız birbirinizden."

"Anne sen zaten benim bir erkekle yan yana geldiğimde bile gereksiz yakınlık kurmayacağımı biliyorsun."

"İyi o zaman gereksiz yere mesajlaşmana da gerek yok!"deyip,son noktayı koymuştu.

"Evet,doğru söylüyorsun!"deyip ayağa kalkmıştım.

Annemin bu söyledikleri beni biraz üzmüştü.Ne zaman bir erkeğe karşı ters bir hareketimi görmüştü!Elhamdülillah müslümandım ve helal dairesi içinde olanlarla ilgileniyordum.İçimden bir ses 'Kamer sana haram'dedi.Sanırım şu an vicdanım konuşuyordu, gerçekleri yüzüme vuruyordu.Artık onunla konuşmamalı mıydım?Sanırım doğru olan buydu.Cebimdeki telefon titrediğinde,elime alıp Kamer'in attığı mesaja baktım.

Kamer:Alo polis mi?

Kamer:Can güvenliğim tehlikede!

Kamer:Bir psikopatla aynı evde kalıyorum.

Kamer:Kod adı sülüklü.

Afitap:Malesef polis değilim!

Afitap:Lütfen anneme başvurunuz çünkü onun bugün ne kadar iyi polislik yapmış olduğunu bizzat kendi gözlerinizle görmüş oldunuz.

Afitap:Sayın hırsız bey...

Kamer:Onu bunu boşver cadı, yandık biz.

Kamer:Eyvahlar olsun.

Afitap:Bu eyvahlar hep bize oluyor zaten!

Kamer:Aylin artık aşağı sokaktaki terzinin yanında çıraklık yapacakmış.

Afitap:Eee biz ağıt yakmaya başlayalım o zaman.

Kamer:

Afitap:Ağlanacak halimize gülelim mi yani?

Kamer: Ağlamak neye yarar?

Kamer:Her şeyin bedeli var.

Kamer:Buraya kadar.

Afitap:'Son pişmanlık neye yarar'değil miydi o?

Afitap:Aman neyse ne.

Afitap:Bir daha şaka falan yapma!

Kamer:Çok komikti ben güldüm.

Afitap:Aylin seni nikah masasına oturttuğu zaman ben de sana güleceğim.

Afitap:Ama bu şaka fazla gerçek bir şaka olacak!

Kamer:Dur hatırlatma,hâlâ dibimden ayrılmıyor.

Kamer:Seni kötülemek için ağzına geleni söylüyor.

Afitap:Artık umrumda değilsiniz sümük ile sülük.

Kamer:Sen beni onunla bir mi tutuyorsun?

Kamer:

Afitap:Evet!

Kamer:

Afitap:

Kamer:Zalımın kızı...

Afitap:Fazla ağlama neticede artık benimle bir alakan kalmayacak.

Kamer:Nasıl yani?

Afitap:Tartışmalarımız bittiğine göre ve çaldığın pidelerimi bana geri ödediğine göre?

Afitap:Artık konuşulacak pek bir şey kalmadı.

Afitap:Hem zaten böyle konuşmamız da doğru değil.

Afitap:Annemlerin dediği gibi.

Kamer:Konuşulacak pek bir şeyin kalmadığına emin misin?

Kamer:Aylin meselesi ne olacak?

Afitap:Aaa bak onu unutmuşum.

Afitap:Sen,olayın seni ilgilendiren kısmını çözersin.Ben de beni ilgilendiren kısmını çözeceğim.

Afitap:Hiç konuşmayacağız demiyorum ki zaten.

Afitap:Gerektiğinde önemli bir şeyler olduğunda konuşacağız.

Afitap:Fazlasına gerek yok zaten,gereksiz samimiyet oluyor fazlası.

Afitap:Sonuçta ikimiz de birbirimizden kurtulmak istiyoruz öyle değil mi?

Kamer:Öyle,başıma bela oldun kaç gündür.

Kamer:Haklısın da söylediklerinde...

Kamer:Şöyle bir konumuz daha var:

Kamer:Yani artık senden kekte isteyemeyeceğim.

Afitap:Hâlâ aklın kekte mi?

Afitap:Senin aklına giden yol midenden mi geçiyor anlamıyorum ben?

Afitap:Bu terslikte bir işlik var çünkü.

Kamer:Dur dur kek yapma annen anlar şimdi.

Kamer:Geçen reklamlarda pizza gördüm.

Kamer:Canım aşırı pizza çekiyor, bir pizza yapsan da iftardan sonra yesek çok mükemmel olur.

Afitap:

Afitap:Canan Karatay da artık boş konuşmalarına katlanamadı!

Afitap:Ben diyorum ki önemli şeyler dışında konuşmayacağız,sen diyorsun ki bana pizza yap...

Kamer:Yemek gayet önemli bir konu!

Kamer:Hatta dünyanın en önemli konularından birisi.

Afitap:Madem bu kadar yiyorsun niye kilo almıyorsun?

Kamer:Askerim ya ben spor yapıyorum aynı zamanda.

Afitap:Hee doğru.

Afitap:Bir an aklımdan çıkmış.

Afitap:Neyse asker bey.

Afitap:Bugün de gereksiz olan tüm konuları konuştuğumuza göre görüşmemek üzere.

Afitap:Hee bu arada lüzumsuz yere bir daha şaka yapma lütfen.

Afitap:Zira senin yanlış zamanda yaptığın,komiksiz şakaların sayesinde olay nerelere geldi!

Kamer:Komiksiz şaka mı?

Kamer:

Kamer:Sen de bir dahaki sefere arkadaşına şaka yapacağın zaman dikkat et.

Kamer:Yanlış kapıyı çalma!

Afitap:yalan söylediğim için vicdanım sızlıyor zaten sus.

Afitap:Hepsi senin yüzünden!

Kamer:Sayın Hatipoğlu hocam, bir arkadaşa yaptığım komiksiz eşek şakası yüzünden arkadaş yalan söylemek zorunda kaldı,bunun günahısı nedir?

Afitap:*Nihat Hatipoğlu guruptan ayrıldı*

Bölüm sonuuu💖

Bölüm nasıldı?

Yorumlarınızı bekliyorum🦋

Medya cndnxkndmfndm

Sinsi Aylin...

Vicdan azabı çeken bir adet Afitap!

Bir adet de komik olmayan her türlü şakayı yapan Kamer!

Burnunu her şeye sokan Ömer xbdndnsnndnd.

Kurgu ramazanın sonuna yetişmediği için hala ramazandaymışız gibi okuyun :")

Ramazan bittiği için üzülüyorum...

Nice ramazanlar görmek duası ile.

Geçmiş bayramınız mübarek olsun.

🦋🦋🦋