Tür Kategorileri

Sümük ile Sülük

311 42 7

@aseliko

Takip Et

Kayseri Mantısı:Afitap

Kayseri Mantısı:İki dakika bak bi.

Kayseri Mantısı:Sana çok mutlu olacağın bir haber vereceğim.

Kayseri Mantısı:Uçacaksın havalara.

Afitap:Böyle dediğine göre mutlu olmayacağım bir haber.

Kayseri Mantısı:

Kayseri Mantısı:Çok zekisin ya.

Afitap:Hadi söyle.

Kayseri Mantısı:Aylin geliyor.

Afitap:Yaa ama yaa.

Afitap:Hayır yaa.

Afitap:Her ramazanımın tek kötü günü şu kızın iftara geldiği gün.

Afitap:Bu kız gelince olmayan migrenim tutuyor.

Afitap:Başıma ağrılar,mideme kramplar giriyor.

Afitap:Kim çağırdı bunları?

Kayseri mantısı:Benim kuzenim olduğu gibi,kamer'in de kuzeni oluyor.

Kayseri mantısı:Kamer'in annesi çağırdı.

Afitap:O zaman ben iftara gelmiyorum Kamerlere.

Kayseri Mantısı:Beni o mahlukatla başbaşa mı bırakacaksın?

Afitap:Üzgünüm,sinirlerim kaldırmaz.

Kayseri Mantısı:Ama ayıp olur Kamerlere.

Afitap:Ayıp olmaz,sizdeyken birlikte iftar yaptık.

Afitap:Bize de geldiler iftara.

Kayseri Mantısı:Ama bu sefer kendi evlerine çağırıyorlar?Sultan teyzem kırılır.

Afitap:Yaa...

Afitap:Geliyorum tamam yaa.

Kayseri Mantısı:Yürü be Afitap.

Afitap:Mutsuzum dostlar.

Kayseri Mantısı:

Afitap:WPEKQKWOJEJFKDNDJDN

Kayseri Mantısı:Neyse ben hazırlanmaya gideyim.

Afitap:Görüşürüz Kayseri mantısı.

(2 saat sonra-İftar vakti)

İnsan bazen,bazı insanların yüzünü görmeye tahammül edemezdi ya.

Heh!Tam şu an o anı yaşıyordumYüzüne baktıkça mide fesadı geçirip kusasım geliyordu.Aylin denilen kızla geçmişte biriktirdiğimiz kötü anılarımız vardı.Kendisinden yaşadığımız olaylardan dolayı nefret ediyordum ve ona en derinden nefretlerimi gönderiyordum.Bu kadar nefret etmemi sağlayacak olay ne miydi?Durun anlatıyorum.

Aylin ve ailesi yaklaşık beş yıl önce bizim mahallemizde oturuyorlardı.Aylinle on üç yaşlarında tanışmıştık,zeynep vesilesiyle.Tanışmaz olaydık...

O günden bugüne hep kavga ederdik.Bir zamanlar bu kavgalar çocukça olsa da,büyüyüp genç kız olduğumuzda olaylar ciddileşmişti.Aylin hep burnu havada,gereksiz bir egoya sahipti.Zaten başımıza gelenler hep onun yersiz egosu yüzündendi.

Lisedeyken başarılı bir öğrenciydim,öğretmenlerim de beni severdi.Aylin'in de notları iyiydi ama benim notlarımın onunkilerden yüksek oluşu her zaman onu rahatsız etmişti.Zeynep ile biz her zaman mutlu olduğumuz ortamlarda bulunurduk.O ise egosunu her daim şişirecek sahte arkadaşlarının yanında bulunurdu.

Bir aralar bana iyi davranmaya başlasa da bunun kendi çıkarı için olduğu bir süre sonra ortaya çıkmıştı.Sınav olacağımız güne bir gün kala öğretmenler odasından, edebiyat sınavının kağıdını çalmıştı.Daha sonra ise çaldığı kağıdı benim okul dolabıma koymuştu.Dolabımın kilidini ise ben sınıfa dönmeden çantama bırakmıştı.

Bir arkadaşına ise okulun kamera kayıtlarını sildirtecekti fakat kayıtlar silinmemiş,yaptığı türlü planlar ortaya çıkmıştı.Bunun üzerine ikimiz de kavga etmiştik.Bu olayları on ikinci sınıfa giderken yaşamıştık.

Ailelerimizin yanında ise hiç bir şey olmamış gibi yakın davranırdı hep.Bu son olayda tüm sahteliği patlak vermişti.Ailesi,evimize gelip Aylin'in herkesin içinde benden özür dilemesini söylemişti.Herkesin içinde benden özür dilese de, bu özrün gerçek bir özür olmadığını biliyorduk.

Yaşanan olayların üzerinden birkaç ay geçmişti.Yine bir akşam vaktiydi,Aylin'le pek konuşmasakta ailelerimiz görüşüyordu.Onları ve Zeynepleri akşam yemeğine çağırmıştık.O gün ise yaptığım tercihler açıklanmış,gideceğim üniversite belli olmuştu.Bu mutlu haberin üzerine bir bomba düşeceği aklıma gelmemişti.Akşam yemeğe oturduğumuz sırada annem tabaklara yemekleri koyuyordu.Aylin'in ağzından çıkan cümle,benim zıvanadan çıkmama sebep olmuştu.

Annemin çeğizinden kalma çiçek motifli tabakların desenlerine bakıp daha sonra anneme dönerek,"Tabaklara bak,tam bir köylü işi.Köyde miyiz?Yeni modeller çıktı teyzeciğim, bil diye söylüyorum."diyerek, yüzünü buruşturmuştu.

Bunu bana söyleseydi bu kadar çok kızmazdım çünkü onu umursamıyor ve yokmuş gibi yanından geçip gidiyordum ama bu sefer anneme söylemişti.Kimse annemi aşağılayamazdı,hem de annesinden yadigar tabaklarla.

Bende tam önünde duran suyu alıp suratına dökmüş,daha sonra ise bir hışımla uçan tokadımı yüzüne patlatmıştım.Herkes hayretle bir bana bir ona bakarken,kolundan tuttuğum gibi kapının dışına sürükleyivermiştim.Boyumun kısa olduğuna bakmayın, bende deli gücü vardı!

Ailesi bu olaydan bir süre sonra taşınmaya karar vermişlerdi.Kızlarının yaptığı ayıptı bunu bildikleri için bana kızmamışlardı bile çünkü onlar da uzun süreden beri sabrettiğimi biliyorlardı,yaptıkları bini geçmişti.

Şu an tam karşımda oturuyordu.Zeynep,ben ve Ömer yanyana oturuyorduk.Kamer ise yer kalmadığı için karşımızdaki koltuğa oturmuştu.Aylin'in yanına!

Aylin Kamer'i görür görmez boynuna atlayıp sarılmıştı.Kamer ise ne olduğunu anlamayan bakışlar atarak, sarılmadan beklemişti.Tamam kuzenlerdi fakat yıllardır görüşmüyorlardı, ne bu yılışıklık?

Bir süre sonra Kamer şaşkınca kollarını ayırıp geri çekilmişti.Benim asık surat ifademe bakıp, ne olduğunu anlamaya çalışmıştı.Cevap vermeyip,yüzüne bile bakmamıştım.Şimdi ise Aylin şovunu yapıyordu.Koltukta oturacak koca yer varken Kamer'in dibine oturmuştu.Çok uzaksın biraz daha yakınlaş!Sırıta sırıta onunla sohbet etmeye çalışıyordu.Hay o sırıtan ağzın yırtılsın e mi?

Ömer kulağıma eğilip fısıldadı.

"Sakin ol champion!Abla yavaşça nefes al ve o yokmuş gibi davran."dediğinde hala gözüm Aylin'e ve Kamer'e kayıyordu.

Tekrar kulağıma eğilip fısıldadı

"Şşşt dişi kurt sana diyorum,saldırıya geçme bekle iki dakika.Abla sinyal gönderiyom alıyo'n mu?"

"Kimseye saldırmak gibi bir niyetim yok Ömer.Sadece istemsizce midem bulanıyor bilirsin sülük sevmem."

İmalı yüz ifadesiyle konuştu,

"Bilmez miyim?En son beş yıl önce kızı son su bükücü gibi sırıl sıklam etmiştin."dediğinde güldüm.

Gülerken kafamı istemsizce önüme çevirdiğim sırada bir de ne göreyim.Aylin sülüğü elini Kamer'in omzuna koyup kulağına doğru fısıldadı.Daha sonra kahkaha atarak elini Kamer'in elinin üzerine koymuştu.Tam bir hızlı Gonzales.Kamer elini hızla çekip,tuvalete gitmek için izin aldı.

Bu işkenceye daha fazla dayanamayacağımı anlayınca ayağa kalktım.

Zeynep'e dönüp konuştum.

"Zeynep ben mutfağa gidiyorum."diyerek, mutfağa ilerledim

Aslında bu,"ben artık dayanamıyorum"demekti ve zeynep bunu çok iyi anlamıştı.

Mutfağa girdiğimde yalnızdım, mutfak masasının yanındaki sandalyeye oturup,derin bir nefes aldım.O aptal kızın nefes alması bile beni sinirlendiriyordu!Bir insan seneden seneye hiç mi değişmez?Evlerine dönerken balkondan kafasına saksı fırlatsam beyni yerine gelir miydi?Hiç sanmıyorum...

Telefonumu çıkarıp sümüklü hırsıza yazdım.

Afitap:Ay o neydi...

Afitap:Gözlerime şiş soksaydım da görmeseydim o yaşananları.

Afitap:Bana başıma bela mısın diyordun.

Afitap:Sen şimdi gör asıl belayı.

Afitap:Ama yakıştınız baya.

Afitap:Sümük ile sülük.

Afitap:Edi ile büdü gibi djsbdksndkbd.

Afitap:Nasıl ama?Baya uyumlu.

Afitap:Dikkat et yapıştımı çıkmaz o sülük.

Kamer:Ha ha ha.

Kamer:Nasıl kurtaracağım paçayı şimdi ben?

Afitap:Hiçte kurtulmak istiyormuş gibi değildin.

Afitap:Halinden pek memnunsun.

Kamer:Ya ya nasıl mutluyum anlatamam,yüzümden okunuyor mutluluk.

Kamer:

Afitap:Geçmiş olsun.

Afitap:Allah kurtarsın kardeş.

Afitap:Çünkü bugün seni başka kimse kurtaramaz.

Afitap:QLEKEKDJDLXNDLSNKDND.

Afitap:Eee ne yaparsın işte...

Afitap:Sümükte yapışkan sülükte yapışkan.

Afitap:Birbirinizden ayırmak zor olur şimdi sizi.

Kamer:

Kamer:yine güldüremedin ama yine de gülelim.

Kamer:Ayrıca o surat ifadeni de görmedim sanma.

Kamer:Gören de sanır beni kıskanıyor.

Afitap:

Afitap:İki sevmediğim insan yanyana gelince...

Afitap:

Afitap:Aç midem bu görüntüyü kaldıramadı.

Afitap:Mide fesadı geçirmemek için mutfağa kaçtım.

Kamer:O kızla sorunun ne?

Afitap:O kız biz lisedeyken sınav sorularını çalıp,benim dolabıma koymuştu.Suçu da üzerime atmıştı.Okuldan atılacaktım onun yüzünden.

Afitap:Tabii kamera kayıtlarından bulundu.

Afitap:Bununla da kalmadı olay yaşandıktan birkaç ay sonra evimize gelip patavatsızca konuştu.

Afitap:Ben de ona uçan tokat atıp sürükleyerek evden dışarı attım.

Kamer:Ne?

Kamer:Bir dakika sen ciddisin.

Kamer:Çekirdek olsa da elimde aynı sahneleri izlesem,ergen lise dizileri gibi.

Kamer:

Kamer:Sınav sorularını çaldı demek.

Kamer:O da hırsız çıkmış desene yav.

Afitap:Harbiden nedir benim bu hırsızlardan çektiğim?

Afitap:Aaa bir ortak yönünüz daha var.

Afitap:İkinizde hırsızsınız.

Afitap:WIEJRJDJDNXKNDKXNS.

Afitap:Ben de diyorum bunlar niye bir anda kaynaştı.

Afitap:Hırsızlık kanınızda var djdbdkdbskbdjdndjs.

Koridordan mutfağa doğru iki çift ayak sesi geliyordu.Gelenler Zeynep ve Aylindi.

Afitap:Geldi senin bitli şempanze.

Kamer:KEODJEKDJWJDJSIHEJS.

Kamer:Bu iyiymiş.

Yanımda hissettiğim hareketlilikle kafamı kaldırdım.Aylin tepemde dikiliyordu.

"N'aber Afitap?"dedi, her zamanki sahteliğiyle.

Elimdeki telefonu kapatıp konuştum.

"İyi Aylin senden naber?"diyerek zoraki bir tebessüm kondurdum yüzüme.

"Benden de iyi, hala serum takmaya devam mı?"dedi alaylı gülüşüyle.

Burnumdan nefes vererek güldüm

"Yok hayır,ameliyathane hemşireliği stajı görüyorum şu an."dediğimde alayla gülen yüzü düşse de konuşmaya devam etti.

"En fazla ne yapıyorsun ki?"dedi sinsi gülüşüyle.

"Senin anlamayacağın şeyler boşver."dedim önemsiz bir şeyi geçiştirir gibi.

Kendisinin notları iyi olsa da bir süre sonra kendini bozmuş,arkadaş kurbanı olmuştu.

"Sen?"dedim ve devam ettim.

"Neler yapıyorsun?"diyerek göz kırptım.

"Hala aynı arkadaşlarla yola devam mı?"diyerek, son noktayı koydum.

"Hı hı evet."demişti,memnuniyetsizce ağzını bükmüştü.

Zeynep,"Ama bana öyle söylememiştin Aylin."dedi,tek kaşını kaldırarak ve devam etti.

"Tartışmıştınız.Öyle söylemiştin,hani çekip gitmişlerdi."

Aylin gözlerini büyüterek Zeynep'e baktı.Yine yalan söylüyordu,bakılınca anlaşılıyordu.Dediğim gibi asla akıllanmıyordu.

"Boşversene Zeynep biz biliyorduk zaten onların iyi insanlar olmadığını.Aylin'i de uyarmıştık değil mi Aylin?Bırak şimdi herkes hakettiğini yaşıyor."dedim, alaylı bir gülümsemeyle.

Aylin kollarını birbirine bağlayıp,açık kahverengi saçlarını sallayarak bana döndü.

"En azından senin gibi ezik bir hayat yaşamayı seçmedim Afitap.Zavallının tekisin."dedi, bana olan kinini kusarak.

"Ben ezik bir hayat seçmedim Aylin.Yanında mutlu olduğum insanlarla huzurlu bir hayatı yaşamayı seçtim."dedim ve arkamı döndüm.Sonra vazgeçip ona doğru geri döndüm ve konuştum.

"Sen ise egon uğruna seni kullanan insanlarla birlikte olmayı seçtin.Zenginliğe özendin hep çünkü zenginliği modernlik sandın fakat şunu unutma görünüşün modern olsa da,düşüncelerin bir cahilden farksız!"diyerek, tüm sinirimle gözlerine baktım.

Biraz ilerimi gitmiştim?"Az bile söyledin."dedi içimdeki ses.Neyse ki ben onun gibi patavatsız değildim.

Dişlerini sıkarak konuştu,"Sen nasıl aşağılık bir insansın Afitap?Kimse beni kullanamaz tamam mı?Beni kendin gibi aptal sandın herhalde.Hem ne cüretle onlara iftira atarsın?"dedi bana doğru adımlayarak.

Olduğum yerde durarak başımı ona çevirdim.

"Hiçbir zaman aşağılık olan biz olmadık,sadece sen insanları aşağılamayı seven biri oldun.Unuttun herhalde?Ne zaman ceplerinde para kalmasa,seni yanlarına çağırdıklarını.Elindeki tüm parayı harcadıktan sonra ağlayarak bizim yanımıza geldiğini.Biz de seni gerçekten pişman sanmıştık.Bize ağladıktan iki gün sonra onlar çağırdı diye tekrar gitmiştin.He bu arada hayatımızda tek yaptığımız aptallık sana inanmaktı.Bir dahası olmaz zaten."dedim ve hızlıca mutfak kapısından çıktım.O sırada kapının arkasına saklanmış bizi dinleyen Kamer bir anda karşıma çıkıverdi.

"Ne oldu kapı dinlemeye de mi başladın?"dedim gerginlikle.

Otuz iki diş sırıtarak cevap verdi.

"Ee ama bunu kaçıramazdım.Bu arada helal olsun iyi payladın."dedi ben,onu es geçip salona doğru ilerlerken.

Annemlerin yanına oturup iftar saatinin gelmesini bekledim.Yine telefonum titremişti.Yok yok bugün bu sümüklü ile sülüklü beni rahat bırakmayacaktı anlaşılan.

Kamer:Bana yardım et bu kızdan kurtulmam lazım.

Kamer:Geliyor yine yağcılar yolcusu.

Afitap:İşimiz gücümüz yokmuş gibi...

Afitap: